1Then the LORD said unto Moses, Now shalt thou see what I will do to Pharaoh: for with a strong hand shall he let them go, and with a strong hand shall he drive them out of his land. 2And God spake unto Moses, and said unto him, I am the LORD:6.2 the LORD: or, JEHOVAH 3And I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, by the name of God Almighty, but by my name JEHOVAH was I not known to them. 4And I have also established my covenant with them, to give them the land of Canaan, the land of their pilgrimage, wherein they were strangers. 5And I have also heard the groaning of the children of Israel, whom the Egyptians keep in bondage; and I have remembered my covenant. 6Wherefore say unto the children of Israel, I am the LORD, and I will bring you out from under the burdens of the Egyptians, and I will rid you out of their bondage, and I will redeem you with a stretched out arm, and with great judgments: 7And I will take you to me for a people, and I will be to you a God: and ye shall know that I am the LORD your God, which bringeth you out from under the burdens of the Egyptians. 8And I will bring you in unto the land, concerning the which I did swear to give it to Abraham, to Isaac, and to Jacob; and I will give it you for an heritage: I am the LORD.6.8 swear: Heb. lift up my hand
9¶ And Moses spake so unto the children of Israel: but they hearkened not unto Moses for anguish of spirit, and for cruel bondage.6.9 anguish: Heb. shortness, or, straitness
10And the LORD spake unto Moses, saying, 11Go in, speak unto Pharaoh king of Egypt, that he let the children of Israel go out of his land. 12And Moses spake before the LORD, saying, Behold, the children of Israel have not hearkened unto me; how then shall Pharaoh hear me, who am of uncircumcised lips? 13And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, and gave them a charge unto the children of Israel, and unto Pharaoh king of Egypt, to bring the children of Israel out of the land of Egypt.
14¶ These be the heads of their fathers’ houses: The sons of Reuben the firstborn of Israel; Hanoch, and Pallu, Hezron, and Carmi: these be the families of Reuben. 15And the sons of Simeon; Jemuel, and Jamin, and Ohad, and Jachin, and Zohar, and Shaul the son of a Canaanitish woman: these are the families of Simeon.
16¶ And these are the names of the sons of Levi according to their generations; Gershon, and Kohath, and Merari: and the years of the life of Levi were an hundred thirty and seven years. 17The sons of Gershon; Libni, and Shimi, according to their families. 18And the sons of Kohath; Amram, and Izhar, and Hebron, and Uzziel: and the years of the life of Kohath were an hundred thirty and three years. 19And the sons of Merari; Mahali and Mushi: these are the families of Levi according to their generations. 20And Amram took him Jochebed his father’s sister to wife; and she bare him Aaron and Moses: and the years of the life of Amram were an hundred and thirty and seven years.
21¶ And the sons of Izhar; Korah, and Nepheg, and Zichri. 22And the sons of Uzziel; Mishael, and Elzaphan, and Zithri. 23And Aaron took him Elisheba, daughter of Amminadab, sister of Naashon, to wife; and she bare him Nadab, and Abihu, Eleazar, and Ithamar. 24And the sons of Korah; Assir, and Elkanah, and Abiasaph: these are the families of the Korhites. 25And Eleazar Aaron’s son took him one of the daughters of Putiel to wife; and she bare him Phinehas: these are the heads of the fathers of the Levites according to their families. 26These are that Aaron and Moses, to whom the LORD said, Bring out the children of Israel from the land of Egypt according to their armies. 27These are they which spake to Pharaoh king of Egypt, to bring out the children of Israel from Egypt: these are that Moses and Aaron.
28¶ And it came to pass on the day when the LORD spake unto Moses in the land of Egypt, 29That the LORD spake unto Moses, saying, I am the LORD: speak thou unto Pharaoh king of Egypt all that I say unto thee. 30And Moses said before the LORD, Behold, I am of uncircumcised lips, and how shall Pharaoh hearken unto me?
1خداوند به موسی فرمود: «اكنون خواهی ديد كه با فرعون چه می‌كنم! من او را چنان در فشار می‌گذارم كه نه فقط قوم مرا رها كند، بلكه ايشان را به زور از مصر بيرون براند.
