Job 13 – KJV & HLGN

King James Version

Job 13:1-28

1Lo, mine eye hath seen all this, mine ear hath heard and understood it. 2What ye know, the same do I know also: I am not inferior unto you. 3Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God. 4But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value. 5O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom. 6Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips. 7Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him? 8Will ye accept his person? will ye contend for God? 9Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye so mock him? 10He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons. 11Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you? 12Your remembrances are like unto ashes, your bodies to bodies of clay.

13Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will.13.13 Hold…: Heb. Be silent from me 14Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand? 15Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him.13.15 maintain: Heb. prove, or, argue 16He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him. 17Hear diligently my speech, and my declaration with your ears. 18Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified. 19Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost. 20Only do not two things unto me: then will I not hide myself from thee. 21Withdraw thine hand far from me: and let not thy dread make me afraid. 22Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me.

23How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin. 24Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy? 25Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble? 26For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth. 27Thou puttest my feet also in the stocks, and lookest narrowly unto all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet.13.27 lookest…: Heb. observest13.27 heels: Heb. roots 28And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten.

Ang Pulong Sang Dios

Job 13:1-28

1“Nakita kag nabatian ko ang tanan nga ginsiling ninyo, kag naintiendihan ko ini. 2Kon ano ang inyo nahibaluan, nahibaluan ko man; indi kamo labaw sa akon. 3Pero indi ako magpakigbais sa inyo sang akon kaso kundi sa Dios nga Makagagahom. 4Kay ginatinguhaan ninyo nga bulngon ako sing mga binutig. Tanan kamo pareho sa doktor nga wala sing pulos. 5Mas maayo pa nga maghipos na lang kamo tanan. Amo ina ang pinakamaayo ninyo nga himuon.

6“Palihog pamatii ninyo ang akon mga rason. 7Ginadepensahan bala ninyo ang Dios sa inyo nga pagbinutig? 8Ginaapinan bala ninyo siya, nga daw sa ginadepensahan ninyo sa korte? 9Kon usisaon kamo sang Dios, may maayo ayhan siya nga makita sa inyo? Indi kamo maghunahuna nga madayaan ninyo siya pareho sang inyo pagdaya sa mga tawo. 10Sigurado gid nga sabdungon kamo sang Dios bisan ginaapinan pa ninyo siya. 11Wala bala kamo mahadlok sa iya gahom? 12Ang inyo mga hulubaton wala sing pulos pareho sa abo; ang inyo mga rason kapigaw pareho sa kolon.

13“Hipos kamo samtang nagahambal ako, kag pabay-i lang ninyo ako bisan ano ang matabo sa akon. 14Handa ako sa pagtaya sang akon kabuhi. 15Sigurado nga patyon ako sang Dios; wala na ako sing paglaom.13:15 Sigurado… paglaom: ukon, Bisan patyon gid man ako sang Dios, magasalig gihapon ako sa iya. Pero sa gihapon depensahan ko ang akon kaugalingon sa iya atubangan. 16Basi pa lang paagi sini maluwas ako, kay ang tawo nga indi diosnon indi gid makapalapit sa iya atubangan.

17“Pamatii sing maayo ang akon mga ginahambal. 18Karon nga preparado na ako sa pagdepensa sang akon kaugalingon, nahibaluan ko nga ideklarar ako nga inosente. 19Sin-o bala ang makaakusar sa akon nga nakasala ako? Kon may ara gid man, mahipos na ako kag mapatay.

20“O Dios, ihatag ining duha ka butang sa akon kag indi na ako magpanago sa imo: 21untati na ang pagpaantos mo sa akon, kag indi na ako pagpahadluka sa imo makahaladlok nga ginahimo sa akon. 22Karon, maghambal ka sa akon kag sabton ko ikaw, ukon ako ang maghambal sa imo kag sabton mo ako. 23Sugiri ako kon ano bala nga sala ang akon nahimo. Ipakita sa akon ang akon mga paglapas kag mga sala. 24Ngaa bala nagalikaw ka sa akon, kag ginakabig mo ako nga imo kaaway? 25Ngaa ginapahadlok kag ginalagas mo ako? Pareho man lang ako sa dagami ukon sa dahon nga ginapalid sang hangin. 26Nagasulat ka sang masakit nga mga akusasyon kontra sa akon, kag ginapabayad mo ako sa mga sala nga nahimo ko sang bataon pa ako. 27Daw pareho lang nga ginakadenahan mo ang akon mga tiil. Ginabantayan mo ang tagsa ko ka tikang, kag ginasunod mo ang agi sang akon mga tiil. 28Gani pareho ako sa gabok nga butang nga nagakadunot ukon pareho sa bayo nga ginaut-ot sang sapat-sapat.”