1What shall we say then? Shall we continue in sin, that grace may abound? 2God forbid. How shall we, that are dead to sin, live any longer therein? 3Know ye not, that so many of us as were baptized into Jesus Christ were baptized into his death? 4Therefore we are buried with him by baptism into death: that like as Christ was raised up from the dead by the glory of the Father, even so we also should walk in newness of life. 5For if we have been planted together in the likeness of his death, we shall be also in the likeness of his resurrection: 6Knowing this, that our old man is crucified with him, that the body of sin might be destroyed, that henceforth we should not serve sin. 7For he that is dead is freed from sin. 8Now if we be dead with Christ, we believe that we shall also live with him: 9Knowing that Christ being raised from the dead dieth no more; death hath no more dominion over him. 10For in that he died, he died unto sin once: but in that he liveth, he liveth unto God. 11Likewise reckon ye also yourselves to be dead indeed unto sin, but alive unto God through Jesus Christ our Lord. 12Let not sin therefore reign in your mortal body, that ye should obey it in the lusts thereof. 13Neither yield ye your members as instruments of unrighteousness unto sin: but yield yourselves unto God, as those that are alive from the dead, and your members as instruments of righteousness unto God. 14For sin shall not have dominion over you: for ye are not under the law, but under grace. 15What then? shall we sin, because we are not under the law, but under grace? God forbid. 16Know ye not, that to whom ye yield yourselves servants to obey, his servants ye are to whom ye obey; whether of sin unto death, or of obedience unto righteousness? 17But God be thanked, that ye were the servants of sin, but ye have obeyed from the heart that form of doctrine which was delivered you. 18Being then made free from sin, ye became the servants of righteousness. 19I speak after the manner of men because of the infirmity of your flesh: for as ye have yielded your members servants to uncleanness and to iniquity unto iniquity; even so now yield your members servants to righteousness unto holiness. 20For when ye were the servants of sin, ye were free from righteousness. 21What fruit had ye then in those things whereof ye are now ashamed? for the end of those things is death. 22But now being made free from sin, and become servants to God, ye have your fruit unto holiness, and the end everlasting life. 23For the wages of sin is death; but the gift of God is eternal life through Jesus Christ our Lord.
Martwi dla grzechu, ożywieni dla Chrystusa
1Czy wobec tego mamy nadal grzeszyć, aby łaska stała się bardziej widoczna? 2Oczywiście, że nie! Skoro umarliśmy dla grzechu, to jak możemy nadal w nim żyć? 3Czy nie rozumiecie tego, że gdy przyjmując chrzest utożsamiliśmy się z Chrystusem Jezusem, zjednoczyliśmy się z Nim również w Jego śmierci? 4Przez chrzest zostaliśmy razem z Nim pogrzebani, zanurzając się w Jego śmierci. A skoro Bóg Ojciec swoją potężną mocą wzbudził Jezusa do życia, to również my powinniśmy żyć nowym życiem.
5Skoro zostaliśmy złączeni z Jezusem w śmierci, to będziemy z Nim złączeni również w zmartwychwstaniu. 6Pamiętajmy o tym, że nasze dawne życie zostało wraz z Jezusem przybite do krzyża, a nasza grzeszna natura została obezwładniona, abyśmy już nie służyli grzechowi. 7Kto umiera, staje się wolny od grzechu. 8Skoro więc umarliśmy z Chrystusem, to wierzymy, że razem z Nim będziemy żyli. 9Wiemy bowiem, że Jezus, powstawszy z martwych, już nigdy nie umrze—śmierć nie ma nad Nim żadnej władzy. 10Umarł tylko raz, aby pokonać grzech, a teraz żyje dla Boga.
11Dlatego wy również uważajcie siebie za martwych dla grzechu, a żyjących dla Boga, dzięki Chrystusowi Jezusowi. 12Niech więc grzech nie panuje już nad waszym doczesnym ciałem—nie poddawajcie się grzesznym pragnieniom! 13Nie czyńcie z żadnej części ciała narzędzia grzechu, lecz całkowicie powierzcie się Bogu! Byliście martwi, a ożyliście, więc niech całe wasze ciało będzie teraz narzędziem działania Boga. 14Grzech nie musi być już dłużej waszym władcą, gdyż nie podlegacie przepisom Prawa Mojżesza, lecz Bożej łasce.
Niewolnicy prawości
15Czy zatem możemy swobodnie grzeszyć, dlatego że nie podlegamy Prawu, ale łasce? W żadnym wypadku! 16Czy nie wiecie, że jesteście zależni od tego, komu służycie? Albo wybieracie grzech i śmierć, albo posłuszeństwo i prawość. 17Dziękuję Bogu za to, że chociaż kiedyś byliście niewolnikami grzechu, całym sercem przyjęliście przekazaną wam Bożą naukę. 18I zostaliście uwolnieni spod władzy grzechu, aby teraz być niewolnikami prawości. 19Pozwólcie, że tak to wyjaśnię: Kiedyś różne części ciała traktowaliście jak niewolników spełniających wasze grzeszne pragnienia. Teraz jednak wykorzystujcie je jako niewolników wykonujących to, co słuszne i święte.
20Będąc w niewoli zła, nie musieliście postępować w sposób dobry i prawy. 21Ale jaki był skutek waszych czynów, których teraz tak się wstydzicie? Wieczna śmierć! 22Jako uwolnieni spod władzy grzechu jesteście poddanymi Boga, a to doprowadzi was do świętości i wiecznego życia. 23Zapłatą za grzech jest śmierć, ale Bóg darował nam życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu!
