1And when he had opened the seventh seal, there was silence in heaven about the space of half an hour. 2And I saw the seven angels which stood before God; and to them were given seven trumpets. 3And another angel came and stood at the altar, having a golden censer; and there was given unto him much incense, that he should offer it with the prayers of all saints upon the golden altar which was before the throne. 4And the smoke of the incense, which came with the prayers of the saints, ascended up before God out of the angel’s hand. 5And the angel took the censer, and filled it with fire of the altar, and cast it into the earth: and there were voices, and thunderings, and lightnings, and an earthquake. 6And the seven angels which had the seven trumpets prepared themselves to sound.
7The first angel sounded, and there followed hail and fire mingled with blood, and they were cast upon the earth: and the third part of trees was burnt up, and all green grass was burnt up. 8And the second angel sounded, and as it were a great mountain burning with fire was cast into the sea: and the third part of the sea became blood; 9And the third part of the creatures which were in the sea, and had life, died; and the third part of the ships were destroyed. 10And the third angel sounded, and there fell a great star from heaven, burning as it were a lamp, and it fell upon the third part of the rivers, and upon the fountains of waters; 11And the name of the star is called Wormwood: and the third part of the waters became wormwood; and many men died of the waters, because they were made bitter. 12And the fourth angel sounded, and the third part of the sun was smitten, and the third part of the moon, and the third part of the stars; so as the third part of them was darkened, and the day shone not for a third part of it, and the night likewise. 13And I beheld, and heard an angel flying through the midst of heaven, saying with a loud voice, Woe, woe, woe, to the inhabiters of the earth by reason of the other voices of the trumpet of the three angels, which are yet to sound!
مُهر هفتم: سكوت مطلق
1هنگامی كه «برّه» مهر هفتم را گشود، در آسمان نزديک به نيم ساعت سكوت مطلق برقرار شد. 2سپس ديدم كه هفت فرشته در حضور خدا ايستاده‌اند. به ايشان هفت شيپور داده شد.
3پس از آن، فرشتهٔ ديگری آمد و در كنار قربانگاه ايستاد. در دست او آتشدانی برای سوزاندن بخور بود. پس به او مقدار زيادی بخور دادند تا با دعاهای مؤمنين بياميزد و بر روی قربانگاه زرّين كه پيش تخت خدا قرار دارد، تقديم كند. 4آنگاه بوی معطر بخور، آميخته به دعاهای مؤمنين، از دست فرشته به پيشگاه خدا بالا رفت.
5سپس آن فرشته، آتشدان را از آتش قربانگاه پر كرد و به سوی زمين انداخت. ناگاه، رعد و برق و زلزله ايجاد شد.
چهار شيپور اول
6آنگاه، هفت فرشته‌ای كه هفت شيپور داشتند، آماده شدند تا شيپورها را به صدا درآورند.
7فرشتهٔ اول شيپور را به صدا درآورد. ناگهان، بر روی زمين تگرگ و آتش و خون باريد، به طوری كه يک سوم زمين آتش گرفت و يک سوم درختان با تمام سبزه‌ها سوخت.
8-9فرشتهٔ دوم شيپور را نواخت. ناگاه چيزی مثل كوهی بزرگ و آتشين به دريا افتاد، به طوری که يک سوم تمام كشتی‌ها غرق شدند و يک سوم دريا مانند خون، سرخ شد، و يک سوم تمام ماهيها مردند.
10وقتی فرشتهٔ سوم شيپور را به صدا درآورد، ستاره‌ای شعله‌ور از آسمان بر روی يک سوم رودخانه‌ها و چشمه‌ها افتاد. 11نام آن ستارهٔ «تلخ» بود؛ و هنگامی كه وارد يک سوم تمام آبهای زمين شد، آبها تلخ گرديد و بسياری به علت تلخی آن جان سپردند.
12سپس فرشتهٔ چهارم شيپور را نواخت. همان لحظه ضربه‌ای به يک سوم خورشيد و ماه و ستارگان وارد آمد، به طوری که يک سوم آنها تاريک شد. به اين ترتيب، يک سوم روز و يک سوم شب در تاريكی فرو رفت. 13همچنانكه غرق تماشا بودم، عقابی ديدم كه در وسط آسمان پرواز می‌كند و به آواز بلند می‌گويد: «وای، وای، وای به حال اهالی زمين، زيرا اكنون آن سه فرشتهٔ ديگر نيز شيپور خود را به صدا در خواهند آورد.»
