1And the whole multitude of them arose, and led him unto Pilate. 2And they began to accuse him, saying, We found this fellow perverting the nation, and forbidding to give tribute to Cæsar, saying that he himself is Christ a King. 3And Pilate asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And he answered him and said, Thou sayest it. 4Then said Pilate to the chief priests and to the people, I find no fault in this man. 5And they were the more fierce, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Jewry, beginning from Galilee to this place. 6When Pilate heard of Galilee, he asked whether the man were a Galilæan. 7And as soon as he knew that he belonged unto Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who himself also was at Jerusalem at that time.
8¶ And when Herod saw Jesus, he was exceeding glad: for he was desirous to see him of a long season, because he had heard many things of him; and he hoped to have seen some miracle done by him. 9Then he questioned with him in many words; but he answered him nothing. 10And the chief priests and scribes stood and vehemently accused him. 11And Herod with his men of war set him at nought, and mocked him, and arrayed him in a gorgeous robe, and sent him again to Pilate.
12¶ And the same day Pilate and Herod were made friends together: for before they were at enmity between themselves.
13¶ And Pilate, when he had called together the chief priests and the rulers and the people, 14Said unto them, Ye have brought this man unto me, as one that perverteth the people: and, behold, I, having examined him before you, have found no fault in this man touching those things whereof ye accuse him: 15No, nor yet Herod: for I sent you to him; and, lo, nothing worthy of death is done unto him. 16I will therefore chastise him, and release him. 17(For of necessity he must release one unto them at the feast.) 18And they cried out all at once, saying, Away with this man, and release unto us Barabbas: 19(Who for a certain sedition made in the city, and for murder, was cast into prison.) 20Pilate therefore, willing to release Jesus, spake again to them. 21But they cried, saying, Crucify him, crucify him. 22And he said unto them the third time, Why, what evil hath he done? I have found no cause of death in him: I will therefore chastise him, and let him go. 23And they were instant with loud voices, requiring that he might be crucified. And the voices of them and of the chief priests prevailed. 24And Pilate gave sentence that it should be as they required. 25And he released unto them him that for sedition and murder was cast into prison, whom they had desired; but he delivered Jesus to their will. 26And as they led him away, they laid hold upon one Simon, a Cyrenian, coming out of the country, and on him they laid the cross, that he might bear it after Jesus.
27¶ And there followed him a great company of people, and of women, which also bewailed and lamented him. 28But Jesus turning unto them said, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves, and for your children. 29For, behold, the days are coming, in the which they shall say, Blessed are the barren, and the wombs that never bare, and the paps which never gave suck. 30Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us. 31For if they do these things in a green tree, what shall be done in the dry? 32And there were also two other, malefactors, led with him to be put to death. 33And when they were come to the place, which is called Calvary, there they crucified him, and the malefactors, one on the right hand, and the other on the left.
34¶ Then said Jesus, Father, forgive them; for they know not what they do. And they parted his raiment, and cast lots. 35And the people stood beholding. And the rulers also with them derided him, saying, He saved others; let him save himself, if he be Christ, the chosen of God. 36And the soldiers also mocked him, coming to him, and offering him vinegar, 37And saying, If thou be the king of the Jews, save thyself. 38And a superscription also was written over him in letters of Greek, and Latin, and Hebrew, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
39¶ And one of the malefactors which were hanged railed on him, saying, If thou be Christ, save thyself and us. 40But the other answering rebuked him, saying, Dost not thou fear God, seeing thou art in the same condemnation? 41And we indeed justly; for we receive the due reward of our deeds: but this man hath done nothing amiss. 42And he said unto Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom. 43And Jesus said unto him, Verily I say unto thee, To day shalt thou be with me in paradise. 44And it was about the sixth hour, and there was a darkness over all the earth until the ninth hour. 45And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst.
46¶ And when Jesus had cried with a loud voice, he said, Father, into thy hands I commend my spirit: and having said thus, he gave up the ghost. 47Now when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this was a righteous man. 48And all the people that came together to that sight, beholding the things which were done, smote their breasts, and returned. 49And all his acquaintance, and the women that followed him from Galilee, stood afar off, beholding these things.
50¶ And, behold, there was a man named Joseph, a counsellor; and he was a good man, and a just: 51(The same had not consented to the counsel and deed of them;) he was of Arimathæa, a city of the Jews: who also himself waited for the kingdom of God. 52This man went unto Pilate, and begged the body of Jesus. 53And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a sepulchre that was hewn in stone, wherein never man before was laid. 54And that day was the preparation, and the sabbath drew on. 55And the women also, which came with him from Galilee, followed after, and beheld the sepulchre, and how his body was laid. 56And they returned, and prepared spices and ointments; and rested the sabbath day according to the commandment.
