시편 119 – KLB & APSD-CEB

Korean Living Bible

시편 119:1-176

여호와의 말씀

1흠 없이

여호와의 법대로

사는 자는 복이 있다.

2여호와의 명령에 순종하고

그를 진심으로 찾는 자는

복이 있다.

3그들은 악한 짓을 하지 않고

여호와의 뜻대로 사는 자들이다.

4여호와여, 주는 우리에게

주의 법을 주시고

그것을 충실히 지키라고

말씀하셨습니다.

5그러므로 내가 주의 법을 지키는 데

성실하게 하소서.

6내가 주의 모든 명령을 잘 살피면

수치를 당하지 않을 것입니다.

7내가 주의 의로운 119:7 또는 ‘판단을’법을 배울 때

순수한 마음으로

주께 감사하겠습니다.

8내가 주의 법에 순종하겠습니다.

나를 아주 버리지 마소서.

9청년이 어떻게 깨끗한 마음으로

살 수 있겠습니까?

다만 주의 말씀에 따라

사는 길밖에 없습니다.

10내가 진심으로 주를 찾았으니

주의 계명에서 떠나지 않게 하소서.

11내가 주께 범죄하지 않으려고

주의 말씀을

내 마음에 간직하였습니다.

12찬양을 받으실 여호와여,

주의 법도를 나에게 가르치소서.

13내가 주의 모든 법을

큰 소리로 낭독하며

14주의 명령에 따르는 일을

많은 재산을 소유하는 것보다

더 즐거워합니다.

15내가 주의 교훈을 묵상하며

주의 가르치심을

신중하게 살핍니다.

16내가 주의 법을 즐거워하고

주의 말씀을 잊지 않겠습니다.

17주의 종에게 은혜를 베푸소서.

그러면 내가 살아서

주의 말씀을 지키겠습니다.

18내 눈을 열어 주의 법에서

놀라운 진리를 보게 하소서

19나는 이 땅의 나그네에 불과합니다.

주의 계명을 나에게 숨기지 마소서.

20내가 항상 주의 법을

사모하다가 지칩니다.

21주는 교만하여 저주받은 자와

주의 명령에 불순종하는 자를

책망하십니다.

22내가 주의 말씀을 지켰으니

내가 조소와 멸시를

당하지 않게 하소서.

23통치자들이 함께 앉아

나를 칠 음모를 꾸미고 있으나

나는 주의 말씀을 묵상합니다.

24주의 교훈은 나의 즐거움이요

나의 상담자입니다.

25119:25 또는 ‘내 영혼이 진토에 붙었사오니’내가 완전히 낙심하여

죽게 되었습니다.

주의 말씀으로 나를 새롭게 하소서.

26내가 행한 일을 다 고백했을 때

주는 나에게 응답하셨습니다.

이제 주의 법을 나에게 가르치소서.

27나에게 주의 교훈의 가르침을

깨닫게 하소서.

그러면 내가 주의 놀라운 일을

묵상하겠습니다.

28내 영혼이 슬픔으로 지쳤습니다.

주의 말씀으로 나에게 힘을 주소서.

29나를 잘못된 길에서 지키시고

나에게 주의 법을 가르치심으로

은혜를 베푸소서.

30내가 진리의 길을 택하고

주의 법을 내 앞에 두었습니다.

31내가 119:31 또는 ‘주의 증거에 밀접하였사오니’주의 교훈을

철저하게 따랐으니

여호와여, 내가

수치를 당하지 않게 하소서.

32주께서 내 마음을 넓히시면

내가 주의 명령을

힘써 지키겠습니다.

33여호와여, 주의 법도를

나에게 가르치소서.

내가 평생 그것을 지키겠습니다.

34나에게 깨달음을 주소서.

내가 주의 법에 순종하며

최선을 다해 그것을 지키겠습니다.

35주의 명령에 순종하는 길로

나를 인도하소서.

내가 그것을 기뻐합니다.

36내 마음이

주의 말씀으로 향하게 하시고

이기적인 욕심으로

치우치지 않게 하소서.

37내 눈을 돌이켜

헛된 것을 보지 않게 하시고

주의 말씀으로

내 삶을 새롭게 하소서.

38주의 종에게

주의 약속을 이행하셔서

두려운 마음으로

주를 섬기게 하소서.

39내가 두려워하는 수치를

떠나게 하소서.

주의 법은 훌륭합니다.

40내가 주의 교훈을 사모합니다.

주의 의로 나를 새롭게 하소서.

41여호와여, 주께서 얼마나 나를

사랑하는지 보여 주시고

주의 약속대로 나를 구원하소서.

42그러면 나를 모욕하는 자에게

내가 대답할 수 있을 것입니다.

나는 주의 말씀을 신뢰합니다.

43진리의 말씀이 언제나 내 입에서

떠나지 않게 하소서.

