1Ye shall make you no idols nor graven image, neither rear you up a standing image, neither shall ye set up any image of stone in your land, to bow down unto it: for I am the LORD your God.26.1 standing…: or, pillar26.1 image of…: or, figured stone: Heb. a stone of picture
2¶ Ye shall keep my sabbaths, and reverence my sanctuary: I am the LORD.
3¶ If ye walk in my statutes, and keep my commandments, and do them; 4Then I will give you rain in due season, and the land shall yield her increase, and the trees of the field shall yield their fruit. 5And your threshing shall reach unto the vintage, and the vintage shall reach unto the sowing time: and ye shall eat your bread to the full, and dwell in your land safely. 6And I will give peace in the land, and ye shall lie down, and none shall make you afraid: and I will rid evil beasts out of the land, neither shall the sword go through your land.26.6 rid: Heb. cause to cease 7And ye shall chase your enemies, and they shall fall before you by the sword. 8And five of you shall chase an hundred, and an hundred of you shall put ten thousand to flight: and your enemies shall fall before you by the sword. 9For I will have respect unto you, and make you fruitful, and multiply you, and establish my covenant with you. 10And ye shall eat old store, and bring forth the old because of the new. 11And I will set my tabernacle among you: and my soul shall not abhor you. 12And I will walk among you, and will be your God, and ye shall be my people. 13I am the LORD your God, which brought you forth out of the land of Egypt, that ye should not be their bondmen; and I have broken the bands of your yoke, and made you go upright.
14¶ But if ye will not hearken unto me, and will not do all these commandments; 15And if ye shall despise my statutes, or if your soul abhor my judgments, so that ye will not do all my commandments, but that ye break my covenant: 16I also will do this unto you; I will even appoint over you terror, consumption, and the burning ague, that shall consume the eyes, and cause sorrow of heart: and ye shall sow your seed in vain, for your enemies shall eat it.26.16 over: Heb. upon 17And I will set my face against you, and ye shall be slain before your enemies: they that hate you shall reign over you; and ye shall flee when none pursueth you. 18And if ye will not yet for all this hearken unto me, then I will punish you seven times more for your sins. 19And I will break the pride of your power; and I will make your heaven as iron, and your earth as brass: 20And your strength shall be spent in vain: for your land shall not yield her increase, neither shall the trees of the land yield their fruits.
21¶ And if ye walk contrary unto me, and will not hearken unto me; I will bring seven times more plagues upon you according to your sins.26.21 contrary…: or, at all adventures with me 22I will also send wild beasts among you, which shall rob you of your children, and destroy your cattle, and make you few in number; and your high ways shall be desolate. 23And if ye will not be reformed by me by these things, but will walk contrary unto me; 24Then will I also walk contrary unto you, and will punish you yet seven times for your sins. 25And I will bring a sword upon you, that shall avenge the quarrel of my covenant: and when ye are gathered together within your cities, I will send the pestilence among you; and ye shall be delivered into the hand of the enemy. 26And when I have broken the staff of your bread, ten women shall bake your bread in one oven, and they shall deliver you your bread again by weight: and ye shall eat, and not be satisfied. 27And if ye will not for all this hearken unto me, but walk contrary unto me; 28Then I will walk contrary unto you also in fury; and I, even I, will chastise you seven times for your sins. 29And ye shall eat the flesh of your sons, and the flesh of your daughters shall ye eat. 30And I will destroy your high places, and cut down your images, and cast your carcases upon the carcases of your idols, and my soul shall abhor you. 31And I will make your cities waste, and bring your sanctuaries unto desolation, and I will not smell the savour of your sweet odours. 32And I will bring the land into desolation: and your enemies which dwell therein shall be astonished at it. 33And I will scatter you among the heathen, and will draw out a sword after you: and your land shall be desolate, and your cities waste. 34Then shall the land enjoy her sabbaths, as long as it lieth desolate, and ye be in your enemies’ land; even then shall the land rest, and enjoy her sabbaths. 35As long as it lieth desolate it shall rest; because it did not rest in your sabbaths, when ye dwelt upon it. 36And upon them that are left alive of you I will send a faintness into their hearts in the lands of their enemies; and the sound of a shaken leaf shall chase them; and they shall flee, as fleeing from a sword; and they shall fall when none pursueth.26.36 shaken: Heb. driven 37And they shall fall one upon another, as it were before a sword, when none pursueth: and ye shall have no power to stand before your enemies. 38And ye shall perish among the heathen, and the land of your enemies shall eat you up. 39And they that are left of you shall pine away in their iniquity in your enemies’ lands; and also in the iniquities of their fathers shall they pine away with them.
