1And Hezekiah sent to all Israel and Judah, and wrote letters also to Ephraim and Manasseh, that they should come to the house of the LORD at Jerusalem, to keep the passover unto the LORD God of Israel. 2For the king had taken counsel, and his princes, and all the congregation in Jerusalem, to keep the passover in the second month. 3For they could not keep it at that time, because the priests had not sanctified themselves sufficiently, neither had the people gathered themselves together to Jerusalem. 4And the thing pleased the king and all the congregation.30.4 pleased…: Heb. was right in the eyes of the king 5So they established a decree to make proclamation throughout all Israel, from Beer-sheba even to Dan, that they should come to keep the passover unto the LORD God of Israel at Jerusalem: for they had not done it of a long time in such sort as it was written. 6So the posts went with the letters from the king and his princes throughout all Israel and Judah, and according to the commandment of the king, saying, Ye children of Israel, turn again unto the LORD God of Abraham, Isaac, and Israel, and he will return to the remnant of you, that are escaped out of the hand of the kings of Assyria.30.6 from: Heb. from the hand 7And be not ye like your fathers, and like your brethren, which trespassed against the LORD God of their fathers, who therefore gave them up to desolation, as ye see. 8Now be ye not stiffnecked, as your fathers were, but yield yourselves unto the LORD, and enter into his sanctuary, which he hath sanctified for ever: and serve the LORD your God, that the fierceness of his wrath may turn away from you.30.8 be ye…: Heb. harden not your necks30.8 yield…: Heb. give the hand 9For if ye turn again unto the LORD, your brethren and your children shall find compassion before them that lead them captive, so that they shall come again into this land: for the LORD your God is gracious and merciful, and will not turn away his face from you, if ye return unto him. 10So the posts passed from city to city through the country of Ephraim and Manasseh even unto Zebulun: but they laughed them to scorn, and mocked them. 11Nevertheless divers of Asher and Manasseh and of Zebulun humbled themselves, and came to Jerusalem. 12Also in Judah the hand of God was to give them one heart to do the commandment of the king and of the princes, by the word of the LORD.
13¶ And there assembled at Jerusalem much people to keep the feast of unleavened bread in the second month, a very great congregation. 14And they arose and took away the altars that were in Jerusalem, and all the altars for incense took they away, and cast them into the brook Kidron. 15Then they killed the passover on the fourteenth day of the second month: and the priests and the Levites were ashamed, and sanctified themselves, and brought in the burnt offerings into the house of the LORD. 16And they stood in their place after their manner, according to the law of Moses the man of God: the priests sprinkled the blood, which they received of the hand of the Levites.30.16 their place: Heb. their standing 17For there were many in the congregation that were not sanctified: therefore the Levites had the charge of the killing of the passovers for every one that was not clean, to sanctify them unto the LORD. 18For a multitude of the people, even many of Ephraim, and Manasseh, Issachar, and Zebulun, had not cleansed themselves, yet did they eat the passover otherwise than it was written. But Hezekiah prayed for them, saying, The good LORD pardon every one 19That prepareth his heart to seek God, the LORD God of his fathers, though he be not cleansed according to the purification of the sanctuary. 20And the LORD hearkened to Hezekiah, and healed the people.
21And the children of Israel that were present at Jerusalem kept the feast of unleavened bread seven days with great gladness: and the Levites and the priests praised the LORD day by day, singing with loud instruments unto the LORD.30.21 present: Heb. found30.21 loud…: Heb. instruments of strength 22And Hezekiah spake comfortably unto all the Levites that taught the good knowledge of the LORD: and they did eat throughout the feast seven days, offering peace offerings, and making confession to the LORD God of their fathers.30.22 comfortably…: Heb. to the heart of all 23And the whole assembly took counsel to keep other seven days: and they kept other seven days with gladness. 24For Hezekiah king of Judah did give to the congregation a thousand bullocks and seven thousand sheep; and the princes gave to the congregation a thousand bullocks and ten thousand sheep: and a great number of priests sanctified themselves.30.24 did give: Heb. lifted up, or, offered30.24 gave: Heb. lifted up, or, offered 25And all the congregation of Judah, with the priests and the Levites, and all the congregation that came out of Israel, and the strangers that came out of the land of Israel, and that dwelt in Judah, rejoiced. 26So there was great joy in Jerusalem: for since the time of Solomon the son of David king of Israel there was not the like in Jerusalem.
