1In the third year of the reign of king Belshazzar a vision appeared unto me, even unto me Daniel, after that which appeared unto me at the first. 2And I saw in a vision; and it came to pass, when I saw, that I was at Shushan in the palace, which is in the province of Elam; and I saw in a vision, and I was by the river of Ulai. 3Then I lifted up mine eyes, and saw, and, behold, there stood before the river a ram which had two horns: and the two horns were high; but one was higher than the other, and the higher came up last.8.3 the other: Heb. the second 4I saw the ram pushing westward, and northward, and southward; so that no beasts might stand before him, neither was there any that could deliver out of his hand; but he did according to his will, and became great. 5And as I was considering, behold, an he goat came from the west on the face of the whole earth, and touched not the ground: and the goat had a notable horn between his eyes.8.5 touched…: or, none touched him in the earth8.5 a notable…: Heb. a horn of sight 6And he came to the ram that had two horns, which I had seen standing before the river, and ran unto him in the fury of his power. 7And I saw him come close unto the ram, and he was moved with choler against him, and smote the ram, and brake his two horns: and there was no power in the ram to stand before him, but he cast him down to the ground, and stamped upon him: and there was none that could deliver the ram out of his hand. 8Therefore the he goat waxed very great: and when he was strong, the great horn was broken; and for it came up four notable ones toward the four winds of heaven. 9And out of one of them came forth a little horn, which waxed exceeding great, toward the south, and toward the east, and toward the pleasant land. 10And it waxed great, even to the host of heaven; and it cast down some of the host and of the stars to the ground, and stamped upon them.8.10 to the host: or, against the host 11Yea, he magnified himself even to the prince of the host, and by him the daily sacrifice was taken away, and the place of his sanctuary was cast down.8.11 to: or, against8.11 by him: or, from him 12And an host was given him against the daily sacrifice by reason of transgression, and it cast down the truth to the ground; and it practised, and prospered.8.12 an host…: or, the host was given over for the transgression against the daily sacrifice
13¶ Then I heard one saint speaking, and another saint said unto that certain saint which spake, How long shall be the vision concerning the daily sacrifice, and the transgression of desolation, to give both the sanctuary and the host to be trodden under foot?8.13 that…: or, the numberer of secrets, or, the wonderful numberer: Heb. Palmoni8.13 of…: or, making desolate 14And he said unto me, Unto two thousand and three hundred days; then shall the sanctuary be cleansed.8.14 days: Heb. evening morning8.14 cleansed: Heb. justified
15¶ And it came to pass, when I, even I Daniel, had seen the vision, and sought for the meaning, then, behold, there stood before me as the appearance of a man. 16And I heard a man’s voice between the banks of Ulai, which called, and said, Gabriel, make this man to understand the vision. 17So he came near where I stood: and when he came, I was afraid, and fell upon my face: but he said unto me, Understand, O son of man: for at the time of the end shall be the vision. 18Now as he was speaking with me, I was in a deep sleep on my face toward the ground: but he touched me, and set me upright.8.18 set…: Heb. made me stand upon my standing 19And he said, Behold, I will make thee know what shall be in the last end of the indignation: for at the time appointed the end shall be. 20The ram which thou sawest having two horns are the kings of Media and Persia. 21And the rough goat is the king of Grecia: and the great horn that is between his eyes is the first king. 22Now that being broken, whereas four stood up for it, four kingdoms shall stand up out of the nation, but not in his power. 23And in the latter time of their kingdom, when the transgressors are come to the full, a king of fierce countenance, and understanding dark sentences, shall stand up.8.23 are…: Heb. are accomplished 24And his power shall be mighty, but not by his own power: and he shall destroy wonderfully, and shall prosper, and practise, and shall destroy the mighty and the holy people.8.24 holy…: Heb. people of the holy ones 25And through his policy also he shall cause craft to prosper in his hand; and he shall magnify himself in his heart, and by peace shall destroy many: he shall also stand up against the Prince of princes; but he shall be broken without hand.8.25 peace: or, prosperity 26And the vision of the evening and the morning which was told is true: wherefore shut thou up the vision; for it shall be for many days. 27And I Daniel fainted, and was sick certain days; afterward I rose up, and did the king’s business; and I was astonished at the vision, but none understood it.
Ang Panan-awon ni Daniel bahin sa Karnero ug sa Kanding
1Sa ikatulong tuig sa paghari ni Belshazar, may panan-awon na usab ako. 2Sa akong panan-awon nakita ko nga nagtindog ako sa daplin sa Suba sa Ulai, didto sa pinarilan nga lungsod sa Susa, nga sakop sa probinsya sa Elam. 3Unya may nakita akong usa ka laking karnero nga nagtindog daplin sa suba. Adunay duha ka tag-as nga sungay, apan mas taas ang usa ka sungay niini kaysa usa bisan ug ulahi kining mitubo. 4Nakita ko siya nga mipaingon sa kasadpan, amihan ug habagatan, ug nanungag bisan asa. Walay ubang mananap nga makapugong kaniya ug walay makaikyas gikan kaniya. Nagpatuyang siya sa paghimo sa iyang gusto ug nahimo siyang gamhanan.
