1Behold, a king shall reign in righteousness, and princes shall rule in judgment. 2And a man shall be as an hiding place from the wind, and a covert from the tempest; as rivers of water in a dry place, as the shadow of a great rock in a weary land.32.2 great: Heb. heavy 3And the eyes of them that see shall not be dim, and the ears of them that hear shall hearken. 4The heart also of the rash shall understand knowledge, and the tongue of the stammerers shall be ready to speak plainly.32.4 rash: Heb. hasty32.4 plainly: or, elegantly 5The vile person shall be no more called liberal, nor the churl said to be bountiful. 6For the vile person will speak villany, and his heart will work iniquity, to practise hypocrisy, and to utter error against the LORD, to make empty the soul of the hungry, and he will cause the drink of the thirsty to fail. 7The instruments also of the churl are evil: he deviseth wicked devices to destroy the poor with lying words, even when the needy speaketh right.32.7 the needy…: or, he speaketh against the poor in judgment 8But the liberal deviseth liberal things; and by liberal things shall he stand.32.8 stand: or, be established
9¶ Rise up, ye women that are at ease; hear my voice, ye careless daughters; give ear unto my speech. 10Many days and years shall ye be troubled, ye careless women: for the vintage shall fail, the gathering shall not come.32.10 Many…: Heb. Days above a year 11Tremble, ye women that are at ease; be troubled, ye careless ones: strip you, and make you bare, and gird sackcloth upon your loins. 12They shall lament for the teats, for the pleasant fields, for the fruitful vine.32.12 pleasant…: Heb. fields of desire 13Upon the land of my people shall come up thorns and briers; yea, upon all the houses of joy in the joyous city:32.13 yea…: or, burning upon 14Because the palaces shall be forsaken; the multitude of the city shall be left; the forts and towers shall be for dens for ever, a joy of wild asses, a pasture of flocks;32.14 forts…: or, clifts and watchtowers 15Until the spirit be poured upon us from on high, and the wilderness be a fruitful field, and the fruitful field be counted for a forest. 16Then judgment shall dwell in the wilderness, and righteousness remain in the fruitful field. 17And the work of righteousness shall be peace; and the effect of righteousness quietness and assurance for ever. 18And my people shall dwell in a peaceable habitation, and in sure dwellings, and in quiet resting places; 19When it shall hail, coming down on the forest; and the city shall be low in a low place.32.19 low in…: or, utterly abased 20Blessed are ye that sow beside all waters, that send forth thither the feet of the ox and the ass.
Ang Matarong nga Hari
1Aduna unyay usa ka makatarunganong hari nga maghari, ug ang iyang mga opisyal magadumala sa kaangayan. 2Ang matag usa kanila mahimong sama sa salipdanan gikan sa makusog nga hangin ug bagyo. Mahisama usab sila sa tubig nga nagabuhagay sa disyerto, ug sa landong sa dakong bato sa mainit ug mala nga dapit. 3Mangita ug mamati na sa Dios ang mga tawo. 4Ang mga madali-dalion makahunahuna na ug maayo ug masayod sa angay niyang buhaton. Ang mga tawong ngà-ngà mosulti, makasulti nag klaro. 5Ang mga buang-buang dili na pasidunggan, ug ang mga limbongan dili na tahoron. 6Kay binuang ang ginasulti sa buang-buang, ug ang iyang daotang hunahuna nagaplano sa paghimo sa mga dili diosnon nga mga buluhaton. Nagasulti siyag bakak mahitungod sa Ginoo, ug walay pagtagad sa mga gigutom ug giuhaw. 7Daotan ang mga pamaagi sa limbongan nga tawo. Nagalaraw siya sa pagdaot sa mga kabos pinaagi sa mga bakak bisan kon makatarunganon ang gihangyo sa mga kabos. 8Apan ang tinuod nga tawong dungganon naghimo ug dungganong mga plano, ug kanunay gayod niya kining ginahimo.
9Kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an, pamatia ninyo ang akong isulti kaninyo! 10Kapin lang sa usa ka tuig gikan karon, mangurog kamo tungod kay dili na mamunga ang ubas, ug wala gayod kamoy mapupo. 11Pangurog kamo sa kahadlok, kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Huboa ninyo ang inyong mga bisti ug pagtapis kamog sako. 12Pukpoka ninyo ang inyong mga dughan sa kasubo tungod sa mahitabo sa inyong mabungahong uma ug ubasan. 13Ang yuta sa akong katawhan tuboan ug mga tunokon nga tanom ug mga sagbot. Ug mawala ang malipayon nga mga panimalay sa malipayong siyudad. 14Ang gubot nga siyudad dili na puy-an ug ang lig-ong bahin niini pasagdan na lang. Ang bungtod ug tore niini mahisama sa kamingawan hangtod sa hangtod. Magsuroy-suroy dinhi ang mga asno ug manabsab ang mga kahayopan 15hangtod nga ipadala kanato ang Espiritu gikan sa langit. Unya ang kamingawan mahimong mabungahon nga uma, ug ang mabungahong uma mahimong kakahoyan. 16Motunhay ang hustisya ug katarong diha sa kamingawan ug sa mabungahong uma. 17Ang bunga sa katarong mao ang maayong kahimtang, kalinaw, ug kasigurohan sa walay kataposan. 18Kamong mga katawhan sa Dios magpuyo sa malinawong mga pinuy-anan, nga layo sa katalagman. Ug walay mosamok kaninyo. 19Bisan pag madaot ang kakahoyan ug malumpag ang mga siyudad tungod sa pag-ulan ug yelo nga morag mga bato, 20panalanginan kamo sa Dios. Mananom kamo, ug modagayday ang tubig alang sa inyong tanom. Ug gawasnon nga makasibsib ang inyong mga mananap bisan asa.