내가 희망을 주의 법에 두었습니다.

44내가 주의 율법을 항상

변함없이 지키겠습니다.

45내가 주의 교훈을 따랐으니

참 자유 가운데서 살 것입니다.

46내가 왕들에게 주의 법을 선포해도

수치를 당하지 않을 것입니다.

47내가 주의 명령을 사랑하므로

그것을 지키는 데에

기쁨을 느낍니다.

48내가 주의 계명을

소중히 여기고 사랑하며

주의 교훈을 묵상하겠습니다.

49주의 종에게 하신 약속을

기억하소서.

주는 나에게 희망을 주셨습니다.

50주의 말씀이 나에게

생명을 주었으므로

내가 고통 가운데서도

위로를 받습니다.

51교만한 자들이

언제나 나를 조롱하여도

나는 주의 법을 떠나지 않습니다.

52여호와여, 내가

주의 옛 법을 기억하고

위로를 받습니다.

53주의 율법을 어기는 악인들 때문에

분개한 마음을 금할 수가 없습니다.

54잠시 나그네로 사는

이 지상 생활에서

주의 법은 내 노래가 되었습니다.

55여호와여, 내가 밤에도

주의 이름을 기억하고

주의 법을 119:55 또는 ‘지켰나이다’생각합니다.

56주의 명령에 순종하는 이것이

나에게는 큰 축복입니다.

57여호와여, 주는

내가 필요로 하는 전체이므로

내가 주의 말씀에 순종하기로

약속하였습니다.

58내가 진심으로

주의 은혜를 구했으니

주의 약속대로

나를 불쌍히 여기소서.

59내가 내 행위를 생각하고

마음을 돌이켜

주의 교훈을 따르기로 하였습니다.

60내가 지체하지 않고 신속하게

주의 명령에 순종하겠습니다.

61악인들이 나를 잡을 덫을 놓았으나

나는 주의 법을 잊지 않았습니다.

62내가 밤중에 일어나

주의 의로운 법에 대하여

주께 감사하겠습니다.

63나는 주를 두려워하며

주의 교훈을 따르는

모든 자들의 친구입니다.

64여호와여, 땅이

주의 사랑으로 충만합니다.

주의 법을 나에게

가르치소서.

65여호와여, 주는 주의 말씀대로

주의 종에게 은혜를 베푸셨습니다.

66내가 주의 명령을 신뢰합니다.

훌륭한 판단력과

지식을 나에게 주소서.

67주께서 나를 벌하시기 전에는

내가 곧잘 잘못된 길로 갔으나

이제는 내가 주의 말씀을 지킵니다.

68주는 선하시고

주께서 행하시는 일도 선합니다.

나에게 주의 법을 가르치소서.

69교만한 자들이 거짓말로

나를 괴롭히고 있으나

내가 최선을 다해

주의 법을 지키겠습니다.

70그들의 마음은 둔하고 무감각하나

나는 주의 법을 즐거워합니다.

71주의 벌을 받아

내가 고난을 당한 것이

나에게 유익이 되었으니

내가 이것 때문에

주의 법을 배우게 되었습니다.

72주께서 주신 법은

나에게 천금보다 더 소중합니다.

73주께서 나를 만들어 세우셨으니

이제 주의 법을 배울 수 있도록

깨닫는 마음을 나에게 주소서.

74주를 두려워하는 자들이

내가 주의 말씀을

신뢰하는 것을 보고

기뻐할 것입니다.

75여호와여, 나는

주의 판단이 의로운 것과

나를 벌하신 것이 주의 신실하심

때문이라는 것을 압니다.

76주의 종에게 약속하신 대로

주의 한결같은 사랑이

나의 위로가 되게 하소서.

77내가 살 수 있도록

나를 불쌍히 여기소서.

주의 법은 나의 즐거움입니다.

78교만한 자들이 이유 없이

나를 비난한 일에 대하여

수치를 당하게 하소서.

그러나 나는 주의 교훈을

묵상할 것입니다.

79주를 두려워하며

주의 법을 아는 자들이

다 나에게 돌아오게 하소서.

80주의 법을 대하는 내 마음이

흠이 없게 하셔서

내가 수치를 당하지 않게 하소서.

81내가 주의 구원을

사모하다가 지쳤으나

그래도 나는 주의 말씀을

신뢰합니다.

82내가 “주는 언제나 나를

위로하시겠습니까?”

하고 주의 약속이

이루어지기를 기다리다가

내 눈이 피로해졌습니다.

83불에 오그라든 가죽 부대처럼

내가 쓸모없는 자가 되었으나

그래도 나는 주의 법을

잊지 않고 있습니다.

84내가 언제까지 기다려야 합니까?

나를 핍박하는 자들을

주께서 언제 벌하시겠습니까?

85주의 법을 지키지 않는

교만한 자들이

나를 잡으려고 함정을 팠습니다.