5Samtang gihunahuna ko kadto, kalit lang nga may miabot nga usa ka laking kanding gikan sa kasadpan. Tulin kining milatas sa kalibotan nga halos wala na magdapat ang mga tiil niini sa yuta. Makadani sa pagtagad ang iyang usa ka sungay nga diha sa tunga-tunga sa iyang duha ka mga mata. 6Gidasmagan niya gamit ang tibuok niyang kusog ang laking karnero nga may duha ka sungay, nga nakita kong nagtindog daplin sa suba. 7Mapungtanon niyang gisungag ang karnero hangtod nga napungil ang duha ka sungay niini. Wala na makahimo pa sa pagsukol ang karnero, busa natumba kini ug dayon iya kining gitunob-tunoban. Wala gayoy nakatabang niini. 8Nahimong gamhanan ang kanding. Apan sa dihang hilabihan na siya kagamhanan, napungil ang iyang dakong sungay. Puli niini mitubo ang talagsaong upat ka mga sungay nga nagaatubang sa upat ka bahin sa kalibotan.
9Gikan sa usa kanila mitubo ang usa ka gamay nga sungay. Nahimo kining gamhanan sa habagatan ug sa sidlakan ug sa matahom nga yuta sa Israel. 10Misamot pa gayod kini ka gamhanan hangtod sa langit ug gipanghulog niini ang ubang langitnon nga mga binuhat ug mga bitoon, ug unya gitamak-tamakan. 11Giila niini ang iyang kaugalingon nga gamhanan kaysa Pangulo sa langitnon nga mga binuhat.8:11 Pangulo sa langitnon nga mga binuhat: posible ang Dios. Gipaundang niya ang adlaw-adlaw nga paghalad sa templo sa Dios, ug gipanamastamasan niya ang templo. 12Tungod niining iyang paglapas, gipasakop kaniya ang langitnon nga mga binuhat ug ang adlaw-adlaw nga paghalad. Gipakawalay-bili niya ang kamatuoran, ug nagmalampuson siya sa iyang gipanghimo.
13Unya may nadunggan ako nga duha ka anghel nga nagsultihanay. Nangutana ang usa ka anghel sa usa, “Unsa kaha kadugay molungtad kining mga panghitabo sa panan-awon mahitungod sa pagpaundang sa adlaw-adlaw nga paghalad, sa paglapas ug pagpanamastamas sa templo, ug ang pagtunob-tunob sa langitnon nga mga binuhat?” 14Mitubag kaniya ang usa ka anghel, “Molungtad kini sulod sa 2,300 ka gabii ug adlaw, ug pagkahuman hinloan ang templo.”
Gisaysay ni Gabriel ang Kahulogan sa Damgo
15Samtang nagtan-aw ako niadtong panan-awon ug namalandong kon unsay kahulogan niini, kalit lang nga may mitindog sa akong atubangan nga morag tawo. 16Unya may nadunggan akong tingog sa tawo gikan sa Suba sa Ulai nga nagaingon, “Gabriel, isulti kaniya ang kahulogan sa panan-awon.”
17Miduol si Gabriel kanako, ug mihapa ako sa kahadlok. Apan miingon siya, “Tawo, kinahanglang masabtan mo nga ang imong panan-awon mahitungod sa kataposan nga panahon.” 18Samtang nakigsulti siya kanako, nawad-an ako ug panimuot ug natumba sa yuta. Apan gikuptan niya ako ug gipatindog. 19Miingon siya, “Sultihan ko ikaw kon unsay mahitabo sa umaabot kon ipasinati na sa Dios ang iyang kapungot, kay ang panan-awon mahitungod man sa gitakda na nga kataposan sa panahon. 20Kadtong karnero nga may duha ka sungay nagarepresentar sa mga gingharian sa Media ug Persia. 21Kadtong laki nga kanding nagarepresentar sa gingharian sa Greece, ug ang sungay nga gitaliwad-an sa iyang duha ka mata mao ang unang hari. 22Ang upat ka sungay nga mipuli diha sa naputol nga sungay nagarepresentar sa upat ka gingharian nga mobarog diha sa maong nasod, apan dili sama ka lig-on sa unang gingharian.
23“Sa kataposang mga adlaw sa ilang paghari, sa panahon nga grabe na gyud ang ilang pagpakasala, magahari ang usa ka mabangis ug limbongan nga hari. 24Mahimo siyang gamhanan, apan dili pinaagi sa iyang kaugalingong gahom. Makalilisang ang himuon niyang pagpanglaglag ug magmalampuson siya sa tanan niyang buhaton. Laglagon niya ang gamhanan nga mga tawo ug ang katawhan sa Dios. 25Tungod sa iyang kaigmat, magmalampuson siya sa iyang pagpanglimbong. Ipasigarbo niya ang iyang kaugalingon, ug daghang mga tawo ang iyang pamatyon nga walay pagpasidaan. Mosukol siya sa Pangulo sa mga pangulo, apan laglagon siya dili pinaagi sa gahom sa tawo kondili sa gahom sa Dios.
26“Tinuod gayod ang panan-awon nga gisulti ko kanimo mahitungod niadtong pagpahunong sa buntag ug gabii nga mga paghalad. Apan ayaw lang usa kini ipanugilon kay dugay pa kining mahitabo.”
27Pagkahuman niadto, ako, si Daniel, nagluya ug nagsakit sulod sa pipila ka adlaw. Pagkaayo nako, mibalik ako sa trabaho nga gitugyan kanako sa hari. Apan wala gihapon ako mahimutang niadtong panan-awon nga akong nakita. Lisod kaayo kadto sabton.
