1And it came to pass in the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah king of Judah, that this word came unto Jeremiah from the LORD, saying, 2Take thee a roll of a book, and write therein all the words that I have spoken unto thee against Israel, and against Judah, and against all the nations, from the day I spake unto thee, from the days of Josiah, even unto this day. 3It may be that the house of Judah will hear all the evil which I purpose to do unto them; that they may return every man from his evil way; that I may forgive their iniquity and their sin. 4Then Jeremiah called Baruch the son of Neriah: and Baruch wrote from the mouth of Jeremiah all the words of the LORD, which he had spoken unto him, upon a roll of a book. 5And Jeremiah commanded Baruch, saying, I am shut up; I cannot go into the house of the LORD: 6Therefore go thou, and read in the roll, which thou hast written from my mouth, the words of the LORD in the ears of the people in the LORD’s house upon the fasting day: and also thou shalt read them in the ears of all Judah that come out of their cities. 7It may be they will present their supplication before the LORD, and will return every one from his evil way: for great is the anger and the fury that the LORD hath pronounced against this people.36.7 they…: Heb. their supplication shall fail 8And Baruch the son of Neriah did according to all that Jeremiah the prophet commanded him, reading in the book the words of the LORD in the LORD’s house.
9And it came to pass in the fifth year of Jehoiakim the son of Josiah king of Judah, in the ninth month, that they proclaimed a fast before the LORD to all the people in Jerusalem, and to all the people that came from the cities of Judah unto Jerusalem. 10Then read Baruch in the book the words of Jeremiah in the house of the LORD, in the chamber of Gemariah the son of Shaphan the scribe, in the higher court, at the entry of the new gate of the LORD’s house, in the ears of all the people.36.10 entry: or, door
11¶ When Michaiah the son of Gemariah, the son of Shaphan, had heard out of the book all the words of the LORD, 12Then he went down into the king’s house, into the scribe’s chamber: and, lo, all the princes sat there, even Elishama the scribe, and Delaiah the son of Shemaiah, and Elnathan the son of Achbor, and Gemariah the son of Shaphan, and Zedekiah the son of Hananiah, and all the princes. 13Then Michaiah declared unto them all the words that he had heard, when Baruch read the book in the ears of the people. 14Therefore all the princes sent Jehudi the son of Nethaniah, the son of Shelemiah, the son of Cushi, unto Baruch, saying, Take in thine hand the roll wherein thou hast read in the ears of the people, and come. So Baruch the son of Neriah took the roll in his hand, and came unto them. 15And they said unto him, Sit down now, and read it in our ears. So Baruch read it in their ears. 16Now it came to pass, when they had heard all the words, they were afraid both one and other, and said unto Baruch, We will surely tell the king of all these words. 17And they asked Baruch, saying, Tell us now, How didst thou write all these words at his mouth? 18Then Baruch answered them, He pronounced all these words unto me with his mouth, and I wrote them with ink in the book. 19Then said the princes unto Baruch, Go, hide thee, thou and Jeremiah; and let no man know where ye be.
20¶ And they went in to the king into the court, but they laid up the roll in the chamber of Elishama the scribe, and told all the words in the ears of the king. 21So the king sent Jehudi to fetch the roll: and he took it out of Elishama the scribe’s chamber. And Jehudi read it in the ears of the king, and in the ears of all the princes which stood beside the king. 22Now the king sat in the winterhouse in the ninth month: and there was a fire on the hearth burning before him. 23And it came to pass, that when Jehudi had read three or four leaves, he cut it with the penknife, and cast it into the fire that was on the hearth, until all the roll was consumed in the fire that was on the hearth. 24Yet they were not afraid, nor rent their garments, neither the king, nor any of his servants that heard all these words. 25Nevertheless Elnathan and Delaiah and Gemariah had made intercession to the king that he would not burn the roll: but he would not hear them. 26But the king commanded Jerahmeel the son of Hammelech, and Seraiah the son of Azriel, and Shelemiah the son of Abdeel, to take Baruch the scribe and Jeremiah the prophet: but the LORD hid them.36.26 of Hammelech: or, of the king
