1Moreover the LORD said unto me, Take thee a great roll, and write in it with a man’s pen concerning Maher-shalal-hash-baz.8.1 Maher-shalal-hash-baz: Heb. In making speed to the spoil he hasteneth the prey, or, Make speed, etc 2And I took unto me faithful witnesses to record, Uriah the priest, and Zechariah the son of Jeberechiah. 3And I went unto the prophetess; and she conceived, and bare a son. Then said the LORD to me, Call his name Maher-shalal-hash-baz.8.3 went: Heb. approached 4For before the child shall have knowledge to cry, My father, and my mother, the riches of Damascus and the spoil of Samaria shall be taken away before the king of Assyria.8.4 the riches…: or, he that is before the king of Assyria shall take away the riches, etc
5¶ The LORD spake also unto me again, saying, 6Forasmuch as this people refuseth the waters of Shiloah that go softly, and rejoice in Rezin and Remaliah’s son; 7Now therefore, behold, the Lord bringeth up upon them the waters of the river, strong and many, even the king of Assyria, and all his glory: and he shall come up over all his channels, and go over all his banks: 8And he shall pass through Judah; he shall overflow and go over, he shall reach even to the neck; and the stretching out of his wings shall fill the breadth of thy land, O Immanuel.8.8 stretching…: Heb. fulness of the breadth of thy land shall be the stretchings out of his wings
9¶ Associate yourselves, O ye people, and ye shall be broken in pieces; and give ear, all ye of far countries: gird yourselves, and ye shall be broken in pieces; gird yourselves, and ye shall be broken in pieces.8.9 people, and: or, people, yet 10Take counsel together, and it shall come to nought; speak the word, and it shall not stand: for God is with us.
11¶ For the LORD spake thus to me with a strong hand, and instructed me that I should not walk in the way of this people, saying,8.11 with…: Heb. in strength of hand 12Say ye not, A confederacy, to all them to whom this people shall say, A confederacy; neither fear ye their fear, nor be afraid. 13Sanctify the LORD of hosts himself; and let him be your fear, and let him be your dread. 14And he shall be for a sanctuary; but for a stone of stumbling and for a rock of offence to both the houses of Israel, for a gin and for a snare to the inhabitants of Jerusalem. 15And many among them shall stumble, and fall, and be broken, and be snared, and be taken.
16Bind up the testimony, seal the law among my disciples. 17And I will wait upon the LORD, that hideth his face from the house of Jacob, and I will look for him. 18Behold, I and the children whom the LORD hath given me are for signs and for wonders in Israel from the LORD of hosts, which dwelleth in mount Zion.
19¶ And when they shall say unto you, Seek unto them that have familiar spirits, and unto wizards that peep, and that mutter: should not a people seek unto their God? for the living to the dead? 20To the law and to the testimony: if they speak not according to this word, it is because there is no light in them.8.20 no…: Heb. no morning 21And they shall pass through it, hardly bestead and hungry: and it shall come to pass, that when they shall be hungry, they shall fret themselves, and curse their king and their God, and look upward. 22And they shall look unto the earth; and behold trouble and darkness, dimness of anguish; and they shall be driven to darkness.
پادشاه آشور، وسيله‌ای در دست خداوند
1خداوند به من فرمود كه لوحی بزرگ بگيرم و با خط درشت روی آن بنويسم: «مهير شلال حاش بز» 8:1 «مهير شلال حاش بز» در لغت به معنی «غارت سريع و يغمای شتابزده» است. در اینجا مقصود آن است که دشمنان بزودی نابود خواهند شد. 2من از اوريای كاهن و زكريا (پسر يبركيا) كه مردانی امين هستند خواستم هنگام نوشتن حاضر باشند و شهادت دهند كه من آن را نوشته‌ام. 3پس از چندی، همسرم حامله شد و هنگامی كه پسرمان به دنیا آمد خداوند فرمود: «نام او را مهير شلال حاش بز بگذار. 4پيش از آنكه اين پسر بتواند ”بابا“ و ”ماما“ بگويد، پادشاه آشور به دمشق و سامره يورش خواهد برد و اموال آنها را غارت خواهد كرد.»
5پس از آن، باز خداوند به من فرمود: 6«حال كه مردم يهودا آبهای ملايم نهر شيلوه8:6 «نهر شيلوه» از چشمهٔ بزرگی در شرق اورشليم جاری می‌شد. را خوار می‌شمارند و دلشان با رصين پادشاه و فقح پادشاه خوش است، 7-8من پادشاه آشور را با تمام سپاه نيرومندش به اينجا خواهم آورد. آنها مانند رود فرات كه طغيان می‌كند و كناره‌هايش را پر از آب می‌سازد، بر يهودا هجوم خواهند آورد و سراسر خاک آن را خواهند پوشاند.»8:7و8 اشعيا يعنی «خداوند قوم خود را نجات می‌دهد»، شارياشوب يعنی «عدهٔ کمی برخواهند گشت» و مهير شلال حاش بز يعنی «دشمنانت بزودی نابود می‌شوند».
خدايا به داد ما برس!
9ای سوريه و اسرائيل، هر كاری از دستتان برمی‌آيد بكنيد، ولی بدانيد كه موفق نخواهيد شد و شكست خواهيد خورد. ای همهٔ دشمنان گوش دهيد: برای جنگ آماده شويد، ولی بدانيد كه پيروز نخواهيد شد. 10با هم مشورت كنيد و نقشهٔ حمله را بكشيد، اما بدانيد كه نقشهٔ شما عملی نخواهد شد، زيرا خدا با ما است!
11خداوند به تأكيد به من امر كرد كه راه مردم يهودا را در پيش نگيرم، و فرمود: 12«اين قوم از سوريه و اسرائيل می‌ترسند و شما را خائن می‌دانند، اما شما از ايشان بيم نداشته باشيد. 13بدانيد كه من خداوند قادر متعال، مقدس هستم و تنها از من بايد بترسيد. 14من پناهگاه هستم، اما نه برای يهودا و اسرائيل. برای آنان من سنگی لغزش دهنده و دامی پنهان خواهم بود. 15بسياری از آنان لغزيده، خواهند افتاد و خرد خواهند شد و بسياری ديگر در دام افتاده، گرفتار خواهند گرديد.»
16ای شاگردان من، شما بايد كلام و دستوراتی را كه خدا به من داده است مهر و موم كرده، حفظ كنيد. 17من منتظرم تا خداوند ما را ياری كند، هر چند اكنون خود را از قوم خويش پنهان كرده است. تنها اميد من اوست. 18من و فرزندانی كه خداوند به من داده است، از طرف خداوند قادر متعال كه در اورشليم ساكن است برای اسرائيل علامت و نشانه هستيم.
19وقتی مردم به شما می‌گويند كه با فالگيران و جادوگرانی كه زير لب ورد می‌خوانند مشورت كنيد، شما در جواب بگوييد: «آيا از مردگان دربارهٔ زندگان مشورت بخواهيم؟ چرا از خدای خود مشورت نخواهيم؟»
20مردم موافق كلام و دستورات خدا سخن نمی‌گويند و كلامشان عاری از نور حقيقت است. 21ايشان در تنگی و گرسنگی قرار خواهند گرفت و آواره خواهند شد. از شدت گرسنگی و پريشانی پادشاه و خدای خود را نفرين خواهند كرد. به آسمان خواهند نگريست 22و به زمين نگاه خواهند كرد، ولی چيزی جز تنگی و پريشانی و تاريكی نخواهند ديد، و به سوی تاريكی محض رانده خواهند شد.
