1A prayer of Habakkuk the prophet upon Shigionoth.3.1 upon…: or, according to variable songs, or, tunes, called in Hebrew, Shigionoth 2O LORD, I have heard thy speech, and was afraid: O LORD, revive thy work in the midst of the years, in the midst of the years make known; in wrath remember mercy.3.2 speech: Heb. report, or, hearing3.2 revive: or, preserve alive
3God came from Teman, and the Holy One from mount Paran. Selah. His glory covered the heavens, and the earth was full of his praise.3.3 Teman: or, the south 4And his brightness was as the light; he had horns coming out of his hand: and there was the hiding of his power.3.4 horns…: or, bright beams out of his side 5Before him went the pestilence, and burning coals went forth at his feet.3.5 coals: or, diseases 6He stood, and measured the earth: he beheld, and drove asunder the nations; and the everlasting mountains were scattered, the perpetual hills did bow: his ways are everlasting. 7I saw the tents of Cushan in affliction: and the curtains of the land of Midian did tremble.3.7 Cushan: or, Ethiopia3.7 in…: or, under affliction, or, vanity 8Was the LORD displeased against the rivers? was thine anger against the rivers? was thy wrath against the sea, that thou didst ride upon thine horses and thy chariots of salvation?3.8 of…: or, were salvation? 9Thy bow was made quite naked, according to the oaths of the tribes, even thy word. Selah. Thou didst cleave the earth with rivers.3.9 earth…: or, rivers of the earth 10The mountains saw thee, and they trembled: the overflowing of the water passed by: the deep uttered his voice, and lifted up his hands on high. 11The sun and moon stood still in their habitation: at the light of thine arrows they went, and at the shining of thy glittering spear.3.11 at the light…: or, thine arrows walked in the light 12Thou didst march through the land in indignation, thou didst thresh the heathen in anger. 13Thou wentest forth for the salvation of thy people, even for salvation with thine anointed; thou woundedst the head out of the house of the wicked, by discovering the foundation unto the neck. Selah.3.13 by…: Heb. making naked 14Thou didst strike through with his staves the head of his villages: they came out as a whirlwind to scatter me: their rejoicing was as to devour the poor secretly.3.14 came…: Heb. were tempestuous 15Thou didst walk through the sea with thine horses, through the heap of great waters.3.15 heap: or, mud
16When I heard, my belly trembled; my lips quivered at the voice: rottenness entered into my bones, and I trembled in myself, that I might rest in the day of trouble: when he cometh up unto the people, he will invade them with his troops.3.16 invade…: or, cut them in pieces
17¶ Although the fig tree shall not blossom, neither shall fruit be in the vines; the labour of the olive shall fail, and the fields shall yield no meat; the flock shall be cut off from the fold, and there shall be no herd in the stalls:3.17 fail: Heb. lie 18Yet I will rejoice in the LORD, I will joy in the God of my salvation. 19The LORD God is my strength, and he will make my feet like hinds’ feet, and he will make me to walk upon mine high places. To the chief singer on my stringed instruments.3.19 chief…: or, overseer3.19 stringed…: Heb. Neginoth
Ang Pag-ampo ni Habakuk
1Pag-ampo ni Habakuk ang Propeta.3:1 Sa Hebreo may sumpay pa nga “sumala sa shigionoth.” Posible nga nagasugilon kini kon unsaon pag-awit ang mao nga pag-ampo o unsa nga instrumento ang tukaron kon awiton kini.
2“Ginoo nadungog nako ang imong kabantugan. Mobarog ako sa pagyukbo sa imong nahimo, Ginoo. Ibalik kini sa among panahon, sa among takna ipaila kini; sa kapungot hinumdumi ang kaluoy.”
3“Ang Dios miabot gikan sa Teman, Ang Labing Balaan gikan sa bukid sa Paran. Ang iyang himaya mitakob sa kalangitanug ang mga pagdayig mipuno sa kalibotan.” 4Ang iyang kabantugan sama sa pagsaka sa adlaw bidlisiw mikidlat sa iyang mga kamot; diin ang iyang gahum gitagoan. 5Ang katalagman niadto sa iyang atubangan; mga peste misunod sa iyang mga lakang. 6Siya mibarug, ug nauyog ang kalibotan; siya mitan-aw, ug mipakurog sa kanasuran sa kalibutan. Ang karaang kabukiran nagupok, ug ang tigulang na kaayo nga mga bungtod nangatumpag-apan siya nagapadayon sa kahangturan. 7Nakita ko ang mga tolda sa Kushan sa kalisod. Ang puloy-anan sa Median naghig-waos.
8-9“Nasuko ka ba sa kasapaan, Ginoo? Ang imo bang kapungot sa agos sa tubig? Napungot ka ba sa kadagatan sa dihang misakay ka sa imong mga kabayo ug ang imong mga karwahi sa kadaogan.” Imong gipadayag ang imong pana, gitawag mo ang gapasan sa pana, gipikas mo ang kalibotan pinaagi sa sapa. 10Ang bukid nakakita kanimo ug daw lawas nga nalubag. Ang sulog sa tubig mibanlas kanimo; ang kinahiladman midaguok ug miisa sa iyang balud paitaas. 11“Ang adlaw ug ang buwan nagpakahilum didto sa kalangitan sa pagkidlap sa imong nagalupad mong mga pana, sa pagkidlat sa nagasidlak mong mga bangkaw.” 3:11 Ang buot ipasabot, natabonan ug panganod ang adlaw ug ang bulan, busa ang ilang kahayag wala makadaog sa kahayag sa kilat.
12“Sa imong kapungot milatas ikaw sa kalibotan ug sa imong kasuko gilain nimo ang kanasuran. 13Mitungha ikaw aron ipalingkawas nimo ang imong katawhan, aron luwason mo ang imong dinihogan. Gidugmok nimo ang pangulo sa yuta sa kadautan, gihuboan mo siya gikan sa ulo ngadto sa tiil. 14Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan. 15Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan.”
Ang Reaksyon ni Habakuk sa Gipadayag sa Ginoo Kaniya
16Nakadungog ako ug ang kasing-kasing ko daw gidukdok, ang akong mga ngabil mikurog sa tingog niini. Kadaut miabot sa akong mga bukog, ug ang akong mga tuhod miuyog, Apan ako magpaabut sa adlaw sa katalagman sa nasud nga misakop kanamo. 17Bisan kong ang kahoyng igera dili na mamuak, ug wala nay ubas sa kaparasan, bisan kon ang abut sa olibo mapakyas ug ang kayutaan dili na mohatag sa iyang pagkaon, bisan kon wala nay karnero diha sa toril, ug wala nay baka sa iyang butanganan, 18Apan ako magakalipay diha sa Ginoo, magmalipayon ako diha sa Dios nga akong Manluluwas. 19Ang Makagagahun nga Dios mao ang akong kusog; gihimo niya ang akong mga tiil sama sa tiil sa lagsaw, gisangkapan niya ako aron makayatak sa mga habog.
