고린도후서 4 – KLB & PCB

پيغام ما روشن است و به مردم روشنايی می‌بخشد

1پس ما هرگز از اين خدمت مهم دست نخواهيم كشيد، زيرا خداست كه از سر لطف، ما را به چنين خدمتی گمارده تا پيغام انجيل او را به مردم برسانيم. 2ما سعی نداريم با حيله و نيرنگ مردم را به سوی مسيح هدايت كنيم. ما نمی‌خواهيم كسی را فريب دهيم. هيچگاه سعی نمی‌كنيم كسی را وادار نماييم كه به تعاليمی كه برخلاف كتاب‌مقدس است، ايمان آورد. ما هرگز به چنين روشهای شرم‌آوری متوسل نمی‌شويم، بلكه خدا شاهد است كه جز حقيقت و راستی، چيز ديگری را اعلام نمی‌نماييم، و اميدواريم كه از اين راه تأثير نيكويی بر مردم بگذاريم.

3اما اگر پيغام نجاتی كه اعلام می‌كنيم، مبهم است و درک آن دشوار می‌باشد، فقط برای آنانی چنين است كه به سوی هلاكت می‌روند. 4شيطان كه حاكم اين دنيای پر از گناه است، چشمان اين اشخاص بی‌ايمان را بسته است تا نتوانند نور پرجلال انجيل را ببينند و معنی پيغام ما را درباره جلال مسيح كه چهرهٔ قابل رويت خدای ناديده است، درک كنند. 5پيغام و وعظ ما نيز هيچگاه در تعريف از خودمان نبوده است، بلكه در موعظه‌هايمان فقط به عيسی مسيح اشاره كرده‌ايم و او را به عنوان خداوند معرفی نموده‌ايم. تنها چيزی كه دربارهٔ خودمان می‌گوييم اينست كه ما به خاطر فداكاری كه مسيح بر روی صليب كرد، خدمتگزاران شما هستيم. 6زيرا همان خدايی كه فرمود: «نور از ميان تاريكی بدرخشد»، نور خود را در دلهای ما نيز تابيد، تا درک كنيم كه اين نور پرجلال اوست كه از چهرهٔ عيسی مسيح می‌درخشد.

7اما اين گنج گرانبها يعنی قدرت انجام اين خدمت روحانی در ظرفهای نابود شدنی، يعنی در بدنهای ضعيف ما قرار دارد، تا همه بدانند كه قدرت عظيم پيغام ما، از سوی خداست، نه از خودمان.

8زحمات از هر طرف بر ما فشار می‌آورند، اما از پا در نمی‌آييم. از مشكلاتی كه برای ما پيش می‌آيد دچار حيرت می‌شويم، چون علت آن را درک نمی‌كنيم؛ اما هيچگاه دلسرد نمی‌شويم و از خدمت خدا دست نمی‌كشيم. 9مردم ما را آزار می‌دهند، اما خدا ما را هرگز تنها نمی‌گذارد. زمين می‌خوريم، اما به ياری خدا باز برمی‌خيزيم و به پيش می‌رويم. 10همانگونه كه مسيح با مرگ روبرو شد، ما نيز همواره در خطر مرگ قرار داريم. پس زنده بودن ما، در واقع دليلی است بر زنده بودن عيسی. 11بلی، به خاطر خدمت به خداوند، جان ما همواره در خطر مرگ قرار دارد؛ اما اين خود فرصتی است تا زنده بودن و قدرت مسيح را در بدنهای فانی خود نشان دهيم. 12ما به خاطر اعلام پيغام انجيل با مرگ روبرو می‌شويم، اما همين پيغام، باعث شده است كه شما زندگی جاويد را بيابيد.

13كتاب آسمانی می‌فرمايد: «چون ايمان دارم، آن را به زبان می‌آورم.» پس ما نيز، چون همان ايمان را به خدا داريم، با دليری پيغام انجيل را اعلام می‌كنيم. 14می‌دانيم همان خدا كه خداوند ما عيسی را پس از مرگ زنده كرد، ما را نيز مانند عيسی مسيح، زنده خواهد كرد تا به همراه شما به حضور او ببرد. 15پس تمام زحماتی كه متحمل می‌شويم، همه به نفع شماست. به علاوه، هر چه تعداد كسانی كه در اثر تلاش و خدمات ما به مسيح ايمان می‌آورند، بيشتر گردد، عدهٔ بيشتری نيز خدا را به خاطر لطف و مهربانی‌اش سپاس خواهند گفت و خداوند نيز بيشتر جلال خواهد يافت.

16از اينروست كه ما هرگز از خدمت به خدا دلسرد نمی‌شويم. با اينكه نيروی جسمی ما به تدریج از بين می‌رود، اما نيروی باطنی ما روز‌به‌روز در خداوند فزونی می‌يابد. 17اين مشكلات و رنجهای جزئی ما نيز سرانجام به سر خواهد آمد، و باعث خواهد شد كه زندگی جاويد با جلالی عظيم نصيبمان گردد، كه هرگز با آن زحمات قابل مقايسه نيست. 18پس ما به آنچه كه در مقابل چشمان ما قرار دارد يعنی به ناملايمات و مشكلات خود اهميت نمی‌دهيم، بلكه نگاه و توجه ما به خوشیهای آسمانی است كه هنوز نديده‌ايم. اين زحمات بزودی تمام خواهند شد، اما آن خوشیها تا ابد باقی خواهند ماند.