86주의 계명은 모두 신뢰할 만합니다.

나를 도우소서.

사람들이 이유 없이

나를 핍박하고 있습니다.

87그들이 나를

거의 죽이다시피 했으나

나는 주의 교훈을

버리지 않았습니다.

88주의 사랑으로

나를 다시 살려 주소서.

그러면 내가 계속

주의 법을 지키겠습니다.

89여호와여, 주의 말씀이

영원하여 하늘에 굳게 섰으니

90주의 성실하심은 대대에 이릅니다.

주께서 땅을 세우셨으므로

땅이 항상 그대로 있습니다.

91주의 명령에 따라 천지가

오늘날까지 그대로 있는 것은

만물이 주의 종이기 때문입니다.

92주의 법이

내 기쁨이 되지 않았더라면

나는 고통 가운데서

죽었을 것입니다.

93주의 교훈이 내 삶을

새롭게 하였으므로

내가 결코

이것을 잊지 않겠습니다.

94나는 주의 것이니

나를 구원하소서.

나는 주의 법을 따라 살려고

노력하였습니다.

95악인들이 나를 죽일

기회를 찾고 있으나

나는 주의 법을

묵상하겠습니다.

96아무리 완전한 것도

그 한계가 있으나

주의 말씀은 한이 없습니다.

97내가 주의 법을 한없이 사랑하여

그것을 하루 종일 묵상합니다.

98주의 계명이

항상 나에게 있으므로

그것이 나를 내 원수보다

지혜롭게 합니다.

99내가 주의 교훈을 묵상하므로

내가 나의 모든 스승들보다

더 많은 것을 이해하며

100내가 주의 법을 지키므로

노인들보다 더 지혜로운

사람이 되었습니다.

101내가 주의 말씀을 지키려고

악한 길로 가지 않았습니다.

102주께서 나를 가르치셨으므로

내가 주의 법을

떠나지 않았습니다.

103주의 말씀의 맛이 얼마나 단지

내 입에 꿀보다 더 답니다.

104주의 교훈으로

내가 지혜를 얻었으므로

내가 거짓된 행위를

다 미워합니다.

105주의 말씀은

나를 안내하는 등불이며

내 길을 비춰 주는 빛입니다.

106내가 이미 맹세했지만

주의 의로운 법을 지키기로

내가 다시 약속합니다.

107내가 많은 고통을 당하고 있으니

여호와여, 주께서 약속하신 대로

나를 다시 살려 주소서.

108여호와여, 119:108 또는 ‘내 입의 낙헌제를’내 감사의

기도를 받으시고

나에게 주의 법을 가르치소서.

109내가 항상

생명의 위협을 당하지만

주의 법을 잊지 않고 있습니다.

110악인들이 나를 잡으려고

덫을 놓았으나

나는 주의 교훈을

떠나지 않았습니다.

111주의 말씀은

나의 영원한 재산이며

내 마음의 기쁨입니다.

112나는 죽을 때까지

주의 법을 지키기로

결심하였습니다.

113나는 두 마음을

품는 자를 미워하고

주의 법을 사랑합니다.

114주는 나의 피난처요 방패이시므로

내가 주의 약속에 희망을 겁니다.

115악을 행하는 자들아, 나를 떠나라.

나는 내 하나님의 명령에

순종하리라.

116여호와여, 주의 약속대로

나를 붙들어 살게 하시고

내 희망이 좌절되지 않게 하소서.

117나를 붙잡아 주소서.

그러면 내가 안전하여

계속 주의 법을 지킬 것입니다.

118주의 법을 떠난 자들을

주는 버리셨으므로

그들의 거짓된 계획은

아무 쓸모가 없습니다.

119주께서는 세상의 모든 악인들을

쓰레기처럼 취급하십니다.

그래서 내가

주의 법을 사랑합니다.

120내가 주를 두려워하여 떨며

주의 심판을 무서워합니다.

121내가 옳고

공정한 일을 행하였으니

나를 원수들의 손에

버려 두지 마소서.

122주의 종의 행복을 보증하시고

교만한 자들이

나를 억누르지 못하게 하소서.

123주의 구원과

주의 의로운 말씀을 사모하다가

내 눈이 쇠약해졌습니다.

124주의 한결같은 사랑으로

나를 다스리시고

주의 법을 나에게 가르치소서.

125나는 주의 종입니다.

나에게 통찰력을 주셔서

주의 법을 깨달아 알게 하소서.

126여호와여, 주께서

행동하실 때입니다.

사람들이 주의 법을

어기고 있습니다.

127그러나 나는 주의 계명을

순금보다 더 사랑합니다.

128그러므로 내가 주의 교훈을

옳은 것으로 여기고

모든 거짓된 행위를 미워합니다.

129주의 교훈이 훌륭하므로

내가 마음을 다해

이것을 지킵니다.