27¶ Then the priests the Levites arose and blessed the people: and their voice was heard, and their prayer came up to his holy dwelling place, even unto heaven.30.27 his holy…: Heb. the habitation of his holiness
Ang Pagpreparar para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel
1Karon, nagpadala si Hezekia sang mensahi sa tanan nga katawhan sang Israel kag Juda, pati na sa katawhan sang Efraim kag Manase. Gin-imbitar niya sila sa pagkadto sa templo sang Ginoo sa pagselebrar sang Piesta sang Paglabay sang Anghel bilang pagpadungog sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 2Nagdesisyon si Haring Hezekia kag ang iya mga opisyal, kag ang bug-os nga katilingban sang Jerusalem, nga saulugon ang Piesta sang Paglabay sang Anghel sa ikaduha nga bulan. 3Dapat kuntani nga saulugon ang ini nga piesta sa nahauna nga bulan, pero diutay lang ang mga pari nga nagpakatinlo sa sina nga tion kag wala makatipon ang mga tawo sa Jerusalem.
4Ining plano sa pagselebrar sang piesta nagustuhan sang hari kag sang bug-os nga katilingban, 5gani naghatag sila sang pahibalo sa bug-os nga Israel, halin sa Beersheba hasta sa Dan, nga magkadto ang mga tawo sa Jerusalem sa pagselebrar sang Piesta sang Paglabay sang Anghel bilang pagpadungog sa Ginoo, ang Dios sang Israel. Sang nagliligad nga mga selebrasyon, diutay lang ang nagatambong, pero indi dapat amo ini suno sa kasuguan.
6Sa mando sang hari, naglakat ang mga mensahero sa bug-os nga Israel kag Juda dala ang mga sulat halin sa hari kag sa iya mga opisyal. Amo ini ang ginasiling sang sulat:
“Katawhan sang Israel, karon nga nakaluwas kamo sa kamot sang mga hari sang Asiria, tion na nga magbalik kamo sa Ginoo, ang Dios sang inyo mga katigulangan nga sila ni Abraham, Isaac, kag Jacob,30:6 Jacob: sa Hebreo, Israel. agod magbalik man siya sa inyo. 7Indi ninyo pagsunda ang inyo mga katigulangan kag mga kadugo nga indi matutom sa Ginoo nga ila Dios, nga tungod sini ginhimo sila sang Ginoo nga makangilil-ad pareho sang inyo nakita sa ila. 8Indi kamo magpakatig-a sang inyo ulo pareho sa inyo mga katigulangan, kundi magpasakop kamo sa Ginoo. Magkadto kamo sa templo nga iya ginpakabalaan sa wala sing katapusan. Kag mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyo Dios, agod madula ang iya puwerte nga kaakig sa inyo. 9Kay kon magbalik kamo sa Ginoo, kaluoyan ang inyo mga kabataan kag mga kaparyentihan sang mga nagbihag sa ila, kag pabalikon sila sa sini nga duta. Kay mabinalak-on kag maluluy-on ang Ginoo nga inyo Dios. Indi gid siya magtalikod sa inyo kon magbalik kamo sa iya.”
