1And Moses answered and said, But, behold, they will not believe me, nor hearken unto my voice: for they will say, The LORD hath not appeared unto thee. 2And the LORD said unto him, What is that in thine hand? And he said, A rod. 3And he said, Cast it on the ground. And he cast it on the ground, and it became a serpent; and Moses fled from before it. 4And the LORD said unto Moses, Put forth thine hand, and take it by the tail. And he put forth his hand, and caught it, and it became a rod in his hand: 5That they may believe that the LORD God of their fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, hath appeared unto thee.
6¶ And the LORD said furthermore unto him, Put now thine hand into thy bosom. And he put his hand into his bosom: and when he took it out, behold, his hand was leprous as snow. 7And he said, Put thine hand into thy bosom again. And he put his hand into his bosom again; and plucked it out of his bosom, and, behold, it was turned again as his other flesh. 8And it shall come to pass, if they will not believe thee, neither hearken to the voice of the first sign, that they will believe the voice of the latter sign. 9And it shall come to pass, if they will not believe also these two signs, neither hearken unto thy voice, that thou shalt take of the water of the river, and pour it upon the dry land: and the water which thou takest out of the river shall become blood upon the dry land.4.9 shall become: Heb. shall be and shall be
10¶ And Moses said unto the LORD, O my Lord, I am not eloquent, neither heretofore, nor since thou hast spoken unto thy servant: but I am slow of speech, and of a slow tongue.4.10 eloquent: Heb. a man of words4.10 heretofore: Heb. since yesterday, nor since the third day 11And the LORD said unto him, Who hath made man’s mouth? or who maketh the dumb, or deaf, or the seeing, or the blind? have not I the LORD? 12Now therefore go, and I will be with thy mouth, and teach thee what thou shalt say. 13And he said, O my Lord, send, I pray thee, by the hand of him whom thou wilt send.4.13 wilt: or, shouldest 14And the anger of the LORD was kindled against Moses, and he said, Is not Aaron the Levite thy brother? I know that he can speak well. And also, behold, he cometh forth to meet thee: and when he seeth thee, he will be glad in his heart. 15And thou shalt speak unto him, and put words in his mouth: and I will be with thy mouth, and with his mouth, and will teach you what ye shall do. 16And he shall be thy spokesman unto the people: and he shall be, even he shall be to thee instead of a mouth, and thou shalt be to him instead of God. 17And thou shalt take this rod in thine hand, wherewith thou shalt do signs.
18¶ And Moses went and returned to Jethro his father in law, and said unto him, Let me go, I pray thee, and return unto my brethren which are in Egypt, and see whether they be yet alive. And Jethro said to Moses, Go in peace.4.18 Jethro: Heb. Jether 19And the LORD said unto Moses in Midian, Go, return into Egypt: for all the men are dead which sought thy life. 20And Moses took his wife and his sons, and set them upon an ass, and he returned to the land of Egypt: and Moses took the rod of God in his hand. 21And the LORD said unto Moses, When thou goest to return into Egypt, see that thou do all those wonders before Pharaoh, which I have put in thine hand: but I will harden his heart, that he shall not let the people go. 22And thou shalt say unto Pharaoh, Thus saith the LORD, Israel is my son, even my firstborn: 23And I say unto thee, Let my son go, that he may serve me: and if thou refuse to let him go, behold, I will slay thy son, even thy firstborn.
24¶ And it came to pass by the way in the inn, that the LORD met him, and sought to kill him. 25Then Zipporah took a sharp stone, and cut off the foreskin of her son, and cast it at his feet, and said, Surely a bloody husband art thou to me.4.25 sharp…: or, knife4.25 cast…: Heb. made it touch 26So he let him go: then she said, A bloody husband thou art, because of the circumcision.
27¶ And the LORD said to Aaron, Go into the wilderness to meet Moses. And he went, and met him in the mount of God, and kissed him. 28And Moses told Aaron all the words of the LORD who had sent him, and all the signs which he had commanded him.
29¶ And Moses and Aaron went and gathered together all the elders of the children of Israel: 30And Aaron spake all the words which the LORD had spoken unto Moses, and did the signs in the sight of the people. 31And the people believed: and when they heard that the LORD had visited the children of Israel, and that he had looked upon their affliction, then they bowed their heads and worshipped.
Ang mga Milagro nga Nagapakita sang Gahom sang Dios
1Nagsabat si Moises, “Paano kon indi magpati sa akon ang mga Israelinhon ukon magpamati sa akon isiling? Basi magsiling sila nga wala ka nagpakita sa akon.” 2Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Ano inang ginauyatan mo?” Nagsabat si Moises, “Baston.”4:2 Baston: sa English, staff, nga ginagamit sang mga manugbantay sang mga karnero. 3Nagsiling ang Ginoo, “Ihaboy ina sa duta.” Gani ginhaboy ni Moises ang baston kag nahimo ini nga man-og. Hinadlukan si Moises, gani nagdalagan siya palayo sini. 4Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Dakpa ang man-og sa ikog.” Gani gindakop ni Moises ang man-og kag nahimo ini liwat nga baston. 5Nagsiling ang Ginoo, “Himua ini nga milagro agod magpati sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob, nagpakita sa imo.”
6Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Ibutang ang imo kamot sa sulod sang imo bayo.” Gintuman ini ni Moises, kag sang ginkuha na niya ang iya kamot, puwerte ini kaputi tungod nga gintubuan ini sang delikado nga balatian sa panit.4:6 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Hebreo nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13. 7Nagsiling ang Ginoo, “Ibutang liwat ang imo kamot sa sulod sang imo bayo.” Gintuman ini ni Moises, kag sang ginkuha na niya ang iya kamot, maayo na ini pareho sa iban nga mga parte sang iya lawas.
8Dayon nagsiling ang Ginoo, “Kon indi sila magpati sa una nga milagro, mapati na sila sa ikaduha. 9Pero kon indi pa gid gani sila magpati sa imo pagkatapos sining duha ka milagro, magkuha ka sang tubig sa Suba sang Nilo kag ibubo ini sa mamala nga duta, kag mahimo ini nga dugo.”
10Nagsiling si Moises sa Ginoo, “Ginoo, indi ako maayo maghambal. Halin pa sang una pigaw ako pahambalon, kag bisan subong nga nagapakighambal ka sa akon nga imo alagad. Nagautol-utol ako kon maghambal.” 11Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Sin-o bala ang nagahimo sang baba sang tawo? Sin-o bala ang nagahimo sa iya nga bungol ukon apa? Sin-o bala ang nagabuot nga makakita siya ukon mabulag? Indi bala ako, ang Ginoo? 12Gani lakat, kay buligan ko ikaw sa paghambal kag tudluan ko ikaw kon ano ang imo ihambal.”
13Pero nagsiling si Moises, “O Ginoo, kon mahimo magpadala ka na lang sang iban.” 14Naakig ang Ginoo kay Moises, kag nagsiling siya, “Ti, si Aaron na lang nga imo utod, nga kaliwat man ni Levi. Nahibaluan ko nga maayo siya maghambal. Nagapakadto na siya gani diri sa pagpakigkita sa imo. Malipay gid siya kon makita niya ikaw. 15Estoryahon mo siya, kag tudluan mo siya kon ano ang iya ihambal. Buligan ko kamo nga duha sa paghambal, kag tudluan ko man kamo kon ano ang inyo himuon. 16Si Aaron ang magahambal sa mga tawo para sa imo. Tudluan mo siya kon ano ang iya ihambal, subong nga daw ikaw ang Dios. 17Kag dal-a ang imo baston agod paagi sina makahimo ka sang mga milagro.”
Nagbalik si Moises sa Egipto
18Nagbalik si Moises kay Jetro nga iya ugangan kag nagsiling sa iya, “Tuguti ako sa pagbalik sa akon mga kadugo sa Egipto sa pagtan-aw kon bala buhi pa sila.” Nagsiling si Jetro, “Sige, kag maayo lang nga paglakat.”
19Antes maghalin si Moises sa Midian nagsiling ang Ginoo sa iya, “Sige, balik na sa Egipto kay nagkalamatay na ang tanan nga gusto magpatay sa imo.” 20Gani ginkuha ni Moises ang iya asawa kag mga anak nga lalaki kag ginpasakay sa asno kag nagbalik sa Egipto. Gindala man niya ang baston nga ginsugo sang Dios nga iya dal-on.
21Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Pag-abot mo sa Egipto, himuon mo gid sa atubangan sang hari ang tanan nga milagro nga ginapahimo ko sa imo. Ginhatagan ko ikaw sang gahom sa paghimo sina. Pero patig-ahon ko ang tagipusuon sang hari agod indi niya pagtugutan nga maghalin ang mga Israelinhon. 22Dayon silingon mo siya, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Ginakabig ko ang Israel nga akon kamagulangan nga anak nga lalaki, 23gani ginsugo ko ikaw nga palakton mo siya agod makasimba siya sa akon, pero wala ka magsugot. Gani patyon ko ang kamagulangan mo nga anak nga lalaki!’ ”
24Sang nagapanglakaton na si Moises kag ang iya pamilya, nagpahuway sila sa isa ka palahuwayan. Ginkadtuan sang Ginoo si Moises kag patyon kuntani. 25-26Pero nagkuha si Zipora sang matalom nga bato kag gintuli ang iya anak, kag ang panit nga iya nakuha gintandog niya sa kinatawo4:25-26 kinatawo: ukon, tiil. ni Moises. Dayon nagsiling si Zipora, “Ikaw isa ka duguon nga bana sa akon.” (Ginhambal ini ni Zipora nga may kaangtanan sa pagkatuli.) Gani wala pagpatya sang Ginoo si Moises.
27Karon, nagsiling ang Ginoo kay Aaron, “Lakat kag sugataa si Moises sa kamingawan.” Gani ginsugata niya si Moises sa Bukid sang Dios kag ginhalukan bilang pag-abiabi. 28Ginsugiran dayon ni Moises si Aaron sang tanan nga ginsugo sang Ginoo nga ihambal niya, kag sang tanan nga milagro nga ipahimo sa iya.
29Gani naglakat sila nga duha, kag gintipon nila ang tanan nga manugdumala sang mga Israelinhon. 30Ginsugiran sila ni Aaron sang tanan nga ginsiling sang Ginoo kay Moises. Kag ginhimo ni Moises ang mga milagro sa atubangan sang mga tawo, 31kag nagpati sila. Sang nahibaluan nila nga nagakabalaka ang Ginoo sa ila kag nakita niya ang ila mga pag-antos, nagluhod sila kag nagsimba sa Ginoo.