130주의 말씀을 해석하면

어리석은 자도

깨달을 수 있습니다.

131내가 주의 명령을 기다리고

몹시 사모합니다.

132주를 사랑하는 자에게

언제나 하시던 대로

나에게 오셔서

나를 불쌍히 여기소서.

133주의 말씀으로

내 발걸음을 인도하셔서

죄가 나를

지배하지 못하게 하소서.

134나를 괴롭히는 사람들에게서

나를 구하셔서

내가 주의 교훈을 따르게 하소서.

135주의 사랑으로

나를 굽어살피시고

나에게 주의 법을 가르치소서.

136사람들이 주의 법을

지키지 않으므로

내 눈물이 시냇물처럼 흐릅니다.

137여호와여, 주는 의로우시고

주의 심판은 공정합니다.

138주께서 주신 법은

아주 공정하고 신뢰할 만합니다.

139내 원수들이

주의 말씀을 무시하니

119:139 또는 ‘내 열성이 나를 소멸하였나이다’내 분노가 불처럼 타오릅니다.

140주의 약속은 확실하므로

내가 이것을 사랑합니다.

141내가 보잘것없어 멸시를 당하나

나는 주의 법을 잊지 않았습니다.

142주의 의는 영원하고

주의 법은 진실합니다.

143환난과 고통이

나에게 밀어닥쳤으나

주의 말씀이 나에게

위로가 됩니다.

144주의 법은 언제나 공정합니다.

나에게 깨달음을 주셔서

내가 살게 하소서.

145여호와여, 내가

진심으로 기도합니다.

나에게 응답하소서.

내가 주의 명령에

순종하겠습니다.

146내가 주께 부르짖습니다.

나를 구원하소서.

내가 주의 법을 지키겠습니다.

147내가 이른 새벽에 일어나

주의 도움을 구하며

주의 약속에 희망을 걸어 봅니다.

148내가 주의 말씀을 묵상하려고

밤새도록 깨어 있습니다.

149여호와여, 주의

한결같은 사랑으로

내 기도를 들으시고

주의 법에 따라

나를 살려 주소서.

150악을 추구하는 자들이

가까이 왔으나

그들은 주의 법과는

거리가 먼 자들입니다.

151그러나 여호와여,

주는 나에게 가까이 계시니

주의 모든 명령은 진리입니다.

152나는 오래 전부터 주의 말씀이

영원한 것을 알았습니다.

153나의 고통을 보시고

나를 구하소서.

내가 주의 법을 잊지 않았습니다.

154주는 나를 위해 변호하시고

나를 구하셔서

주의 약속대로

나를 다시 살려 주소서.

155악인들이 구원을

받을 수 없는 것은

그들이 주의 법을

지키지 않기 때문입니다.

156그러나 여호와여,

주는 한없이

자비로우신 분이시니

주의 법에 따라

나를 살려 주소서.

157나를 핍박하는 원수들이 많으나

나는 주의 법에서

떠나지 않았습니다.

158내가 이 악한 자들을 보고

분노를 금할 수 없는 것은

그들이 주의 말씀을

지키지 않기 때문입니다.

159여호와여, 내가 주의 교훈을

얼마나 사랑하는지 보소서.

주의 한결같은 사랑으로

내 생명을 구하소서.

160주의 모든 말씀은 진리이며

주의 모든 의로운 법은

영원합니다.

161권력 있는 자들이

이유 없이 나를 핍박하나

내가 두려워하는 것은

주의 말씀밖에 없습니다.

162나는 많은 보화를 얻은 것처럼

주의 말씀을 기뻐합니다.

163나는 거짓된 것을

미워하고 싫어하며

주의 법을 사랑합니다.

164주의 의로운 법에 대하여

내가 하루에 일곱 번씩

주를 찬양합니다.

165주의 법을 사랑하는 자들에게는

큰 평안이 있으니

아무것도 그들을

넘어뜨릴 수 없습니다.

166여호와여, 내가

주의 구원을 갈망하며

주의 계명을 지킵니다.

167내가 주의 가르침을 실천하고

이것을 몹시 사랑합니다.

168나는 주의 명령과

교훈을 다 지키며

주는 내가 행하는 것을

다 보고 계십니다.

169여호와여, 나의 기도에

귀를 기울이시고

주의 말씀대로

나에게 깨달음을 주소서.

170나의 기도를 들으시고

주의 약속대로 나를 구하소서.

171주께서 주의 법을

나에게 가르치시니

내가 항상 주를 찬양하겠습니다.

172주의 계명이 의로우니

내가 주의 말씀을

노래하겠습니다.

173내가 주의 명령을

따르기로 하였으니

주는 항상 나를 도우소서.

174여호와여, 나는

주의 구원을 갈망하며

주의 법을 즐거워합니다.

175나를 살려 주셔서

내가 주를 찬양하게 하시고

주의 법이 나를 돕게 하소서.

