1Woe to them that go down to Egypt for help; and stay on horses, and trust in chariots, because they are many; and in horsemen, because they are very strong; but they look not unto the Holy One of Israel, neither seek the LORD! 2Yet he also is wise, and will bring evil, and will not call back his words: but will arise against the house of the evildoers, and against the help of them that work iniquity.31.2 call…: Heb. remove 3Now the Egyptians are men, and not God; and their horses flesh, and not spirit. When the LORD shall stretch out his hand, both he that helpeth shall fall, and he that is holpen shall fall down, and they all shall fail together. 4For thus hath the LORD spoken unto me, Like as the lion and the young lion roaring on his prey, when a multitude of shepherds is called forth against him, he will not be afraid of their voice, nor abase himself for the noise of them: so shall the LORD of hosts come down to fight for mount Zion, and for the hill thereof.31.4 noise: or, multitude 5As birds flying, so will the LORD of hosts defend Jerusalem; defending also he will deliver it; and passing over he will preserve it.
6¶ Turn ye unto him from whom the children of Israel have deeply revolted. 7For in that day every man shall cast away his idols of silver, and his idols of gold, which your own hands have made unto you for a sin.31.7 his idols of gold: Heb. the idols of his gold
8¶ Then shall the Assyrian fall with the sword, not of a mighty man; and the sword, not of a mean man, shall devour him: but he shall flee from the sword, and his young men shall be discomfited.31.8 from: or, for fear of31.8 discomfited: or, tributary: Heb. for melting, or, tribute 9And he shall pass over to his strong hold for fear, and his princes shall be afraid of the ensign, saith the LORD, whose fire is in Zion, and his furnace in Jerusalem.31.9 he…: Heb. his rock shall pass away for fear31.9 his strong hold: or, his strength
Alaot ang mga Nagsalig sa Ehipto
1Alaot kamong nangayo ug panabang sa Ehipto. Nagsalig kamo sa tulin nilang mga kabayo, sa daghan nilang mga karwahe, ug sa kusgan nilang mga tigkabayo. Apan wala kamo mosalig sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug wala kamo mangayo sa iyang panabang. 2Maalam ang Ginoo, ug magpadala siyag kalaglagan. Dili gayod niya bakwion ang iyang gisulti. Silotan niya ang panimalay sa mga daotan ug ang mga nagtabang kanila. 3Ang mga Ehiptohanon mga tawo lamang ug dili Dios. Ang ilang mga kabayo unodnon ug dili espiritu. Kon mosilot na ang Ginoo, malaglag ang Ehipto apil ang mga nasod nga gitabangan niini. Managsama sila nga malaglag.
4Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako, “Walay makapugong sa liyon sa pagtukob sa iyang biktima bisan mosinggit pa ang mga magbalantay niini. Ingon usab ako niana. Walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Jerusalem.31:4 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sa Zion. 5Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magabantay sa Jerusalem sama sa langgam nga nagabantay sa iyang salag. Panalipdan ug luwason ko ang Jerusalem.”
6Mga Israelinhon, balik na kamo sa Ginoo nga inyong gisupak-supak pag-ayo. 7Kay moabot ang panahon nga isalikway ninyo ang inyong dios-dios nga plata ug bulawan, nga gihimo ninyo sa inyong pagpakasala.
8Mangamatay ang mga taga-Asiria, apan dili pinaagi sa espada sa tawo. Moikyas sila sa panggubatan, ug mahimong ulipon ang ilang mga pamatan-on. 9Moikyas ang ilang mga sundalo31:9 mga sundalo: sa literal, bato. sa tumang kahadlok ug magkatibulaag ang ilang mga opisyal kon makita nila ang bandera sa ilang mga kaaway. Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga ang iyang kalayo nagadilaab sa Zion, sa Jerusalem.