40If they shall confess their iniquity, and the iniquity of their fathers, with their trespass which they trespassed against me, and that also they have walked contrary unto me; 41And that I also have walked contrary unto them, and have brought them into the land of their enemies; if then their uncircumcised hearts be humbled, and they then accept of the punishment of their iniquity: 42Then will I remember my covenant with Jacob, and also my covenant with Isaac, and also my covenant with Abraham will I remember; and I will remember the land. 43The land also shall be left of them, and shall enjoy her sabbaths, while she lieth desolate without them: and they shall accept of the punishment of their iniquity: because, even because they despised my judgments, and because their soul abhorred my statutes. 44And yet for all that, when they be in the land of their enemies, I will not cast them away, neither will I abhor them, to destroy them utterly, and to break my covenant with them: for I am the LORD their God. 45But I will for their sakes remember the covenant of their ancestors, whom I brought forth out of the land of Egypt in the sight of the heathen, that I might be their God: I am the LORD. 46These are the statutes and judgments and laws, which the LORD made between him and the children of Israel in mount Sinai by the hand of Moses.
Ang Ganti sa Pagkamatinumanon
(Deu. 7:11-24; 28:1-14)
1Ayaw kamo paghimog mga dios-dios sama sa mga rebulto, bato nga handomanan, o kinulit nga bato aron inyong simbahon, kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
2Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo kaninyo sa Adlaw nga Igpapahulay ug tahora ninyo ang dapit diin kamo nagasimba kanako. Ako mao ang Ginoo.
3Kon tumanon ninyo ang akong mga patakaran ug mga sugo, 4padad-an ko kamo ug ulan sa husto nga panahon aron nga ang yuta mohatag ug abot ug ang mga kahoy makapamunga. 5Mahimong abundansya kaayo ang inyong mga abot nga bisan pa gani ang inyong paggiok sa mga uhay moabot pa hangtod sa tingpamupo sa mga ubas, ug ang inyong pagpamupo sa ubas moabot pa hangtod sa inyong pagpugas. Busa makapatuyang kamo sa inyong pagkaon ug magkinabuhi kamo nga malinawon diha sa inyong dapit.
6Palungtaron ko ang kalinaw sa inyong dapit, busa makatulog kamo nga walay gikahadlokan. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap, ug walay mga kaaway nga makasulong kaninyo. 7Kamo ang mosulong sa inyong mga kaaway ug pamatyon ninyo sila. 8Ang 5 kaninyo makapildi ug 100, ug ang 100 kaninyo makapildi ug 10,000. 9Atimanon ko kamo ug hatagan ug daghang mga kaliwat aron matuman ko ang akong kasabotan kaninyo. 10Dili ninyo mahurot ug kaon ang inyong nangaging abot. Panghabwaon na lang ninyo kini sa inyong gibutangan ug ilisan sa bag-ong abot. 11Magapuyo ako uban kaninyo ug dili ko kamo isalikway. 12Magauban ako kaninyo ug ako ang mahimo ninyong Dios ug kamo padayon nga mahimong akong katawhan. 13Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios nga nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto aron nga dili na kamo mahimong mga ulipon sa mga Ehiptohanon. Gihatagan ko na kamo ug kagawasan, busa wala na kamoy angayng ikaulaw.
Ang Silot sa Dili Matinumanon
(Deu. 28:15-68)
14-15Apan kon dili gani kamo mamati kanako ug isalikway ninyo ang tanan kong mga sugo, mga patakaran, mga lagda, ug lapason ninyo ang akong kasabotan kaninyo, 16mao kini ang akong himuon kaninyo: Mataranta kamo tungod kay padad-an ko kamo ug makamatay nga sakit ug hilanat nga makadaot sa inyong mga mata ug lawas. Magtanom kamo, apan dili ninyo kini mapuslan kay sulongon kamo sa inyong mga kaaway ug kaonon nila ang inyong mga abot. 17Kapungtan ko kamo aron nga mapildi kamo sa inyong mga kaaway ug sila na ang modumala kaninyo. Tungod sa inyong kataranta moikyas kamo bisan ug walay nagagukod kaninyo. 18Ug kon dili gihapon kamo mamati kanako, silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 19Sumpoon ko ang gipasigarbo ninyo nga gahom. Dili ako magpadala ug ulan, busa mobantok pag-ayo ang inyong mga yuta.26:19 Dili ako… yuta: sa literal, Himuon ko ang mga panganod nga morag puthaw ug ang mga yuta morag bronsi. 20Mahimong walay kapuslanan ang inyong mga paghago, kay ang inyong mga yuta dili mohatag ug abot ug ang inyong mga kahoy dili mamunga.