176길 잃은 양처럼 내가 방황합니다.

여호와여, 주의 종을 찾으소서.

내가 주의 계명을

잊지 않았습니다.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 119:1-176

Salmo 119

Ang Kasugoan sa Dios

1Bulahan ang mga tawo nga nagakinabuhi nga maligdong, nga nagasubay sa kasugoan sa Ginoo.

2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga katudloanan sa Dios, ug nagatuman kaniya sa tibuok nilang kasingkasing.

3Wala sila maghimo ug daotan kondili nagasunod sila sa mga pamaagi sa Dios.

4Ginoo, gihatag mo kanamo ang imong mga tulumanon aron tumanon namo kini nga matinud-anon.

5Dako kaayo ang akong tinguha nga magmatinumanon sa pagtuman sa imong mga tulumanon.

6Kon tumanon ko ang tanan mong mga sugo, dili ako maulawan.

7Dayegon ko ikaw sa putli kong kasingkasing samtang nagatuon ako sa imong matarong nga mga sugo.

8Tumanon ko ang imong mga tulumanon, busa ayaw gayod ako pasagdi.

9Unsay buhaton sa usa ka batan-on aron mahimong putli ang iyang kinabuhi?

Ang iyang himuon mao ang pagsunod sa imong pulong.

10Modangop ako kanimo sa tibuok kong kasingkasing,

busa ayaw itugot nga talikdan ko ang imong mga sugo.

11Tipigan ko ang imong mga pulong sulod sa akong kasingkasing aron dili ako makasala kanimo.

12Dalaygon ikaw, Ginoo!

Tudloi ako sa imong mga tulumanon.

13Balik-balikon ko paglitok ang tanang mga sugo nga imong gihatag.

14Kalipay ko ang pagsunod sa imong mga sugo, labaw pa kaysa pag-angkon ug bahandi.

15Namalandong ako sa imong mga tulumanon

ug tun-an ko pag-ayo ang imong mga katudloanan.

16Nalipay ako sa imong mga tulumanon

ug dili ko kalimtan ang imong pulong.

17Pakitai ako, nga imong alagad, sa imong kaayo

aron padayon akong magkinabuhi ug motuman sa imong pulong.

18Ablihi ang akong hunahuna

aron masabtan ko ang matahom nga mga kamatuoran diha sa imong kasugoan.

19Lumalabay lamang ako niining kalibotana,

busa ipadayag kanako ang imong mga sugo.

20Sa tanang panahon nagahandom gayod ako sa pagsabot sa imong kasugoan.

21Gibadlong mo ang mga garboso, nga imong tinunglo.

Kini sila mitalikod sa imong mga sugo.

22Ilikay ako sa ilang pagpakaulaw ug pagbiaybiay,

kay gituman ko ang imong mga katudloanan.

23Bisan pag magtigom ang mga pangulo sa paglibak kanako,

ako nga imong alagad, mamalandong sa imong mga tulumanon.

24Ang imong mga pagtulon-an nagahatag kanako ug kalipay;

mao kini ang nagahatag kanako ug tambag.

25Daw sa mamatay na ako, busa lugwayi pa ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.

26Gisugilon ko kanimo ang akong mga binuhatan ug naminaw ka kanako.

Tudloi ako sa imong mga tulumanon.

27Pasabta ako sa imong mga tulumanon

aron mapamalandongan ko ang imong mga katingalahang buhat.

28Daw sa makuyapan na ako tungod sa kasubo,

busa lig-ona ako sumala sa imong saad.

29Kuhaa kanako ang pagkamalimbongon;

ug kaloy-i ako ug tudloi sa imong kasugoan.

30Gipili ko ang pagkamatinumanon;

ug tumanon ko ang imong mga lagda.

31Gisunod ko, Ginoo, ang imong mga katudloanan,

busa ayaw itugot nga maulawan ako.

32Gitinguha ko gayod ang pagtuman sa imong mga sugo

tungod kay gidugangan mo ang akong panabot.119:32 gidugangan mo… panabot: o, gilipay mo ako.

33Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga tulumanon,

ug tumanon ko kini hangtod sa kataposan.

34Pasabta ako sa imong kasugoan,

ug tumanon ko kini ug tipigan sa tibuok kong kasingkasing.

35Giyahi ako sa pagsunod sa imong mga sugo,

kay niini may kalipay ako.

36Hatagi akog dakong tinguha sa pagtuman sa imong mga pagtulon-an kaysa pagtinguha nga maadunahan.

37Ilikay ako sa pagtinguha sa mga butang nga walay pulos.

Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.

38Tumana ang imong saad kanako nga imong alagad, nga gisaad mo sa mga nagatahod kanimo.

39Kuhaa ang akong pagkabadlongon nga akong gikaulaw,

kay giisip ko nga maayo ang imong mga sugo.