27¶ Then the word of the LORD came to Jeremiah, after that the king had burned the roll, and the words which Baruch wrote at the mouth of Jeremiah, saying, 28Take thee again another roll, and write in it all the former words that were in the first roll, which Jehoiakim the king of Judah hath burned. 29And thou shalt say to Jehoiakim king of Judah, Thus saith the LORD; Thou hast burned this roll, saying, Why hast thou written therein, saying, The king of Babylon shall certainly come and destroy this land, and shall cause to cease from thence man and beast? 30Therefore thus saith the LORD of Jehoiakim king of Judah; He shall have none to sit upon the throne of David: and his dead body shall be cast out in the day to the heat, and in the night to the frost. 31And I will punish him and his seed and his servants for their iniquity; and I will bring upon them, and upon the inhabitants of Jerusalem, and upon the men of Judah, all the evil that I have pronounced against them; but they hearkened not.36.31 punish: Heb. visit upon
32¶ Then took Jeremiah another roll, and gave it to Baruch the scribe, the son of Neriah; who wrote therein from the mouth of Jeremiah all the words of the book which Jehoiakim king of Judah had burned in the fire: and there were added besides unto them many like words.36.32 like: Heb. as they
Ginbasa ni Baruc ang Mensahi sang Dios
1Sang ikaapat nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda, nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 2“Magkuha ka sang linukot nga sululatan36:2 linukot nga sululatan: sa English, scroll. kag isulat ang tanan nga ginsiling ko sa imo parte sa Israel, Juda kag sa tanan nga nasyon. Isulat ang tanan nga ginsiling ko halin sang nahauna nga tion nga nagpakighambal ako sa imo, sang si Josia pa ang hari sang Juda, hasta subong. 3Basi pa lang magbiya sa ila malaot nga pagginawi ang katawhan sang Juda kon mabatian nila ang mga kalaglagan nga ginplano ko nga himuon kontra sa ila. Kon matabo ini, patawaron ko sila sa ila mga kalautan kag mga sala.”
4Gani ginpatawag ni Jeremias si Baruc nga anak ni Neria kag gindikta sa iya ang tanan nga ginsiling sang Ginoo, kag ginsulat ini ni Baruc sa linukot nga sululatan. 5Nagsiling dayon si Jeremias kay Baruc, “Ginadilian ako sa pagkadto sa templo sang Ginoo. 6Gani ikaw na lang ang magkadto sa templo sa adlaw sang pagpuasa. Magatipon didto ang katawhan sang Juda halin sa ila mga banwa. Basahon mo sa ila ang mensahi sang Ginoo sa sini nga kasulatan nga ginsulat mo samtang ginadikta ko sa imo. 7Basi pa lang paagi sini magdangop sila sa Ginoo, kag magbiya na sila sa ila malaot nga pagginawi. Kay ginpaandaman na sila sang Ginoo nga silutan sila sa iya puwerte nga kaakig.”
8Gani ginbasa ni Baruc ang mensahi sang Ginoo didto sa templo subong sang ginsugo sa iya ni Jeremias. 9Natabo ini sang adlaw sang pagpuasa sa presensya sang Ginoo, sadtong ikasiyam nga bulan sang ikalima nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda. Nagtipon didto sa templo ang mga pumuluyo sang Jerusalem kag sang mga banwa sang Juda. 10Ginbasa ni Baruc sa mga tawo ang mensahi ni Jeremias nga nasulat sa linukot nga kasulatan. Ginhimo ini ni Baruc didto sa templo, sa may kuwarto ni Gemaria nga sekretaryo nga anak ni Shafan. Ining kuwarto ni Gemaria ara sa ibabaw nga lagwerta sang templo, malapit sa alagyan sang Bag-o nga Puwertahan.
11Sang mabatian ni Micaya nga anak ni Gemaria kag apo ni Shafan ang mensahi sang Ginoo nga ginbasa ni Baruc, 12nagkadto siya sa palasyo, didto sa kuwarto sang sekretaryo nga sa diin nagatipon ang tanan nga opisyal. Ato didto si Elishama nga sekretaryo, si Delaya nga anak ni Shemaya, si Elnatan nga anak ni Acbor, si Gemaria nga anak ni Shafan, si Zedekia nga anak ni Hanania, kag ang iban pa nga mga opisyal. 13Ginsugid sa ila ni Micaya ang tanan nga iya nabatian nga ginbasa ni Baruc sa mga tawo. 14Dayon ginsugo sang mga opisyal si Jehudi nga anak ni Netania kag apo ni Shelemia kag apo sa tuhod ni Cushi sa pagkadto kay Baruc kag sa pagsiling, “Dal-a ang kasulatan nga imo ginbasa sa katawhan kag magkadto ka diri sa amon.” Gani nagkadto didto si Baruc dala ang kasulatan.
