Maschil of Asaph.
1O God, why hast thou cast us off for ever? why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?74.1 Maschil…: or, A Psalm for Asaph to give instruction
2Remember thy congregation, which thou hast purchased of old; the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed; this mount Zion, wherein thou hast dwelt.74.2 rod: or, tribe
3Lift up thy feet unto the perpetual desolations; even all that the enemy hath done wickedly in the sanctuary.
4Thine enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their ensigns for signs.
5A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.
6But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers.
7They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of thy name to the ground.74.7 They have cast…: Heb. They have sent thy sanctuary unto the fire
8They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.74.8 destroy: Heb. break
9We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knoweth how long.
10O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck it out of thy bosom.
12For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
13Thou didst divide the sea by thy strength: thou brakest the heads of the dragons in the waters.74.13 divide: Heb. break74.13 dragons: or, whales
14Thou brakest the heads of leviathan in pieces, and gavest him to be meat to the people inhabiting the wilderness.
15Thou didst cleave the fountain and the flood: thou driedst up mighty rivers.74.15 mighty…: Heb. rivers of strength
16The day is thine, the night also is thine: thou hast prepared the light and the sun.
17Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.74.17 made: Heb. made them
18Remember this, that the enemy hath reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed thy name.
19O deliver not the soul of thy turtledove unto the multitude of the wicked: forget not the congregation of thy poor for ever.
20Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.
21O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name.
22Arise, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily.
23Forget not the voice of thine enemies: the tumult of those that rise up against thee increaseth continually.74.23 increaseth: Heb. ascendeth
Salmo 74Salmo 74 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.
Pangamuyo para sa Nasyon sa Tion sang Kalisod
1O Dios, ngaa bala nga padayon mo kami nga ginasikway?
Ngaa akig ka sa katawhan nga imo ginabantayan?
2O Dios, dumduma ang imo katawhan nga ginpili mo sang una nga mangin imo kag ginluwas mo agod imo panag-iyahan.
Dumduma ang Bukid sang Zion nga sa diin nagapuyo ka.
3Kadtui bala kag tan-awa ang padayon nga pagkaguba sang templo tungod sang ginhimo sang mga kaaway.
4Naghinugyaw ang imo mga kaaway sa imo templo74:4 templo: sa literal, sa lugar nga sa diin nagapakigkita ka sa amon. sa pagpakita nga nagdaog sila kontra sa imo katawhan.
Nagbutang sila dira sang tanda sang ila pagdaog.
5Sa ila pagguba sa templo daw pareho sila sa mga tawo nga nagapang-utod sang mga kahoy sa kakahuyan paagi sa ila mga wasay.74:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.
6Ginwasak nila ang ginkortihan nga mga kahoy sang templo paagi sa ila mga wasay kag mga piko.
7Ginsunog nila ang imo templo;
ginhigkuan nila ining imo ginapuy-an.
8Nagsiling sila sa ila kaugalingon nga laglagon nila kami sing bug-os.
Ginsunog nila ang tanan nga ginatipunan sa pagsimba sa imo diri sa duta sang Israel.
9Nadula na ang tanda sang imo presensya sa amon;
wala na sing propeta nga nabilin,
kag wala sing may nakahibalo sa amon kon hasta san-o pa matapos ining nagakalatabo sa amon.
10O Dios, hasta san-o pa bala ang pagpakahuya sang amon mga kaaway sa imo?
Yagutaon ka na lang bala nila sa wala sing katapusan?
11Ngaa wala mo pa sila pagsiluti?
Pareho lang nga gintago mo ang imo kamot.
Laglaga na sila!
12Ikaw, O Dios, ang amon hari halin pa sang una,
kag madamo nga beses nga ginluwas mo ang mga tawo sa kalibutan.74:12 kalibutan: ukon, duta sang Israel.
13Ikaw ang nagtunga sang dagat paagi sa imo gahom,
kag ikaw ang nagdunot sang mga ulo sang dalagko nga mga sapat sa dagat.
14Ikaw ang nagdugmok sang mga ulo sang dragon nga Leviatan kag nagpakaon sang iya bangkay sa mga sapat nga nagaestar sa kamingawan.
15Ikaw ang nagpatubod sang mga tuburan kag mga ililigan sang tubig.
Ikaw ang nagpahubas sa mga suba nga wala nagakahubsan.
16Ikaw ang naghimo sang adlaw kag sang gab-i,
kag ikaw ang nagpahamtang sang adlaw kag sang bulan sa ila nahamtangan.
17Ikaw ang nagbutang sang tanan nga dulunan sa kalibutan,
kag ikaw ang naghimo sang tig-ilinit kag sang tigtulugnaw.
18Dumduma, Ginoo, kon paano ka ginpakahuy-an kag ginyaguta sang buang-buang nga mga kaaway.
19Ang imo katawhan nga daw pareho sa pating indi pag-itugyan sa ila mga kaaway nga daw pareho sa mabangis nga sapat.
Indi pagkalimti hasta san-o ang imo katawhan nga ginapigos.
20Dumduma ang imo kasugtanan sa amon,
kay madamo na nga pagpamintas ang ginahimo sa madulom nga mga lugar sa sini nga duta.
21Indi pag-itugot nga mahuy-an ang mga ginapigos.
Kabay pa nga dayawon ka sang mga kubos kag mga imol.
22Sige na, O Dios, depensahi ang imo dungog.
Dumduma kon paano ka ginapakahuy-an permi sang mga buang-buang.
23Indi pagpabay-i ang wala sing untat nga singgit sang imo mga kaaway sa pagpakita sang ila kaakig.
