1And after these things I heard a great voice of much people in heaven, saying, Alleluia; Salvation, and glory, and honour, and power, unto the Lord our God: 2For true and righteous are his judgments: for he hath judged the great whore, which did corrupt the earth with her fornication, and hath avenged the blood of his servants at her hand. 3And again they said, Alleluia. And her smoke rose up for ever and ever. 4And the four and twenty elders and the four beasts fell down and worshipped God that sat on the throne, saying, Amen; Alleluia. 5And a voice came out of the throne, saying, Praise our God, all ye his servants, and ye that fear him, both small and great. 6And I heard as it were the voice of a great multitude, and as the voice of many waters, and as the voice of mighty thunderings, saying, Alleluia: for the Lord God omnipotent reigneth. 7Let us be glad and rejoice, and give honour to him: for the marriage of the Lamb is come, and his wife hath made herself ready. 8And to her was granted that she should be arrayed in fine linen, clean and white: for the fine linen is the righteousness of saints. 9And he saith unto me, Write, Blessed are they which are called unto the marriage supper of the Lamb. And he saith unto me, These are the true sayings of God. 10And I fell at his feet to worship him. And he said unto me, See thou do it not: I am thy fellowservant, and of thy brethren that have the testimony of Jesus: worship God: for the testimony of Jesus is the spirit of prophecy. 11And I saw heaven opened, and behold a white horse; and he that sat upon him was called Faithful and True, and in righteousness he doth judge and make war. 12His eyes were as a flame of fire, and on his head were many crowns; and he had a name written, that no man knew, but he himself. 13And he was clothed with a vesture dipped in blood: and his name is called The Word of God. 14And the armies which were in heaven followed him upon white horses, clothed in fine linen, white and clean. 15And out of his mouth goeth a sharp sword, that with it he should smite the nations: and he shall rule them with a rod of iron: and he treadeth the winepress of the fierceness and wrath of Almighty God. 16And he hath on his vesture and on his thigh a name written, KING OF KINGS, AND LORD OF LORDS.
17And I saw an angel standing in the sun; and he cried with a loud voice, saying to all the fowls that fly in the midst of heaven, Come and gather yourselves together unto the supper of the great God; 18That ye may eat the flesh of kings, and the flesh of captains, and the flesh of mighty men, and the flesh of horses, and of them that sit on them, and the flesh of all men, both free and bond, both small and great. 19And I saw the beast, and the kings of the earth, and their armies, gathered together to make war against him that sat on the horse, and against his army. 20And the beast was taken, and with him the false prophet that wrought miracles before him, with which he deceived them that had received the mark of the beast, and them that worshipped his image. These both were cast alive into a lake of fire burning with brimstone. 21And the remnant were slain with the sword of him that sat upon the horse, which sword proceeded out of his mouth: and all the fowls were filled with their flesh.
Wielka radość w niebie
1Po tym wszystkim usłyszałem z nieba donośny głos wielkiego tłumu:
„Alleluja! Zbawienie, chwała i moc
należą do naszego Boga!
2Wielka prostytutka napełniała świat rozwiązłością
i mordowała tych, którzy służyli Bogu.
Teraz jednak On ukarał ją za jej czyny,
a Jego wyrok jest sprawiedliwy i słuszny”.
3Głos zabrzmiał ponownie:
„Alleluja! Dym z palącego ją ognia
będzie się unosił na zawsze”.
4Wtedy dwudziestu czterech starszych, razem z czterema istotami, upadło na twarz i pokłoniło się Bogu, który siedzi na tronie. Czyniąc to, powiedzieli:
„Amen! Alleluja!”.
5Wówczas od tronu dobiegł głos, mówiący:
„Chwalcie naszego Boga,
wszyscy wy,
którzy Mu służycie
i macie dla Niego respekt,
niezależnie od tego,
kim jesteście!”.
6I znów usłyszałem głos wielkiego tłumu, przypominający szum morza lub huk piorunów:
„Alleluja! Wszechmocny Bóg,
nasz Pan, objął władzę!
7Cieszmy się więc i radujmy,
oddając Mu cześć!
Nadszedł bowiem czas wesela Baranka,
a Jego narzeczona jest już gotowa.
8Ubrano ją w suknię z czystego, lśniącego lnu,
którym są prawe czyny świętych”.
9Wtedy anioł powiedział do mnie:
—Zapisz: „Szczęśliwi są ci, których zaproszono na weselną ucztę Baranka”. To prawdziwe słowa samego Boga—wyjaśnił.
10Wtedy padłem mu do nóg, chcąc oddać mu cześć, ale on rzekł:
—Nie czyń tego! Ja także jestem tylko sługą Boga, podobnie jak ty i inni wierzący, którzy—natchnieni przez Ducha—opowiadają ludziom o Jezusie. Cześć należy się tylko Bogu!
Jeździec na białym koniu
11Potem zobaczyłem otwarte niebo, a w nim—białego konia. Dosiadał go Ten, który jest wierny oraz prawdziwy: sprawiedliwy Sędzia i Wojownik. 12Jego spojrzenie było przenikające jak płomień ognia, a na głowie miał wiele koron. Na czole zaś miał wypisane imię, którego nie znał nikt oprócz Niego. 13Miał na sobie płaszcz noszący ślady krwi. Imię Tego Jeźdźca brzmi Słowo Boże. 14Za Nim, na białych koniach, podążały niebiańskie oddziały, ubrane w biały, czysty len. 15Jeździec ten zaatakuje narody ostrym mieczem, wychodzącym z Jego ust, i będzie potężnym władcą. Wsypie wszystkie narody, jak grona, do tłoczni gniewu wszechmocnego Boga. 16Na płaszczu i na biodrze Jeźdźca wypisany był tytuł:
KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW.
17Zobaczyłem też anioła, stojącego w blasku słońca, zwołującego ptaki krążące po niebie: „Przybądźcie na wielką ucztę Boga! 18Jedzcie ciała władców, dowódców i najbardziej wpływowych ludzi tego świata, ciała koni i jeźdźców, ludzi wolnych i niewolników, wielkich i małych!”.
19Potem zobaczyłem bestię oraz władców świata, wraz z ich armiami, zgromadzonych do walki z Jeźdźcem i Jego wojskiem. 20Bestia została jednak schwytana, a wraz z nią—fałszywy prorok, który w jej obecności dokonywał cudów, oszukując w ten sposób ludzi, którzy przyjęli znak bestii i oddawali cześć jej posągowi. Oboje żywcem zostali wrzuceni do ognistego jeziora płonącej siarki. 21Pozostałych zaś zabito mieczem wychodzącym z ust Jeźdźca. Wtedy wszystkie ptaki najadły się ich ciałami.
