1Woe to the crown of pride, to the drunkards of Ephraim, whose glorious beauty is a fading flower, which are on the head of the fat valleys of them that are overcome with wine!28.1 overcome: Heb. broken 2Behold, the Lord hath a mighty and strong one, which as a tempest of hail and a destroying storm, as a flood of mighty waters overflowing, shall cast down to the earth with the hand. 3The crown of pride, the drunkards of Ephraim, shall be trodden under feet:28.3 under…: Heb. with feet 4And the glorious beauty, which is on the head of the fat valley, shall be a fading flower, and as the hasty fruit before the summer; which when he that looketh upon it seeth, while it is yet in his hand he eateth it up.28.4 eateth: Heb. swalloweth
5¶ In that day shall the LORD of hosts be for a crown of glory, and for a diadem of beauty, unto the residue of his people, 6And for a spirit of judgment to him that sitteth in judgment, and for strength to them that turn the battle to the gate.
7¶ But they also have erred through wine, and through strong drink are out of the way; the priest and the prophet have erred through strong drink, they are swallowed up of wine, they are out of the way through strong drink; they err in vision, they stumble in judgment. 8For all tables are full of vomit and filthiness, so that there is no place clean.
9¶ Whom shall he teach knowledge? and whom shall he make to understand doctrine? them that are weaned from the milk, and drawn from the breasts.28.9 doctrine: Heb. the hearing? 10For precept must be upon precept, precept upon precept; line upon line, line upon line; here a little, and there a little:28.10 must be: or, hath been 11For with stammering lips and another tongue will he speak to this people.28.11 stammering…: Heb. stammerings of lip28.11 will…: or, he hath spoken 12To whom he said, This is the rest wherewith ye may cause the weary to rest; and this is the refreshing: yet they would not hear. 13But the word of the LORD was unto them precept upon precept, precept upon precept; line upon line, line upon line; here a little, and there a little; that they might go, and fall backward, and be broken, and snared, and taken.
14¶ Wherefore hear the word of the LORD, ye scornful men, that rule this people which is in Jerusalem. 15Because ye have said, We have made a covenant with death, and with hell are we at agreement; when the overflowing scourge shall pass through, it shall not come unto us: for we have made lies our refuge, and under falsehood have we hid ourselves:
16¶ Therefore thus saith the Lord GOD, Behold, I lay in Zion for a foundation a stone, a tried stone, a precious corner stone, a sure foundation: he that believeth shall not make haste. 17Judgment also will I lay to the line, and righteousness to the plummet: and the hail shall sweep away the refuge of lies, and the waters shall overflow the hiding place.
18¶ And your covenant with death shall be disannulled, and your agreement with hell shall not stand; when the overflowing scourge shall pass through, then ye shall be trodden down by it.28.18 trodden…: Heb. a treading down to it 19From the time that it goeth forth it shall take you: for morning by morning shall it pass over, by day and by night: and it shall be a vexation only to understand the report.28.19 to…: or, when he shall make you to understand doctrine 20For the bed is shorter than that a man can stretch himself on it: and the covering narrower than that he can wrap himself in it. 21For the LORD shall rise up as in mount Perazim, he shall be wroth as in the valley of Gibeon, that he may do his work, his strange work; and bring to pass his act, his strange act. 22Now therefore be ye not mockers, lest your bands be made strong: for I have heard from the Lord GOD of hosts a consumption, even determined upon the whole earth.
23¶ Give ye ear, and hear my voice; hearken, and hear my speech. 24Doth the plowman plow all day to sow? doth he open and break the clods of his ground? 25When he hath made plain the face thereof, doth he not cast abroad the fitches, and scatter the cummin, and cast in the principal wheat and the appointed barley and the rie in their place?28.25 the principal…: or, the wheat in the principal place, and barley in the appointed place28.25 rie: or, spelt28.25 place: Heb. border? 26For his God doth instruct him to discretion, and doth teach him.28.26 For…: or, And he bindeth it in such sort as his God doth teach him 27For the fitches are not threshed with a threshing instrument, neither is a cart wheel turned about upon the cummin; but the fitches are beaten out with a staff, and the cummin with a rod. 28Bread corn is bruised; because he will not ever be threshing it, nor break it with the wheel of his cart, nor bruise it with his horsemen. 29This also cometh forth from the LORD of hosts, which is wonderful in counsel, and excellent in working.
اخطار به اسرائيل
1وای بر سامره! وای بر اين شهری كه با دره‌های حاصلخيز احاطه شده و مايه افتخار ميگساران اسرائيل است! شراب، رهبران اسرائيل را از پای درآورده است. جلال اسرائيل كه همانند تاج گلی بر سر رهبرانش بود، در حال پژمردن است. 2خداوند كسی را دارد كه زورآور و توانا است. خداوند او را مانند تگرگ شديد و طوفان مهلک و سيلاب خروشان بر سرزمين اسرائيل می‌فرستد تا آن را فرا بگيرد. 3آنگاه شهری كه مايهٔ افتخار ميگساران اسرائيل است زير پاها پايمال خواهد شد. 4شكوه و زيبايی دره‌های حاصلخيز آن ناگهان از بين خواهد رفت درست مانند نوبر انجير كه به محض ديده شدن بر سر شاخه‌ها، چيده و خورده می‌شود.