40Kalipay ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.

Tungod kay ikaw matarong, lugwayi ang akong kinabuhi.

41Ginoo, ipakita ang imong paghigugma ug pagluwas kanako, sumala sa imong saad.

42Unya matubag ko ang mga nagbiay-biay kanako,

kay nagasalig ako sa imong pulong.

43Ayaw ako did-i sa pagsulti sa tinuod bahin kanimo sa tanang higayon,

kay ang akong paglaom anaa lamang sa imong mga sugo.

44Kanunay kong tumanon ang imong kasugoan hangtod sa kahangtoran.

45Magkinabuhi ako nga may kagawasan,

kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong tulumanon.

46Dili ako maulaw sa pagsulti sa imong mga katudloanan atubangan sa mga hari.

47Nagakalipay ako sa pagsunod sa imong mga sugo nga akong gihigugma.

48Gitahod ko ang imong mga sugo nga akong gihigugma,

ug gipamalandongan ko ang imong mga tulumanon.

49Hinumdomi ang imong saad kanako nga imong alagad,

kay kini ang nagahatag kanako ug paglaom.

50Ang nagalipay kanako sa akong mga pag-antos mao kini: ang imong saad nagalugway sa akong kinabuhi.

51Gibiaybiay ako pag-ayo sa mga mapahitas-on,

apan wala ako mobiya sa imong kasugoan.

52Ginoo, gihinumdoman ko ang imong mga sugo nga gihatag mo sa unang panahon,

ug naghatag kini kanako ug kalipay.

53Labihan ang akong kasuko tungod sa mga tawong daotan nga nagasalikway sa imong kasugoan.

54Magaawit ako mahitungod sa imong mga tulumanon bisan asa ako magpuyo.119:54 bisan… magpuyo: o, dinhi sa kalibotan nga diin ako lumalabay lang.

55Ginoo, panahon sa kagabhion ginahinumdoman ko ikaw ug ginahunahuna ko kon unsaon ko pagtuman ang imong kasugoan.

56Mao kini ang akong kalipay: ang pagsunod sa imong mga tulumanon.

57Ikaw lang gayod Ginoo ang akong gikinahanglan.

Nagasaad ako sa pagtuman sa imong mga pulong.

58Gihangyo ko ikaw sa kinasingkasing gayod;

kaloy-i ako sumala sa imong saad.

59Gihinuktokan ko ang akong pagkinabuhi,

ug misaad ako nga mosunod sa imong mga katudloanan.

60Gituman ko dayon ang imong mga sugo.

61Bisan pa ug gigapos ako sa mga tawong daotan,

wala ko kalimti ang imong mga kasugoan.

62Sa panahon sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo sa matarong mo nga mga sugo.

63Higala ako sa tanan nga nagatahod kanimo ug nagatuman sa imong mga tulumanon.

64Ginoo, gihigugma mo ang tanang mga tawo sa kalibotan.

Tudloi ako sa imong mga tulumanon.

65Ginoo, maayo ka kanako nga imong alagad, sumala sa imong gisaad.

66Hatagi akog kaalam ug kahibalo,

kay nagasalig ako sa imong mga sugo.

67Sa wala mo pa ako disiplinaha, mibiya ako kanimo,

apan karon ginatuman ko na ang imong pulong.

68Maayo ka ug nagahimo ka ug maayo.

Tudloi ako sa imong mga tulumanon.

69Bisan gibutang-butangan ako sa mga tawong mapahitas-on,

gituman ko gihapon ang imong mga tulumanon sa tibuok kong kasingkasing.

70Kining mga tawhana dili makasabot sa imong kasugoan,

apan ako nagakalipay sa pagsunod niini.

71Maayo nga gidisiplina mo ako,

aron makakat-on ako sa imong mga tulumanon.

72Alang kanako, ang kasugoan nga imong gihatag mas bililhon pa kaysa liboan ka bulawan ug pilak.

73Gibuhat mo ako ug giumol;

hatagi ako ug panabot aron makakat-on ako sa imong mga sugo.

74Malipay ang mga nagatahod kanimo kon ila akong makita,

kay nagasalig ako sa imong pulong.

75Nasayod ako, Ginoo, nga matarong ang imong mga sugo.

Ug tungod kay nagahukom ka nga makatarunganon, gidisiplina mo ako.

76Hinaut pa nga lipayon mo ako sa imong gugma sumala sa imong saad kanako nga imong alagad.

77Kaloy-i ako aron padayon akong magkinabuhi,

kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imong balaod.

78Hinaut pa nga maulawan ang mga tawong mapahitas-on tungod kay gidaot nila ako pinaagi sa pagbutang-butang kanako.

Apan ako, mamalandong sa imong mga tulumanon.

79Hinaut pa nga moduol kanako ang mga nagatahod kanimo ug nakahibalo sa imong mga katudloanan.

