1Verily, verily, I say unto you, He that entereth not by the door into the sheepfold, but climbeth up some other way, the same is a thief and a robber. 2But he that entereth in by the door is the shepherd of the sheep. 3To him the porter openeth; and the sheep hear his voice: and he calleth his own sheep by name, and leadeth them out. 4And when he putteth forth his own sheep, he goeth before them, and the sheep follow him: for they know his voice. 5And a stranger will they not follow, but will flee from him: for they know not the voice of strangers. 6This parable spake Jesus unto them: but they understood not what things they were which he spake unto them. 7Then said Jesus unto them again, Verily, verily, I say unto you, I am the door of the sheep. 8All that ever came before me are thieves and robbers: but the sheep did not hear them. 9I am the door: by me if any man enter in, he shall be saved, and shall go in and out, and find pasture. 10The thief cometh not, but for to steal, and to kill, and to destroy: I am come that they might have life, and that they might have it more abundantly. 11I am the good shepherd: the good shepherd giveth his life for the sheep. 12But he that is an hireling, and not the shepherd, whose own the sheep are not, seeth the wolf coming, and leaveth the sheep, and fleeth: and the wolf catcheth them, and scattereth the sheep. 13The hireling fleeth, because he is an hireling, and careth not for the sheep. 14I am the good shepherd, and know my sheep, and am known of mine. 15As the Father knoweth me, even so know I the Father: and I lay down my life for the sheep. 16And other sheep I have, which are not of this fold: them also I must bring, and they shall hear my voice; and there shall be one fold, and one shepherd. 17Therefore doth my Father love me, because I lay down my life, that I might take it again. 18No man taketh it from me, but I lay it down of myself. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received of my Father.
19¶ There was a division therefore again among the Jews for these sayings. 20And many of them said, He hath a devil, and is mad; why hear ye him? 21Others said, These are not the words of him that hath a devil. Can a devil open the eyes of the blind?
22¶ And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter. 23And Jesus walked in the temple in Solomon’s porch. 24Then came the Jews round about him, and said unto him, How long dost thou make us to doubt? If thou be the Christ, tell us plainly. 25Jesus answered them, I told you, and ye believed not: the works that I do in my Father’s name, they bear witness of me. 26But ye believe not, because ye are not of my sheep, as I said unto you. 27My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me: 28And I give unto them eternal life; and they shall never perish, neither shall any man pluck them out of my hand. 29My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father’s hand. 30I and my Father are one. 31Then the Jews took up stones again to stone him. 32Jesus answered them, Many good works have I shewed you from my Father; for which of those works do ye stone me? 33The Jews answered him, saying, For a good work we stone thee not; but for blasphemy; and because that thou, being a man, makest thyself God. 34Jesus answered them, Is it not written in your law, I said, Ye are gods? 35If he called them gods, unto whom the word of God came, and the scripture cannot be broken; 36Say ye of him, whom the Father hath sanctified, and sent into the world, Thou blasphemest; because I said, I am the Son of God? 37If I do not the works of my Father, believe me not. 38But if I do, though ye believe not me, believe the works: that ye may know, and believe, that the Father is in me, and I in him. 39Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand, 40And went away again beyond Jordan into the place where John at first baptized; and there he abode. 41And many resorted unto him, and said, John did no miracle: but all things that John spake of this man were true. 42And many believed on him there.
Ang Matuod nga Manugbantay sang mga Karnero
1Nagsaysay si Jesus sa ila paagi sa paanggid, “Sa pagkamatuod, ginasugid ko sa inyo nga kon ang tawo nagasulod sa toril sang mga karnero pero wala nagaagi sa puwertahan kundi nagataklas sa kudal, ina nga tawo kawatan kag tulisan. 2Pero ang tawo nga nagasulod paagi sa puwertahan amo ang manugbantay sang mga karnero. 3Ginapasulod siya sang bantay sa puwertahan kag ang iya tingog kilala sang mga karnero. Ginatawag niya ang iya mga karnero sa ila mga ngalan, kag ginadala niya dayon sila paguwa. 4Kon makaguwa na sila, nagauna siya sa ila kag ang iya mga karnero nagasunod sa iya tungod kay kilala nila ang iya tingog. 5Indi magsunod ang mga karnero sa tawo nga indi nila kilala, kundi magapalagyo gani sila tungod kay wala sila nakakilala sang iya tingog.”
6Ginsugid sa ila ni Jesus ini nga paanggid, pero wala gid sila nakaintiendi kon ano ang buot silingon sini.
Si Jesus ang Maayo nga Manugbantay
7Gani nagsiling liwat si Jesus, “Sa pagkamatuod, ginasugid ko sa inyo nga ako amo ang puwertahan sang mga karnero.10:7 mga karnero: amo ang mga tawo nga nagasunod kay Cristo. 8May mga nauna sa akon nga mga manunudlo nga ang ila kahalimbawa pareho sa mga kawatan kag mga tulisan. Pero ang akon mga karnero wala nagpati sa ila. 9Ako amo ang puwertahan. Ang nagasulod paagi sa akon maluwas. Pareho siya sa karnero nga nagasulod kag nagaguwa, kag makakita siya sing halalbon. 10Ang katuyuan sang kawatan amo ang pagpangawat, ang pagpatay kag ang pagpangguba. Pero ako iya nagkadto diri sa kalibutan agod mahatagan ko ang mga tawo sing kabuhi kag ini wala gid sing kulang.
