1Now concerning spiritual gifts, brethren, I would not have you ignorant. 2Ye know that ye were Gentiles, carried away unto these dumb idols, even as ye were led. 3Wherefore I give you to understand, that no man speaking by the Spirit of God calleth Jesus accursed: and that no man can say that Jesus is the Lord, but by the Holy Ghost. 4Now there are diversities of gifts, but the same Spirit. 5And there are differences of administrations, but the same Lord. 6And there are diversities of operations, but it is the same God which worketh all in all. 7But the manifestation of the Spirit is given to every man to profit withal. 8For to one is given by the Spirit the word of wisdom; to another the word of knowledge by the same Spirit; 9To another faith by the same Spirit; to another the gifts of healing by the same Spirit; 10To another the working of miracles; to another prophecy; to another discerning of spirits; to another divers kinds of tongues; to another the interpretation of tongues: 11But all these worketh that one and the selfsame Spirit, dividing to every man severally as he will. 12For as the body is one, and hath many members, and all the members of that one body, being many, are one body: so also is Christ. 13For by one Spirit are we all baptized into one body, whether we be Jews or Gentiles, whether we be bond or free; and have been all made to drink into one Spirit. 14For the body is not one member, but many. 15If the foot shall say, Because I am not the hand, I am not of the body; is it therefore not of the body? 16And if the ear shall say, Because I am not the eye, I am not of the body; is it therefore not of the body? 17If the whole body were an eye, where were the hearing? If the whole were hearing, where were the smelling? 18But now hath God set the members every one of them in the body, as it hath pleased him. 19And if they were all one member, where were the body? 20But now are they many members, yet but one body. 21And the eye cannot say unto the hand, I have no need of thee: nor again the head to the feet, I have no need of you. 22Nay, much more those members of the body, which seem to be more feeble, are necessary: 23And those members of the body, which we think to be less honourable, upon these we bestow more abundant honour; and our uncomely parts have more abundant comeliness. 24For our comely parts have no need: but God hath tempered the body together, having given more abundant honour to that part which lacked: 25That there should be no schism in the body; but that the members should have the same care one for another. 26And whether one member suffer, all the members suffer with it; or one member be honoured, all the members rejoice with it. 27Now ye are the body of Christ, and members in particular. 28And God hath set some in the church, first apostles, secondarily prophets, thirdly teachers, after that miracles, then gifts of healings, helps, governments, diversities of tongues. 29Are all apostles? are all prophets? are all teachers? are all workers of miracles? 30Have all the gifts of healing? do all speak with tongues? do all interpret? 31But covet earnestly the best gifts: and yet shew I unto you a more excellent way.
Mga Abilidad nga Ginahatag sang Espiritu Santo
1Mga utod ko kay Cristo, gusto ko nga maintiendihan gid ninyo ang parte sa mga abilidad nga ginahatag sang Espiritu Santo. 2Nahibaluan ninyo nga sang wala pa kamo nakakilala sa Dios, ginpatalang kamo agod magsimba sa mga dios-dios nga indi makahambal. 3Gani gusto ko nga mahibaluan ninyo nga wala sing tawo nga ginatuytuyan sang Espiritu sang Dios nga makapakamalaot kay Jesus. Kag wala man sang tawo nga makasiling nga si Jesus ang Ginoo kon wala siya ginatuytuyan sang Espiritu Santo.
4May nagkalain-lain kita nga mga abilidad, pero isa lang ka Espiritu ang ginahalinan sini. 5Nagkalain-lain ang paagi sa pag-alagad, pero isa lang ka Ginoo ang aton ginaalagaran. 6Nagkalain-lain ang ginapahimo sang Dios sa aton, pero isa lang ka Dios ang nagagahom sa aton tanan agod mahimo ta ini. 7Ang tagsa-tagsa ginhatagan sang abilidad nga nagapakita nga ang Espiritu Santo ara sa iya, agod makabulig siya sa iya kapareho nga tumuluo. 8Ang iban ginhatagan sang Espiritu Santo sang abilidad sa pagsugid parte sa kaalam sang Dios, kag ang iban ginhatagan sang Espiritu Santo sang abilidad sa pagsaysay sina. 9May ara man nga ginhatagan sing dako gid nga pagtuo, kag may ara man nga ginhatagan sang abilidad sa pagpang-ayo sang mga nagamasakit, kag ini tanan halin sa Espiritu Santo. 10Ang iban ginhatagan sang Espiritu Santo sang gahom sa paghimo sing mga milagro; ang iban, abilidad sa pagsugid sang mensahi sang Dios; kag ang iban, abilidad sa pag-ihibalo kon bala ang nagagahom sa isa ka tawo amo ang Espiritu Santo ukon indi. May ginhatagan man sang abilidad nga maghambal sa iban nga mga lingguahe nga wala nila natun-i, kag may ara man nga ginhatagan sang abilidad sa pagsaysay kon ano ang kahulugan sang mga ginapanghambal sa sadto nga mga lingguahe. 11Pero isa gid lang ka Espiritu ang nagahatag sini tanan, kag ginapanagtag niya ini sa tagsa ka tawo suno sa iya gusto.