21Kon magpadayon pa gihapon kamo sa pagsupak kanako ug dili kamo mamati kanako, dugangan ko pa gayod ug pito ka pilo ang inyong silot. 22Padad-an ko kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug mga binuhing kahayopan, ug tungod niini gamay na lang ang mahibilin kaninyo ug maawaaw ang inyong mga kadalanan.
23Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon hinuon kamo sa pagsupak kanako, 24ako gayod mismo ang mokontra kaninyo ug silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 25Ipasulong ko kamo sa inyong mga kaaway agig pagsilot kaninyo tungod sa inyong paglapas sa akong kasabotan. Bisan motago pa kamo sa inyong mga lungsod padad-an ko gihapon kamo ug mga katalagman, ug mapugos kamo nga magpailalom sa inyong mga kaaway. 26Kulangon ang inyong pagkaon, busa usa lang ka pugon ang gamiton sa napulo ka babaye sa pagluto ug pan, ug bahin-bahinon pa nila kini alang kaninyo. Tinuod nga makakaon kamo apan dili kamo mabusog.
27Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon pa hinuon kamo sa pagsupak kanako, 28sa akong kasuko kontrahon ko kamo ug silotan sa makapito ka pilo. 29Pagutman ko kamo ug mapugos kamo sa pagkaon sa inyong kaugalingong mga anak. 30Gub-on ko ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, lakip ang mga halaran nga sunoganan sa insenso. Ug ilabay ko ang inyong mga patayng lawas ibabaw sa inyong mga patayng dios-dios, ug isalikway ko kamo. 31Gub-on ko ang inyong mga lungsod ug mga simbahan, ug dili ko ikalipay ang kahumot sa inyong mga halad. 32Gub-on ko ang inyong dapit ug matingala na lang ang inyong mga kaaway nga mosakop sa maong dapit. 33Padad-an ko kamo ug gira nga moguba sa inyong dapit apil na ang mga lungsod niini. Ug ipatibulaag ko kamo ngadto sa laing mga nasod. 34-35Samtang mga bihag kamo sa dapit sa inyong mga kaaway ug guba ang inyong dapit, makapahulay ang inyong yuta. Kay sa dihang nagapuyo pa kamo sa inyong yuta wala gayod ninyo kini papahulaya bisan sa tuig nga tingpahulay sa yuta. Apan karon makapahulay na gayod kini samtang guba pa.
36-37Kamo nga mga nahibilin sa gira, nga gidala sa inyong mga kaaway ngadto sa ilang mga dapit, patarantahon ko gayod kamo. Bisan sa kinasikas lang sa mga dahon nga huypon sa hangin, mangikyas na kamo nga daw sa may nagagukod sa pagpatay kaninyo. Magbinanggaanay kamo ug mangatumba, busa dili gayod kamo makasukol sa inyong mga kaaway. 38Mangamatay kamo didto sa dapit sa inyong mga kaaway. 39Ug ang mahibilin kaninyo inanay nga mangamatay tungod sa inyong mga sala ug sa mga sala sa inyong mga katigulangan. 40-41Tungod sa inyong pagluib ug pagsupak kanako, kontrahon ko kamo ug ipabihag sa lugar sa inyong mga kaaway. Apan kon maghinulsol kamo sa inyong mga sala ug sa sala sa inyong mga katigulangan ug undangon na ninyo ang pagpagahi sa inyong ulo, ug dawaton ninyo ang silot tungod sa inyong mga sala, 42tumanon ko ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob ug ibalik ko kamo sa inyong yuta. 43Apan kinahanglan nga papahawaon ko una kamo gikan sa inyong yuta isip bayad ninyo sa inyong mga sala, tungod sa inyong pagsalikway sa akong mga lagda ug mga patakaran. Ug makapahulay ang yuta samtang wala kamo. 44Apan bisan kon silotan ko kamo, dili ko kamo isalikway sa dapit sa inyong mga kaaway; dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ug dili mahimo nga walaon ko ang akong kasabotan kaninyo, tungod kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios. 45Tumanon ko diha kaninyo ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga gipagawas ko gikan sa Ehipto sa pagpakita sa akong gahom sa mga nasod. Gihimo ko kini sa inyong mga katigulangan aron mahimong ilang Dios. Ako mao ang Ginoo.
46Mao kadto ang nagkalain-lain nga mga patakaran, mga lagda, ug mga kasugoan alang sa mga Israelinhon nga gihatag sa Ginoo didto sa Bukid sa Sinai pinaagi kang Moises.