2-3«من همان خداوندی هستم كه بر ابراهيم، اسحاق و يعقوب به نام خدای قادر مطلق ظاهر شدم، ولی خود را با نام خداوند6:2و3 نگاه کنيد به 3:14، 15. برخی ترجمه‌های کتاب‌مقدس واژهٔ عبری را که در اين ترجمه «هستم» و يا «خداوند» ترجمه شده، به همان صورت عبری يعنی «يهوه» نوشته‌اند. به آنان نشناساندم. 4من با آنها عهد بستم كه سرزمين كنعان را كه در آنجا غريب بودند، به ايشان ببخشم. 5من ناله‌های بنی‌اسرائيل را كه در مصر اسير و بَرده‌اند، شنيدم و عهد خود را به ياد آوردم. 6پس برو و به بنی‌اسرائيل بگو كه من خداوند هستم و با قدرت عظيم خود معجزات بزرگی ظاهر خواهم كرد تا آنها را از اسارت و بردگی رهايی بخشم. 7آنها را قوم خود خواهم ساخت و خدای ايشان خواهم بود و آنها خواهند دانست كه من خداوند، خدای ايشان هستم كه آنها را از دست مصريان نجات دادم. 8من كه خداوند هستم، ايشان را به سرزمينی خواهم برد كه وعدهٔ آن را به اجدادشان ابراهيم و اسحاق و يعقوب دادم و آن سرزمين را به ملكيت ايشان خواهم داد.»
9موسی آنچه را كه خدا فرموده بود، تماماً برای قوم اسرائيل بازگفت، ولی ايشان كه به سبب سختی كار جانشان به لب رسيده بود، به سخنان او اعتنا نكردند.
10آنگاه خداوند به موسی فرمود: 11«بار ديگر نزد فرعون برو و به او بگو كه بايد قوم اسرائيل را رها كند تا از اين سرزمين بروند.»
12موسی در جواب خداوند گفت: «وقتی قوم اسرائيل به گفته‌هايم اعتنا نمی‌كنند، چطور انتظار داشته باشم كه پادشاه مصر به سخنانم گوش دهد؟ من سخنور خوبی نيستم.»
13خداوند به موسی و هارون امر فرمود كه پيش بنی‌اسرائيل و پادشاه مصر بروند و بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون آورند.
شجره نامهٔ موسی و هارون
14رئوبين، پسر ارشد يعقوب چهار پسر داشت به نامهای حنوک، فلو، حصرون و كرمی. از هر يک از اين افراد، طايفه‌ای بوجود آمد. 15شمعون شش پسر داشت به نامهای يموئيل، يامين، اوحد، ياكين، صوحر و شائول. (مادر شائول كنعانی بود.) از هر يک از اين افراد نيز طايفه‌ای بوجود آمد.
16لاوی سه پسر داشت كه به ترتیب سن عبارت بودند از: جرشون، قهات و مراری. (لاوی صد و سی و هفت سال عمر كرد.) 17جرشون دو پسر داشت به نامهای لبنی و شمعی. از هر يک از اين افراد خاندانی بوجود آمد. 18قهات چهار پسر داشت به نامهای عمرام، يصهار، حبرون و عزی‌ئيل. (قهات صد و سی و سه سال عمر كرد.) 19مراری دو پسر داشت به نامهای محلی و موشی. همه كسانی كه در بالا به ترتیب سن نامشان آورده شد، طايفه‌های لاوی را تشكيل می‌دهند.
20عمرام با عمهٔ خود يوكابد ازدواج كرد و صاحب دو پسر شد به نامهای هارون و موسی. (عمرام صد و سی و هفت سال عمر كرد.) 21يصهار سه پسر داشت به نامهای قورح، نافج و زكری. 22عزی‌ئيل سه پسر داشت به نامهای ميشائيل، ايلصافان و ستری.
23هارون با اليشابع دختر عميناداب و خواهر نحشون ازدواج كرد. فرزندان هارون عبارت بودند از: ناداب، ابيهو، العازار و ايتامار. 24قورح سه پسر داشت به نامهای اسير، القانه و ابياساف. اين افراد سران خاندانهای طايفه قورح هستند. 25العازار پسر هارون با يكی از دختران فوتی‌ئيل ازدواج كرد و صاحب پسری به نام فينحاس شد.
اينها بودند سران خاندانها و طايفه‌های لاوی.
26-27هارون و موسی كه نامهايشان در بالا ذكر شد، همان هارون و موسی هستند كه خداوند به ايشان فرمود تا تمام بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون ببرند و ايشان نزد فرعون رفتند تا از او بخواهند قوم اسرائيل را رها كند.
دستور خداوند به موسی و هارون
28-29وقتی خداوند در سرزمين مصر با موسی سخن گفت، به او فرمود: «من خداوند هستم. پيغام مرا به فرعون برسان.»
30اما موسی به خداوند گفت: «من سخنور خوبی نيستم؛ چگونه انتظار داشته باشم پادشاه مصر به سخنانم گوش دهد؟»
