1Judge me, O God, and plead my cause against an ungodly nation: O deliver me from the deceitful and unjust man.43.1 ungodly: or, unmerciful43.1 the deceitful…: Heb. a man of deceit and iniquity
2For thou art the God of my strength: why dost thou cast me off? why go I mourning because of the oppression of the enemy?
3O send out thy light and thy truth: let them lead me; let them bring me unto thy holy hill, and to thy tabernacles.
4Then will I go unto the altar of God, unto God my exceeding joy: yea, upon the harp will I praise thee, O God my God.43.4 my exceeding…: Heb. the gladness of my joy
5Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted within me? hope in God: for I shall yet praise him, who is the health of my countenance, and my God.
دعايی از ديار غربت
(دنبالهٔ مزمور 42)
1خدايا، از من در برابر مردم بيرحم دفاع كن و مرا تبرئه نما؛ مرا از دست اشخاص حيله‌گر و ظالم برهان. 2خدايا، تو پناهگاه من هستی؛ چرا مرا طرد كرده‌ای؟ چرا به سبب ستمگريهای دشمن، ماتم‌كنان به اين سو و آن سو بروم؟
3نور و راستی خود را بفرست تا هدايتم كنند و مرا به كوه مقدس تو و به مكان سكونتت بازگردانند. 4آنگاه به محراب تو خواهم رفت، ای خدايی كه شادی و خوشی من هستی، و در آنجا با نغمهٔ بربط و سرود تو را ستايش خواهم كرد.
5ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!
