1Now gather thyself in troops, O daughter of troops: he hath laid siege against us: they shall smite the judge of Israel with a rod upon the cheek. 2But thou, Beth-lehem Ephratah, though thou be little among the thousands of Judah, yet out of thee shall he come forth unto me that is to be ruler in Israel; whose goings forth have been from of old, from everlasting.5.2 everlasting: Heb. the days of eternity 3Therefore will he give them up, until the time that she which travaileth hath brought forth: then the remnant of his brethren shall return unto the children of Israel.
4¶ And he shall stand and feed in the strength of the LORD, in the majesty of the name of the LORD his God; and they shall abide: for now shall he be great unto the ends of the earth.5.4 feed: or, rule 5And this man shall be the peace, when the Assyrian shall come into our land: and when he shall tread in our palaces, then shall we raise against him seven shepherds, and eight principal men.5.5 principal: Heb. princes of 6And they shall waste the land of Assyria with the sword, and the land of Nimrod in the entrances thereof: thus shall he deliver us from the Assyrian, when he cometh into our land, and when he treadeth within our borders.5.6 waste: Heb. eat up5.6 in the…: or, with her own naked swords
7And the remnant of Jacob shall be in the midst of many people as a dew from the LORD, as the showers upon the grass, that tarrieth not for man, nor waiteth for the sons of men.
8¶ And the remnant of Jacob shall be among the Gentiles in the midst of many people as a lion among the beasts of the forest, as a young lion among the flocks of sheep: who, if he go through, both treadeth down, and teareth in pieces, and none can deliver.5.8 sheep: or, goats 9Thine hand shall be lifted up upon thine adversaries, and all thine enemies shall be cut off. 10And it shall come to pass in that day, saith the LORD, that I will cut off thy horses out of the midst of thee, and I will destroy thy chariots: 11And I will cut off the cities of thy land, and throw down all thy strong holds: 12And I will cut off witchcrafts out of thine hand; and thou shalt have no more soothsayers: 13Thy graven images also will I cut off, and thy standing images out of the midst of thee; and thou shalt no more worship the work of thine hands.5.13 standing…: or, statues 14And I will pluck up thy groves out of the midst of thee: so will I destroy thy cities.5.14 cities: or, enemies 15And I will execute vengeance in anger and fury upon the heathen, such as they have not heard.
1Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo5:1 Karon… sundalo: Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.
Ang Gisaad nga Pangulo gikan sa Betlehem
2Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan mag-gikan kanimo ang usa ka tawo nga mag-alagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”
3Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati.5:3 ang babayeng nagabati: Tingali mao ang Jerusalem (Tan-awa ang 4:9, 10). Sa panahon nga ginadumalahan sa kaaway ang mga Israelinhon, matawo ang ilang pangulo nga magluwas kanila. Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magbalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon. 4Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan5:4 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. ang iyang pagkagamhanan. 5Hatagan usab niya ug maayo nga kahimtang5:5 maayo nga kahimtang: Ang Hebreo niini mao ang “shalom,” nga nagakahulogan ug kalinaw, kauswagan, maayo nga relasyon, kalipay, kadaogan. ang iyang katawhan.
Kagawasan ug Kalaglagan
Kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta ug sudlon nila ang lig-ong mga bahin sa atong lungsod, makiggira kita kanila nga pinangulohan sa maisog nato nga mga pangulo. 6Pildihon nila ug dumalahan ang Asiria, ang yuta ni Nimrod, pinaagi sa ilang mga hinagiban. Luwason nila5:6 nila: sa Hebreo, niya. Posible ang pangulo nga ginaingon sa 5:2-5. kita kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta.
7“Ang nangahibiling mga Israelinhon magadala ug panalangin sa daghang mga nasod. Mahimo silang sama sa tun-og ug ulan nga gipadala sa Ginoo sa pagpatubo sa mga tanom. Magsalig sila sa Dios ug dili sa tawo. 8Apan magdala usab sila ug kalaglagan sa mga nasod. Mahisama sila sa liyon—taliwala sa mga mananap sa kalasangan ug sa panon sa mga karnero sa sabsabanan—nga moyatak-yatak ug mokunis-kunis kanila, ug wala gayoy makalingkawas. 9Magmadaogon ang mga Israelinhon batok sa ilang mga kaaway. Laglagon gayod nila silang tanan.”
Pagalaglagon sa Ginoo ang mga Ginasaligan sa mga Israelinhon
10Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Sa umaabot nga mga adlaw, ipapatay ko ang inyong mga kabayo ug gub-on ko ang inyong mga karwahe. 11Gub-on ko usab ang inyong mga lungsod apil na ang pinarilan. 12Wagtangon ko ang inyong mga anting-anting ug ang inyong mga manalagna. 13Dili na kamo makasimba sa mga imahen ug sa sagrado nga mga bato nga inyong gihimo, kay gub-on ko kini. 14Pang-ibton ko ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Ug gun-ubon ko ang inyong mga lungsod. 15Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”