10Nagkadto ang mga mensahero sa kada banwa sa bug-os nga Efraim kag Manase hasta sa Zebulun, pero ginkadlawan lang sila kag ginyaguta sang mga tawo. 11Pero may ara nga halin sa Asher, Manase, kag Zebulun nga nagpaubos sang ila kaugalingon kag nagkadto sa Jerusalem. 12Nagpanghikot man ang Dios sa mga taga-Juda nga mag-isa sila sa pagtuman sang mando sang hari kag sang mga opisyal, suno sa sugo sang Ginoo. 13Gani sang ikaduha nga bulan, madamo gid nga mga tawo ang nagtipon sa Jerusalem sa pagselebrar sang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok. 14Ginpanguha nila ang mga halaran sa Jerusalem nga ginahalaran para sa mga dios-dios, pati ang mga halaran nga ginasunugan sang insenso, kag ginhaboy nila ini tanan sa Kidron nga ililigan sang tubig.
15Sang ika-14 nga adlaw sang ikaduha nga bulan, gin-ihaw sang mga tawo ang ila mga karnero para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel. Ang mga pari kag mga Levita nga mahigko nahuya, gani nagpakatinlo sila kag naghalad sang mga halad nga ginasunog sa templo sang Ginoo. 16Dayon nagplastar sila sa ila mga puwesto sa templo, suno sa pagsulundan sa Kasuguan ni Moises nga alagad sang Dios. Ginwisik dayon sang mga pari sa halaran ang dugo nga gindala sa ila sang mga Levita.
17Tungod nga madamo sa mga tawo didto ang wala makapaninlo sang ila kaugalingon, ang mga Levita amo ang nag-ihaw sang ila mga karnero para mahalad ini sa Ginoo. 18Kalabanan sa mga nagkadto sa Efraim, Manase, Isacar, kag Zebulun wala makapaninlo sang ila kaugalingon, pero nagkaon gihapon sila sang ginhalad para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel, bisan supak ini sa kasuguan. Pero nagpangamuyo si Haring Hezekia para sa ila. Siling niya, “O Ginoo, kabay pa nga sa imo kaayo patawaron mo ang tagsa ka tawo 19nga nagahandom gid sa pagdangop sa imo, ang Dios sang iya mga katigulangan, bisan pa nga indi siya matinlo suno sa mga pagsulundan sa templo.” 20Ginpamatian sang Ginoo si Hezekia kag ginpatawad niya ang mga tawo.
21Sa sulod sang pito ka adlaw, ang mga Israelinhon nga didto sa Jerusalem nagselebrar sang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok nga may dako nga kalipay. Adlaw-adlaw nagakanta ang mga Levita kag ang mga pari sang mga pagdayaw sa Ginoo, nga ginatukaran sang matunog nga mga instrumento nga ginagamit sa pagdayaw sa Ginoo. 22Gindayaw ni Hezekia ang tanan nga Levita sa maayo nga trabaho nga ginpakita nila sa pag-alagad sa Ginoo. Gani padayon ang ila pagselebrar sa sulod sang pito ka adlaw. Ginkaon nila ang ila parte sa mga halad, kag naghalad sila sang mga halad nga para sa maayo nga relasyon, kag nagdayaw sa Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan.
23Dayon nagdesisyon ang bug-os nga katilingban nga magselebrar pa gid sila sang pito pa ka adlaw. Gani ginhimo nila ini nga may dako nga kalipay. 24Naghatag si Haring Hezekia sa katilingban sang 1,000 ka turo nga baka kag 7,000 ka karnero kag kanding. Naghatag man ang mga opisyal sang 1,000 ka turo nga baka kag 10,000 ka karnero kag kanding. Madamo sa mga pari ang nagpakatinlo sang ila kaugalingon. 25Nagkinasadya ang bug-os nga katilingban sang Juda, ang mga pari, ang mga Levita, kag ang tanan nga nagtipon halin sa Israel, pati ang mga indi Israelinhon nga nagaestar sa Israel kag Juda. 26Puwerte gid kasadya sa Jerusalem. Wala sing pareho sini nga natabo sa Jerusalem halin sang panahon nga si Solomon nga anak ni David ang hari sa Israel. 27Dayon nagtindog ang mga pari kag ang mga Levita kag ginbendisyunan nila ang mga tawo. Kag ginpamatian ini sang Dios sa iya balaan nga puluy-an sa langit.
