1Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve? 2Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth? 3They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows. 4Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them. 5Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass? 6Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.39.6 barren…: Heb. salt places 7He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.39.7 of the driver: Heb. of the exactor 8The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing. 9Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib? 10Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee? 11Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him? 12Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn?
13Gavest thou the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?39.13 wings and…: or, the feathers of the stork and ostrich 14Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust, 15And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them. 16She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labour is in vain without fear; 17Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding. 18What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider.
19Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder? 20Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.39.20 terrible: Heb. terror 21He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men.39.21 He paweth: or, His feet dig39.21 the armed…: Heb. the armour 22He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword. 23The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield. 24He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet. 25He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south? 27Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?39.27 at…: Heb. by thy mouth 28She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place. 29From thence she seeketh the prey, and her eyes behold afar off. 30Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
1“Nakahibalo ka bala kon san-o nagabata ang talunon nga mga kanding? Nakabantay ka bala sang pagbata sang mga usa? 2Ginaisip mo bala ang mga binulan sang ila pagbusong hasta makabata sila? Kag nahibaluan mo bala kon san-o gid sila mabata? 3Nagaluko sila kag nagapasakit hasta nga makabata. 4Pagdako sang ila bata sa kamingawan, nagalakat ini kag wala na nagabalik. 5Sin-o bala ang naghatag sang kahilwayan sa talunon nga asno? 6Ako ang naghatag sa iya sang kamingawan nga iya elistaran; ginapaestar ko siya sa duta nga ginpabay-an na. 7Nagapalayo siya sa magahod nga siyudad kag indi niya gusto nga antaon. 8Nagalibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita sang iya mahalab.
9“Mapaobra mo bala ang talunon nga baka? Magpabilin bala siya sa imo toril kon gab-i? 10Mahigtan mo bala siya kag mapaarado sa imo uma? 11Makasalig ka bala sa iya kusog agod obrahon niya ang imo mabug-at nga ulobrahon? 12Makasalig ka bala sa iya nga tipunon niya kag hakuton ang imo patubas pakadto sa linasan?
13“Katahom tulukon sang pakpak sang ostrits kon magkapay-kapay ini, pero indi ini makatupong sa katahom sang pakpak sang tulabong. 14Ginabiyaan sang ostrits ang iya mga itlog sa duta agod mainit-initan ini. 15Wala siya nagakabalaka nga basi matapakan ini ukon matasak sang talunon nga sapat. 16Mapintas siya sa iya mga piso, nga daw indi ini iya. Wala siya nagakabalaka kon ang iya pinangabudlayan mangin wala sing pulos. 17Kay wala ko siya ginhatagan sang kaalam kag pag-intiendi. 18Pero kon magdalagan na gani siya, ginakadlawan lang niya ang kabayo kag ang nagasakay sini.
19“Ikaw bala, Job, ang nagahatag sang kusog sa kabayo? Ikaw bala ang naghatag sang bungay-bungay sa iya liog? 20Ikaw bala ang nagapalumpat sa iya pareho sa apan kag nagapahadlok sa mga tawo sang iya pusnga? 21Nagapangahig siya nga may kapagsik,39:21 nga may kapagsik: ukon, sa may patag. nga nagapabugal sang iya kusog. Dayon nagadalagan siya pakadto sa inaway. 22Wala siya sing may ginakahadlukan, kag wala siya nagapalagyo sa espada.39:22 espada: ukon, inaway. 23Nagalinagatik kag nagaidlab ang mga armas sang nagasakay sa iya. 24Puwerte ang tap-ok sang yab-ok sa kadasig sang iya pagdalagan. Indi siya mapunggan kon magtunog na ang budyong. 25Nagahirihiri siya pagkabati niya sang tunog sang budyong. Makapanimaho siya sang inaway bisan malayo pa siya, kag mabatian niya ang mga sininggit sa inaway kag ang mga mando sang mga kumander.
26“Ikaw bala ang nagatudlo sa dapay sa paglupad kag sa pagkadto sa bagatnan? 27Ikaw bala ang nagamando sa agila sa paglupad kag sa paghimo sang iya pugad sa mataas nga lugar? 28Didto nagaestar ang agila sa pil-as; ang mataas nga mga bato amo ang iya palanaguan. 29Didto siya nagatan-aw sang iya mabiktima, kag makita niya ini bisan malayo siya. 30Kon may makita siya nga bangkay ginakadtuan niya, kag ang iya mga buto nagasuyop sang dugo sang sini nga bangkay.”