11“Ako amo ang maayo nga manugbantay sang mga karnero. Ang maayo nga manugbantay desidido nga mapatay para sa iya mga karnero. 12Indi siya pareho sa tawo nga ginasuhulan lang nga magbantay. Kay ang tawo nga ginasuhulan lang nagapalagyo kon makita na niya nga nagaabot ang mabangis nga ido,10:12 mabangis nga ido: sa English, wolf. kag bayaan lang niya ang mga karnero. Gani nagalalapta ang mga karnero kag ang iban sa ila tukbon. 13Ang sinuhulan nagapalagyo, tungod kay sinuhulan man lang siya kag baliwala lang sa iya kon ano ang matabo sa mga karnero. 14-15Pero ako amo ang maayo nga manugbantay sang mga karnero. Kon paano ang pagkakilala sa akon sang Amay kag ang akon pagkakilala sa iya, pareho man sina ang akon pagkakilala sa akon mga karnero kag ang ila pagkakilala sa akon. Kag ihatag ko ang akon kabuhi para sa ila. 16May iban pa man ako nga mga karnero nga wala diri sa inyo grupo bilang mga Judio. Dapat pasudlon ko man sila. Magapamati man sila sa akon, kag ang tanan nga nagapamati sa akon mangin isa lang ka grupo nga may isa ka manugbantay.
17“Ginapalangga ako sang Amay tungod kay ginahatag ko ang akon kabuhi para sa ila, kag pagkatapos mabuhi man ako liwat. 18Wala sing may makapatay sa akon kon indi ko ini pag-itugot. Pero kabubut-on ko nga ginahatag ang akon kabuhi. Pagusto ako sa paghatag sini, kag pagusto man ako sa pagbawi sini. Amo ini ang ginsiling sang Amay sa akon.”
19Tungod sa ginhambal nga ato ni Jesus nagbinahin-bahin liwat ang mga Judio. 20Madamo sa ila ang nagsiling, “Ang tawo nga ini ginsudlan sang malaot nga espiritu kag buang-buang. Ngaa nagasagi kamo pamati sa iya?” 21Pero nagsiling ang iban, “Ang tawo nga ginsudlan sang malaot nga espiritu indi makatudlo sing pareho sina. Kag isa pa, paano makapaayo ang isa ka tawo sang bulag kon ginsudlan siya sang malain nga espiritu?”
Ginsikway si Jesus sang mga Judio
22Karon, nag-abot ang tiyempo sa pagsaulog sa Jerusalem sang Piesta sang Pagdedikar sang Templo. Tigtulugnaw sadto, 23kag nagalakat-lakat si Jesus didto sa templo sa ginatawag nga Balkon ni Solomon. 24Nagtilipon ang mga Judio sa iya kag nagsiling sila, “Ngaa ginatago-tago mo pa sa amon kon sin-o gid ikaw? Sugiri kami sing deretso kon ikaw amo ang Cristo.” 25Nagsiling si Jesus sa ila, “Ginsugiran ko na kamo kon sin-o gid ako pero indi kamo magpati sa akon. Ang mga milagro nga ginapahimo sang Amay sa akon nagapamatuod man kon sin-o gid ako. 26Pero indi kamo magpati sa akon tungod kay indi kamo kaupod sa akon mga karnero. 27Ang akon mga karnero nagapamati sa akon. Kilala ko sila kag nagasunod sila sa akon. 28Ginahatagan ko sila sang kabuhi nga wala sing katapusan, kag indi gid sila mawala. Wala gid sing may makaagaw sa ila sa akon kamot. 29Ginhatag sila sa akon sang akon Amay nga gamhanan sa tanan, kag wala gid sing may makaagaw sa ila sa kamot sang Amay. 30Ako kag ang Amay isa lang.”
31Pagkabati sadto sang mga Judio nagpulot liwat sila sang mga bato agod batuhon siya. 32Pero nagsiling si Jesus sa ila, “Madamo ang ginhimo ko nga maayo nga inyo mismo nakita. Kag ginpahimo ini sa akon sang Amay. Sa diin bala sa sining akon mga ginpanghimo ang nangin kabangdanan nga inyo ako batuhon?” 33Ginsabat siya sang mga Judio, “Indi kami magbato sa imo tungod sang imo maayo nga mga hinimuan, kundi batuhon ka namon tungod sa imo pagpasipala sa Dios! Kay ikaw tawo man lang, pero nagasiling ka nga ikaw Dios.” 34Nagsiling si Jesus sa ila, “Indi bala nasulat sa inyo Kasuguan nga nagsiling ang Dios nga kamo mga dios?10:34 Salmo 82:6. 35-36Kag nahibaluan ta nga matuod permi ang ginasiling sang Kasulatan. Gani kon nagsiling ang Dios nga mga dios ang mga tawo nga ginhatagan sang iya mensahi, ti ngaa nagasiling kamo nga nagpasipala ako sa Dios tungod kay nagsiling ako nga ako Anak sang Dios? Siya mismo ang nagpili kag nagpadala sa akon diri sa kalibutan. 37Kon wala ako nagahimo sang ginapahimo sang Amay sa akon, indi dapat nga magpati kamo sa akon. 38Pero kon ginahimo ko ang ginapahimo sang Amay sa akon, bisan indi ninyo gusto nga magpati sa akon mga ginasiling, dapat patihan ninyo ang akon mga hinimuan, agod mahibaluan gid ninyo nga ang Amay ari sa akon kag ako ara sa iya.”
39Gintinguhaan nila liwat nga dakpon si Jesus, pero nakalikaw siya sa ila.
40Nagtabok liwat si Jesus sa Suba sang Jordan kag nagkadto sa lugar nga sa diin nagpangbautiso si Juan. Kag didto siya dayon nagtiner. 41Madamo nga mga tawo ang nagpalapit sa iya kag nagsiling, “Wala matuod nakahimo sing mga milagro si Juan, pero ang tanan nga iya ginhambal parte sa sini nga tawo matuod.” 42Gani madamo sa mga tawo didto ang nagtuo kay Jesus.