80Hinaut pa nga matuman ko sa tibuok kong kasingkasing ang imong mga tulumanon aron dili ako maulawan.

81Gilaayan na ako ug hinulat nga luwason mo ako,

apan nagasalig pa gihapon ako sa imong pulong.

82Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad.

Nangutana ako, “Kanus-a mo pa man ako lig-onon ug lipayon?”

83Bisan pag nahisama na ako sa gianuosan nga sudlanan119:83 gianuosan nga sudlanan: Ang buot ipasabot, wala nay pulos. sa bino, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.

84Hangtod kanus-a ako, nga imong alagad, maghulat?

Kanus-a mo pa silotan ang mga nagalutos kanako?

85Nagkalot ug mga bangag sa paglit-ag kanako ang mga tawong garboso nga wala magsunod sa imong kasugoan.

86Kasaligan gayod ang tanan mong mga sugo.

Tabangi ako, kay gilutos ako sa mga tawo bisan walay igong hinungdan.

87Hapit na nila ako mapatay,

apan wala ko isalikway ang imong mga tulumanon.

88Tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma,

aron matuman ko ang katudloanan nga gihatag mo.

89Ang imong pulong, Ginoo, magpadayon nga lig-on sa walay kataposan sama sa langit.

90Ang imong pagkamatinumanon magpadayon hangtod sa kahangtoran.

Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan, busa milungtad kini.

91Ang tanang butang nagpabilin hangtod karon tungod sa imong pagbuot.

Kay silang tanan imong mga alagad.

92Kon ang imong kasugoan wala makapalipay kanako, namatay na unta ako tungod sa akong pag-antos.

93Dili ko gayod kalimtan ang imong mga tulumanon,

kay pinaagi niini lugwayan mo ang akong kinabuhi.

94Imo ako, busa luwasa ako!

Kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong mga tulumanon.

95Ang mga tawong daotan nagaatang sa pagpatay kanako,

apan pamalandongan ko ang imong mga katudloanan.

96Nakita ko nga ang tanang butang may kinutoban,

apan ang imong mga sugo walay kinutoban.

97Gihigugma ko gayod ang imong kasugoan!

Gipamalandongan ko gayod kini kanunay.

98Ug tungod kay ania kanako kanunay ang imong mga sugo, nahimo akong mas maalam kaysa akong mga kaaway.

99Mas daghan pa ang akong nahibaloan kaysa akong mga magtutudlo,

kay ang imong mga pagtulon-an mao ang akong gipamalandongan.

100Mas labaw ang akong panabot kaysa mga tigulang, kay gituman ko ang imong mga tulumanon.

101Gilikayan ko ang tanang daotang buhat aron matuman ko ang imong pulong.

102Wala ako molapas sa imong mga sugo,

kay ikaw man ang nagtudlo niini kanako.

103Pagkatam-is sa imong mga saad, mas tam-is pa kini kaysa dugos.

104Nakaangkon ako ug panabot gikan sa imong mga tulumanon,

busa gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.

105Ang imong pulong sama sa suga nga nagahatag ug kahayag sa akong agianan.

106Tumanon ko gayod ang akong gipanumpaan nga motuman sa imong matarong nga mga sugo.

107Labihan gayod ang akong pag-antos;

busa lugwayi ang akong kinabuhi, Ginoo, sumala sa imong saad.

108Dawata, Ginoo, ang akong kinabubut-ong pagdayeg kanimo,

ug tudloi ako sa imong mga sugo.

109Bisan pa ug nagaungaw ako kanunay sa kamatayon, wala ko kalimti ang imong kasugoan.

110Nagbutang ug lit-ag alang kanako ang mga tawong daotan,

apan wala ako mobiya sa imong mga tulumanon.

111Ang imong mga katudloanan mao ang akong bililhon nga panulondon sa walay kataposan,

kay mao kini ang akong kalipay.

112Nakahukom ako nga tumanon ko gayod ang imong mga tulumanon hangtod sa kataposan.

113Gikapungtan ko ang mga tawo nga taphaw ang pag-alagad kanimo,

apan gihigugma ko ang imong kasugoan.

114Ikaw ang akong tagoanan ug salipdanan;

nagasalig ako sa imong pulong.

115Pahilayo kamo kanako, kamong mga nagahimo ug daotan,

aron matuman ko ang mga sugo sa akong Dios.

116Hatagi akog kusog sumala sa imong saad,

aron padayon akong magkinabuhi.

Ug ayaw itugot nga mapakyas ako sa akong paglaom kanimo.

117Tabangi ako aron walay daotang mahitabo kanako,

ug itutok ko kanunay ang akong hunahuna sa imong mga tulumanon.

118Ginasalikway mo ang tanang nagasalikway sa imong mga tulumanon.

Sa pagkatinuod, ang ilang pagpanglimbong walay kapuslanan.