Gidala si Jesus kang Pilato
(Mat. 27:1-2; 11:14; Mar. 15:1-5; Juan 18:28-38)
1Pagkahuman niadto, mitindog silang tanan ug gidala nila si Jesus kang Pilato 2ug gisumbong nila siya. Miingon sila, “Kining tawhana nadakpan namo nga nagpahisalaag sa among isigka-Judio, tungod kay gisultihan niya sila nga dili magbayad ug buhis ngadto sa Emperador, ug nagaingon pa gayod siya nga siya mao ang Cristo. Ang buot niyang ipasabot nga siya usa ka hari.” 3Busa gipangutana siya ni Pilato. “Ikaw ba ang hari sa mga Judio?” Mitubag si Jesus kaniya, “Gisulti mo na.” 4Unya miingon si Pilato sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga tawo, “Wala akoy nakita nga sala niining tawhana aron silotan siya.” 5Apan namugos gayod sila ug nangatarungan, “Nagdala siya ug kasamok sa mga katawhan sa tibuok Judea pinaagi sa iyang mga pagpanudlo, gikan sa probinsya sa Galilea hangtod dinhi sa siyudad sa Jerusalem.”
Gidala si Jesus kang Herodes
6Pagkadungog niini ni Pilato, nangutana siya kon taga-Galilea ba si Jesus. 7Sa pagkahibalo niya nga si Jesus gikan sa lugar nga sakop sa ginadumalahan ni Herodes, gipadala niya si Jesus ngadto kaniya, tungod kay niadtong higayona didto man si Herodes sa Jerusalem.
8Pagkakita ni Herodes kang Jesus nalipay gayod siya, kay dugay na siyang nagtinguha nga makita si Jesus tungod kay daghan na ang iyang nadunggan mahitungod kaniya, ug gusto usab niya nga magbuhat siya ug milagro aron makita niya. 9Daghan ang mga pangutana ni Herodes kang Jesus, apan wala siya motubag. 10Ang kadagkoan sa mga pari ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan nanindog didto ug bisan unsa na lang ang ilang mga sumbong batok kang Jesus. 11Dayon gitamay ug gibugalbugalan siya ni Herodes ug sa iyang mga guwardya. Gisul-oban kunohay nila siya ug maanindot nga bisti, nga sama sa usa ka dungganon nga tawo, ug gipabalik didto kang Pilato. 12Niadtong adlawa nagkaamigo si Pilato ug si Herodes, nga magkaaway kaniadto.
Gihukman si Jesus nga Patyon
(Mat. 27:15-26; Mar. 15:6-15; Juan 18:39–19:16)
13Unya gipatawag ni Pilato ang kadagkoan sa mga pari, ang mga tigdumala sa lungsod, ug ang uban pa nga mga tawo. 14Unya miingon siya kanila, “Gidala ninyo dinhi kanako kining tawhana nga giingon ninyo nga nagpahisalaag sa mga tawo. Apan sa akong pag-imbistigar kaniya dinhi sa inyong atubangan, wala gayod akoy nakita nga sala kaniya sama sa inyong gisulti. 15Bisan gani si Herodes wala usay nakita nga sala niining tawhana, mao gani nga gipabalik niya kini dinhi. Wala may nahimo kining tawhana nga angayng silotan ug kamatayon. 16Busa ipalatigo ko na lang siya ug dayon buhian.” 17[Sa matag Pista sa Paglabay sa Anghel kinahanglan nga magpagawas si Pilato ug usa ka priso.] 18Apan misinggit ang mga tawo, “Patya kanang tawhana ug buhii si Barabas!” 19(Napriso si Barabas tungod kay kauban siya sa mga nagrebelde sa gobyerno sa Jerusalem ug nakapatay usab siya.) 20Gusto unta ni Pilato nga buhian si Jesus, busa gisultihan niya pag-usab ang mga tawo. 21Apan nagpadayon sa pagsinggit ang mga tawo, “Ilansang siya sa krus! Ilansang siya sa krus!” 22Miingon pa gayod kanila si Pilato sa ikatulo nga higayon, “Ngano, unsa ba ang sala nga iyang nabuhat? Wala man akoy nakita nga sala kaniya nga angay siyang silotan ug kamatayon. Ipalatigo ko siya ug unya buhian dayon.” 23Apan mipadayon pa gayod ang ilang pagsinggit nga ilansang siya sa krus. Ug sa kaulahian milampos gayod sila. 24Miuyon na lang si Pilato sa mga tawo nga ilansang si Jesus sa krus. 25Gipabuhian niya ang tawo nga napriso tungod sa iyang pagrebelde sa gobyerno ug pagpatay, kay mao kadto ang gipangayo sa mga tawo. Apan si Jesus iyang gitugyan kanila aron mahimo nila ang ilang gusto kaniya.
Gilansang si Jesus sa Krus
(Mat. 27:32-44; Mar. 15:21-32; Juan 19:17-27)
26Samtang gidala nila si Jesus sa dapit diin siya ilansang, natagboan nila si Simon nga taga-Cyrene, nga nagpadulong sa siyudad gikan sa uma. Gibira nila siya ug gipapas-an sa krus, ug gipasunod kang Jesus.
