1Put them in mind to be subject to principalities and powers, to obey magistrates, to be ready to every good work, 2To speak evil of no man, to be no brawlers, but gentle, shewing all meekness unto all men. 3For we ourselves also were sometimes foolish, disobedient, deceived, serving divers lusts and pleasures, living in malice and envy, hateful, and hating one another. 4But after that the kindness and love of God our Saviour toward man appeared, 5Not by works of righteousness which we have done, but according to his mercy he saved us, by the washing of regeneration, and renewing of the Holy Ghost; 6Which he shed on us abundantly through Jesus Christ our Saviour; 7That being justified by his grace, we should be made heirs according to the hope of eternal life. 8This is a faithful saying, and these things I will that thou affirm constantly, that they which have believed in God might be careful to maintain good works. These things are good and profitable unto men. 9But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law; for they are unprofitable and vain. 10A man that is an heretick after the first and second admonition reject; 11Knowing that he that is such is subverted, and sinneth, being condemned of himself.
12When I shall send Artemas unto thee, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis: for I have determined there to winter. 13Bring Zenas the lawyer and Apollos on their journey diligently, that nothing be wanting unto them. 14And let ours also learn to maintain good works for necessary uses, that they be not unfruitful. 15All that are with me salute thee. Greet them that love us in the faith. Grace be with you all. Amen.
O czynieniu dobra
1Przypominaj wierzącym, że mają być poddani władzy, posłuszni jej przedstawicielom i gotowi do każdego dobrego czynu. 2Niech nie mówią źle o innych ludziach i nie wywołują kłótni, ale niech będą dla wszystkich życzliwi i uprzejmi. 3My też kiedyś byliśmy przecież bezmyślni i nieposłuszni Bogu. Błądziliśmy i żyliśmy zaspokajając nasze złe pragnienia oraz szukając przyjemności. Byliśmy pełni złości i zazdrości. Ludzie nienawidzili nas, a my nienawidziliśmy ich. 4Lecz mimo to, Bóg, nasz Zbawiciel, który objawił swoją dobroć i miłość do ludzi, 5uratował nas! Uczynił to jednak nie z powodu naszych czynów, ale dlatego, że jest pełen miłości. Oczyścił nas i przez Ducha Świętego uczynił nowymi ludźmi. 6Dzięki Jezusowi Chrystusowi, naszemu Zbawicielowi, Duch z całą mocą działa bowiem w naszym życiu. 7Dzięki łasce Boga, zostaliśmy uniewinnieni, abyśmy mogli otrzymać dar życia wiecznego. Ono stało się naszą nadzieją! 8Wszystko, co ci powiedziałem, jest w pełni wiarygodne. Pragnę więc, abyś trzymał się tego i nauczał wierzących, aby z całych sił starali się czynić dobro. Jest to bowiem właściwa postawa, niosąca pożytek innym ludziom.
9Unikaj natomiast bezsensownych dociekań i genealogicznych poszukiwań, a także wszelkich sporów oraz kłótni na temat Prawa Mojżesza. Wszystko to są bowiem tylko bezwartościowe i puste dyskusje. 10Temu zaś, kto powoduje wśród was rozłamy, zwróć uwagę. Jeśli nie posłucha za pierwszym razem, ostrzeż go po raz drugi. A jeśli to nie pomoże, zerwij z nim wszelki kontakt, 11jest to bowiem człowiek pełen obłudy i grzechu, który swoim postępowaniem sam ściąga na siebie potępienie.
Końcowe polecenia
12Zamierzam wysłać do ciebie Artemasa lub Tychika. Gdy któryś z nich dotrze do ciebie, wtedy ty jak najszybciej postaraj się przybyć do Nikopolis, gdzie postanowiłem spędzić zimę. 13Jak najlepiej przygotuj do podróży Zenasa, prawnika, i Apollosa. Dopilnuj, żeby im niczego nie brakowało. 14Czyniąc to, pokażesz wierzącym, że powinni z całych sił czynić dobro, troszcząc się o potrzeby innych i robiąc coś pożytecznego.
15Wszyscy wierzący, którzy są ze mną, przesyłają ci swoje pozdrowienia. Pozdrów naszych przyjaciół w wierze.
Niech Bóg obdarza was wszystkich swoją łaską!