15Pag-abot ni Baruc, nagsiling ang mga opisyal sa iya, “Pungko kag basaha sa amon ang linukot nga kasulatan.” Gani ginbasa ato ni Baruc sa ila. 16Pagkabati nila sini tanan nagtinulukay sila sa kahadlok kag nagsiling kay Baruc, “Kinahanglan nga ibalita ta ini sa hari.” 17Dayon ginpamangkot nila si Baruc, “Abi sugiri kami kon paano mo ini ginsulat. Gindiktahan ka bala ni Jeremias?”
18Nagsabat si Baruc, “Huo, gindikta ini tanan sa akon ni Jeremias, kag ginsulat ko ini sa tinta sa sini nga kasulatan.” 19Dayon nagsiling ang mga opisyal kay Baruc, “Magpanago kamo ni Jeremias kag indi kamo magsugid sa kay bisan sin-o kon diin kamo.”
20Ginbutang sang mga opisyal ang linukot nga kasulatan didto sa kuwarto ni Elishama nga sekretaryo kag nagkadto dayon sila sa hari didto sa lagwerta sang palasyo, kag ginbalita ang tanan. 21Ginsugo dayon sang hari si Jehudi nga kuhaon ang linukot nga kasulatan. Ginkuha ini ni Jehudi didto sa kuwarto ni Elishama kag ginbasa sa hari kag sa tanan nga opisyal nga nagatindog sa iya tupad. 22Tigtulugnaw sadto, kag ang hari didto sa iya kuwarto nga para sa tigtulugnaw, kag nagapungko siya nga nagaatubang sa kalayo. 23Kada makatapos basa si Jehudi sing tatlo ukon apat ka dinalan, ginautod dayon sang hari ang ato nga parte paagi sa kutsilyo kag ginahaboy sa kalayo, hasta nga naubos sunog ang bug-os nga kasulatan. 24Wala gid mahadlok ang hari kag ang iya mga opisyal sang mabatian nila ang mensahi sang kasulatan. Wala gani nila paggisia ang ila mga bayo bilang tanda sang pagpangasubo. 25Bisan pa nagpangabay sila ni Elnatan, Delaya, kag Gemaria sa hari nga indi pagsunugon ang kasulatan, wala gid magpamati ang hari. 26Sa baylo, ginmanduan sang hari si Jerameel nga iya anak, si Seraya nga anak ni Azriel, kag si Shelemia nga anak ni Abdeel sa pagdakop kay Baruc nga sekretaryo kag kay Propeta Jeremias. Pero gintago sila sang Ginoo.
27Sa tapos masunog sang hari ang linukot nga kasulatan nga may mensahi nga gindikta ni Jeremias kay Baruc, nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 28“Magkuha ka sang isa pa ka sululatan kag isulat liwat ang tanan nga nasulat sa nahauna nga kasulatan nga ginsunog ni Haring Jehoyakim sang Juda. 29Silinga dayon ang hari nga amo ini ang akon ginasiling, ‘Ginsunog mo ang linukot nga kasulatan kay nagasiling didto nga laglagon gid sang hari sang Babilonia ang ini nga duta kag pamatyon ang mga tawo kag mga kasapatan. 30Gani amo ini ang akon ginasiling parte sa imo, Haring Jehoyakim sang Juda: Wala ka sing kaliwat nga maghari sa ginharian ni David. Patyon ka, kag ang imo bangkay ihaboy lang nga mainitan kon adlaw kag matun-ugan kon gab-i. 31Silutan ko ikaw kag ang imo mga anak, pati ang imo mga opisyal tungod sa inyo kalautan. Ipaagom ko sa inyo kag sa katawhan sang Jerusalem kag Juda ang tanan nga kalaglagan nga akon ginsiling kontra sa inyo tungod kay wala kamo magpamati sa akon.’ ”
32Gani nagkuha si Jeremias sang isa pa ka sululatan kag ginhatag ini kay Baruc, kag ginsulat ni Baruc ang tanan nga gindikta sa iya ni Jeremias, subong sang ginhimo nila sa nahauna nga kasulatan nga ginsunog ni Haring Jehoyakim sang Juda. Pero madamo pa sang gindugang si Jeremias nga mensahi nga pulopareho sa una nga ginsulat.