27Daghang mga tawo ang misunod kang Jesus. May mga babaye didto nga nagminatay sa paghilak tungod kay nalooy gayod sila kang Jesus. 28Apan gilingi sila ni Jesus ug giingnan, “Kamong mga babaye nga taga-Jerusalem, ayaw kamo paghilak tungod kanako. Hilaki ninyo ang inyong kaugalingon ug ang inyong mga anak. 29Tungod kay muabot ang mga adlaw nga moingon ang mga tawo, ‘Bulahan ang mga babaye nga baog ug walay gipasuso.’ 30Nianang panahona moingon ang mga tawo ngadto sa mga bukid, ‘Tumpagi kami!’ Ug ngadto sa mga bungtod ‘Taboni kami!’23:30 Tan-awa usab ang Hosea 10:8. 31Kay kon gihimo nila kini kanako nga walay sala, unsa pa kaha kadaotan ang ilang himuon ngadto sa tawo nga may sala?”23:31 sa literal, Kay kon gihimo nila kini sa buhi pa nga kahoy, unsa pa kaha sa laya na nga kahoy.
32Gawas kang Jesus may duha pa ka tawo nga mga kriminal nga ilang gidala aron patyon. 33Pag-abot nila sa lugar nga gitawag nga “bagol-bagol,” gilansang nila si Jesus sa krus ug ang duha ka kriminal. Ang usa gibutang nila sa tuo ni Jesus ug ang usa sa wala. 34[Miingon si Jesus, “Amahan, pasayloa sila tungod kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.”] Ug nagripa ang mga sundalo aron bahinon ang mga bisti ni Jesus. 35Ang mga tawo nanindog didto ug nanan-aw. Gibugalbugalan siya sa mga tigdumala sa lungsod. Miingon sila, “Giluwas niya ang uban, ipaluwas usab kaniya ang iyang kaugalingon kon siya mao ang Cristo nga pinili sa Dios.” 36Gibugalbugalan usab siya sa mga sundalo samtang nagpaduol sila aron paimnon siya ug aslom nga bino. 37Miingon sila, “Kon ikaw ang Hari sa mga Judio, luwasa ang imong kaugalingon!” 38Ug may gibutang silang karatula didto sa iyang ulohan nga nagaingon, “Mao kini ang Hari sa mga Judio.”
39Ang usa sa mga kriminal nga gilansang sa krus nagpasipala usab kang Jesus. Miingon siya, “Dili ba ikaw ang Cristo? Luwasa ang imong kaugalingon ug kami usab!” 40Apan gibadlong siya sa usa ka kriminal. Miingon siya, “Wala ka ba mahadlok sa Dios? Managsama lang kita nga gisilotan. 41Kitang duha angay gayod nga silotan tungod sa atong mga sala. Apan kining tawhana walay sala.” 42Unya miingon siya kang Jesus, “Jesus, hinumdomi intawon ako kon maghari ka na!” 43Miingon si Jesus kaniya, “Tinuod kining isulti ko kanimo nga karong adlawa ikauban ko ikaw sa Paraiso.”
Ang Pagkamatay ni Jesus
(Mat. 27:45-56; Mar. 15:33-41; Juan 19:28-30)
44-45Sa mga alas 12 na sa udto, wala na mosidlak ang adlaw. Mingitngit ang tibuok kalibotan sulod sa tulo ka oras. Ang tabil sa templo napikas gikan sa ibabaw paubos. 46Unya misinggit si Jesus, “Amahan, itugyan ko kanimo ang akong espiritu!”23:46 Tan-awa usab ang Salmo 31:5. Human niadto nabugto ang iyang gininhawa. 47Pagkakita sa kapitan sa nahitabo, midayeg siya sa Dios nga nagaingon, “Tinuod gayod nga walay sala kining tawhana!” 48Ang tanan nga nakasaksi sa nahitabo, mipauli nga nagpamukpok sa ilang dughan tungod sa tumang kasubo. 49Ang mga nakaila kang Jesus lakip ang mga babaye nga miuban kaniya gikan pa sa Galilea nanindog didto sa layo ug nakita usab nila ang nahitabo.
Ang Paglubong kang Jesus
(Mat. 27:57-61; Mar. 15:42-47; Juan 19:38-42)
50-51May usa ka tawo nga ang iyang ngalan mao si Jose nga taga-Arimatea nga sakop sa Judea. Miyembro siya sa korte sa mga Judio, apan wala siya mosugot sa ilang plano sa pagpatay kang Jesus. Maayo ug matarong siya nga tawo, ug naghulat siya sa paghari sa Dios. 52Miadto siya kang Pilato ug gipangayo niya ang patayng lawas ni Jesus. 53Unya gikuha niya ang patayng lawas ni Jesus didto sa krus ug gibuliboran sa panapton nga puti. Gipahimutang niya kini sa lubnganan nga gikabhang sa bakilid nga wala pa sukad malubngi. 54Adlaw kadto sa pagpangandam alang sa Adlaw nga Igpapahulay.
55Ang mga babaye nga miuban kang Jesus gikan sa Galilea misunod usab kang Jose ug nakita nila ang lubnganan ug ang pagkahiluna sa patayng lawas ni Jesus. 56Unya mipauli sila ug nangandam ug mga pahumot nga idihog sa patayng lawas ni Jesus.
Apan sa Adlaw nga Igpapahulay, namahulay sila sumala sa Kasugoan.