119Gisalikway mo nga daw mga basura ang tanang mga tawong daotan dinhi sa kalibotan.

Tungod niini gihigugma ko ang imong katudloanan.

120Nagkurog ako sa kahadlok kanimo;

nahadlok gayod ako sa imong paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: o, nagatahod ako sa imong mga sugo.

121Gihimo ko ang matarong ug husto,

busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.

122Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;

ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.

123Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.

124Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,

ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.

125Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot

aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.

126Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,

kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.

127Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,

128ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,

gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.

129Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,

busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.

130Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo

ug kaalam sa mga walay alamag.

131Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.

132Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.

133Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;

ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.

134Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,

aron matuman ko ang imong mga tulumanon.

135Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,

ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.

136Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.

137Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.

138Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.

139Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.

140Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,

ug ako nga imong alagad nahigugma niini.

141Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.

142Walay kataposan ang imong pagkamatarong

ug tinuod ang imong balaod.

143Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,

apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.

144Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.

Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.

145Nagatawag ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing;

tubaga ako, ug tumanon ko ang imong mga tulumanon.

146Nagatawag ako kanimo;

luwasa ako, ug tumanon ko ang imong mga katudloanan.

147Nagabangon na ako sa wala pa mosidlak ang adlaw ug gapangayo ug tabang kanimo,

kay nagasalig ako sa imong saad.

148Gatukaw ako tibuok gabii aron sa pagpamalandong sa imong pulong.

149Pamatia ako, Ginoo, sumala sa imong gugma;

tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong nga paghukom.119:149 paghukom: o, mga sugo.

150Nagpaduol kanako ang mga daotan nga naglutos kanako, ug nagsalikway sa imong balaod.

151Apan duol ka kanako, Ginoo;

ug kasaligan119:151 kasaligan: o, tinuod. ang tanan mong mga sugo.

152Sa akong pagtuon sa imong mga katudloanan, dugay ko nang nahibaloan nga kining imong mga katudloanan palungtaron mo hangtod sa kahangtoran.

153Tan-awa ang akong pag-antos ug luwasa ako,

kay wala ko kalimti ang imong balaod.

154Labani ako batok sa mga nagaakusar kanako ug luwasa ako;

lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.

155Dili maluwas ang mga daotan, kay wala sila magtinguha sa pagtuman sa imong mga tulumanon.

156Dako ang imong kalooy, Ginoo;

lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong paghukom.119:156 paghukom: o, mga sugo.

157Daghang mga kaaway ang naglutos kanako,

apan wala gayod ako mobiya sa imong katudloanan.

158Nakita ko ang mga maluibon ug naglagot ako,

kay wala nila tumana ang imong pulong.

159Tan-awa, Ginoo, kon giunsa ko paghigugma ang imong mga tulumanon.

Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma.

160Tinuod ang tanan mong mga pulong,

ug walay kataposan ang tanan mong matarong nga mga sugo.

161Gilutos ako sa mga tigdumala bisan walay igong hinungdan,

apan ang akong kasingkasing nagatahod gayod sa imong mga pulong.

162Nagakalipay ako tungod sa imong saad sama sa usa ka tawo nga nakakita ug daghang bahandi.

163Gikapungtan ko ug gikalagotan ang tanang bakak,

apan gihigugma ko ang imong kasugoan.

164Sa makadaghang higayon sulod sa usa ka adlaw, modayeg ako kanimo, tungod sa imong matarong nga mga sugo.

165Makaangkon ug malinawon ug mauswagon nga kahimtang ang mga nagahigugma sa imong kasugoan,

ug walay makalaglag kanila.

166Nagalaom ako nga imo akong luwason, Ginoo,

ug nagatuman ako sa imong mga sugo.

167Gihigugma ko pag-ayo ang imong katudloanan,

busa gituman ko gayod kini.

168Nahibaloan mo ang tanan kong gihimo,

busa gituman ko ang imong mga tulumanon ug mga katudloanan.

169Ginoo, hinaut nga pamation mo ang akong pagpakitabang kanimo.

Hatagi akog panabot sumala sa imong saad.

170Hinaut pa nga pamation mo ang akong pag-ampo.

Luwasa ako sumala sa imong saad.

171Magadayeg ako kanimo kanunay,

kay gitudloan mo ako sa imong mga tulumanon.

172Magaawit ako mahitungod sa imong pulong,

kay matarong ang tanan mong mga sugo.

173Hinaut nga andam ikaw kanunay sa pagtabang kanako,

kay gipili ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.

174Nangandoy ako nga imong luwason, Ginoo.

Ang imong kasugoan nagahatag kanako ug kalipay.

175Lugwayi ang akong kinabuhi aron madayeg ko ikaw,

ug hinaut nga makatabang kanako ang imong mga lagda.

176Nahisalaag ako sama sa nawala nga karnero,

busa pangitaa ako nga imong alagad

kay wala ko kalimti ang imong mga sugo.