5روزی خواهد آمد كه خداوند قادر متعال، خود برای بازماندگان قومش تاج جلال و زيبايی خواهد بود. 6او به قضات توانايی تشخيص خواهد بخشيد و به سربازان قدرت خواهد داد تا از دروازه‌های شهر دفاع كنند.
7اما اينک اشخاص مست اورشليم را اداره می‌كنند! حتی كاهنان و انبيا نيز مستند؛ شراب ايشان را چنان مست و گيج كرده كه قادر نيستند پيامهای خدا را دريابند و آنها را به مردم رسانده، آنان را ارشاد كنند. 8سفره‌هايشان پر از استفراغ و كثافت است و هيچ جای پاكيزه‌ای ديده نمی‌شود.
9آنها می‌گويند: «اشعيا به چه كسی تعليم می‌دهد؟ چه كسی به تعليم او احتياج دارد؟ تعليم او فقط برای بچه‌ها خوب است! 10او هر مطلبی را بارها برای ما تكرار می‌كند و كلمه به كلمه توضيح می‌دهد.»
11چون مردم به اين تعليم گوش نمی‌دهند، خدا قوم بيگانه‌ای را خواهد فرستاد تا به زبان بيگانه به آنها درس عبرت بدهند! 12خدا می‌خواست به ايشان آرامش و امنيت ببخشد، اما ايشان نخواستند از او اطاعت كنند. 13پس خداوند هر مطلبی را بارها برای ايشان تكرار خواهد كرد و كلمه به كلمه توضيح خواهد داد. اين قوم افتاده، خرد خواهند شد و در دام خواهند افتاد و سرانجام اسير خواهند شد.
14پس ای حكمرانان اورشليم كه همه چيز را به باد مسخره می‌گيريد، به آنچه خداوند می‌فرمايد توجه كنيد. 15شما می‌گوييد كه با مرگ معامله كرده‌ايد و با دنيای مردگان قرارداد بسته‌ايد. اطمينان داريد كه هرگاه مصيبتی رخ دهد هيچ گزندی به شما نخواهد رسيد؛ اما بدانيد كه اين اطمينان باطل است و شما خود را فريب می‌دهيد. 16اينک خداوند چنين می‌فرمايد: «من يک سنگ زير بنا در صهيون می‌گذارم يک سنگ گرانبها، يک سنگ آزموده شده، يک اساس محكم؛ هر كه بر آن اطمينان كند مضطرب نخواهد شد. 17انصاف، ريسمان آن و عدالت، شاقول آن خواهد بود.»
بارش تگرگ پناهگاه شما را كه بر دروغ استوار است ويران خواهد كرد و سيل مخفيگاه شما را خواهد برد. 18قراردادی كه با مرگ و دنيای مردگان بسته‌ايد باطل خواهد شد، بنابراين وقتی مصيبت بيايد شما را از پای درمی‌آورد. 19مصيبت روز و شب به سراغتان خواهد آمد و شما را گرفتار خواهد كرد. هر بار كه پيامی از خدا بشنويد وحشت سراپايتان را فرا خواهد گرفت. 20شما مانند كسی خواهيد بود كه می‌خواهد بخوابد اما بسترش كوتاهتر از آنست كه بر آن دراز بكشد و لحافش تنگ‌تر از آنكه او را بپوشاند. 21خداوند با خشم و غضب خواهد آمد تا كارهای شگفت‌انگيز خود را به انجام رساند همانگونه كه در كوه فراصيم و درهٔ جبعون اين كار را كرد. 22پس، از تمسخر دست برداريد مبادا مجازات شما سنگينتر شود، زيرا خداوند، خدای قادر متعال به من گفته كه قصد دارد تمام زمين را نابود كند.
حكمت خداوند
23به من گوش كنيد! به سخنان من توجه كنيد! 24يک كشاورز تمام وقت خود را صرف شخم زدن زمين نمی‌كند. 25او می‌داند كی بايد آن را آماده كند تا در آن تخم بكارد. می‌داند تخم گشنيز و زيره را كجا بپاشد و بذر گندم و جو و ذرت را كجا بكارد. 26او می‌داند چه كند زيرا خدايش به او ياد داده است. 27او هرگز برای كوبيدن گشنيز و زيره از خرمنكوب استفاده نمی‌كند، بلكه با چوب آنها را می‌كوبد. 28برای تهيهٔ آرد، او می‌داند چه مدت بايد گندم را خرمنكوبی كند و چگونه چرخ عرابهٔ خود را بر آن بگرداند بدون اينكه اسبان عرابه، گندم را له كنند. 29تمام اين دانش از خداوند قادر متعال كه رأی و حكمتش عجيب و عظيم است صادر می‌گردد.