Ang Aton Halimbawa mga Parte sang Isa ka Lawas
12Ang lawas may madamo nga mga parte pero isa lang ka lawas. Pareho man sini sa aton nga mga tumuluo nga lawas ni Cristo. 13Kay kita tanan, Judio man ukon indi, ulipon ukon hilway, ginbautisohan sa isa lang ka Espiritu agod mangin isa ka lawas. Kag isa man ka Espiritu ang ginbaton naton tanan.12:13 ginbaton naton tanan: sa literal, ginpainom sa aton tanan.
14Ang lawas sang tawo isa lang pero may madamo nga mga parte. 15Kon magsiling ang tiil, “Tungod nga ako indi kamot, indi ako parte sang lawas,” ina wala nagakahulugan nga indi siya parte sang lawas. 16Kag kon magsiling ang dulunggan, “Tungod nga ako indi mata, indi ako parte sang lawas,” ina wala man nagakahulugan nga indi siya parte sang lawas. 17Kay kon ang bug-os nga lawas sang tawo puro lang mata, paano ang iya pagkabati? Kag kon ang bug-os nga lawas puro lang dulunggan, paano ang iya pagpanimaho? 18Pero wala kita paghimua sang Dios nga pareho sina, kundi suno sa iya gusto, ginhimo niya ang aton lawas nga may nagkalain-lain nga parte. 19Kon ang lawas isa lang ka parte, indi na ina matawag nga lawas. 20Ang matuod, madamo ang mga parte sang aton lawas, pero isa gid lang ka lawas.
21Amo ina nga ang mata indi makasiling sa kamot, “Indi ko ikaw kinahanglan,” kag ang ulo indi man makasiling sa tiil, “Indi ko ikaw kinahanglan.” 22Ang matuod, ang mga parte sang lawas nga daw maluya kinahanglan ta gid. 23Ang mga parte sang lawas nga daw indi gid importante aton gihapon ginaatipan sing maayo; kag ang mga parte nga daw malaw-ay tulukon aton man gihapon ginapatahom. 24Indi na naton kinahanglan nga himuon ini sa mga parte nga matahom na nga daan. Amo ini ang ginhimo sang Dios sa aton lawas, agod mahatagan sing dungog ang mga parte nga daw indi gid importante. 25Ginhimo sang Dios ang mga parte sang aton lawas agod magbinuligay, kag indi agod magbinahin-bahin. 26Gani kon ang isa ka parte nagaantos, ang tanan nga parte nagaantos man. Kag kon ang isa ka parte ginadayaw, ang tanan nga parte nalipay man.
27Ang buot ko silingon amo ini: kita nga mga tumuluo amo ang lawas ni Cristo, kag ang tagsa-tagsa sa aton parte sang iya lawas. 28Kag sa sini nga lawas, nga amo ang iglesya, nagbutang ang Dios sang mga masunod: una sa tanan, mga apostoles; ikaduha, mga propeta; ikatlo, mga manunudlo; dayon mga manughimo sang mga milagro, mga manug-ayo sang mga masakiton, mga manugbulig, mga administrador, kag mga manughambal sang iban nga lingguahe nga wala natun-i. 29Nahibaluan man ninyo nga kita tanan indi mga apostoles. Indi man kita tanan mga propeta sang Dios, ukon mga manunudlo. Indi man ang tanan manughimo sang mga milagro. 30Ang gahom sa pag-ayo sang masakit wala man ginhatag sa aton tanan, ukon ang abilidad sa paghambal sa iban nga lingguahe nga wala natun-i. Kag kita tanan wala man paghatagi sang abilidad sa pagsaysay kon ano ang kahulugan sang mga ginpanghambal sa sadto nga mga lingguahe. 31Pero tinguhai ninyo nga mabaton halin sa Dios ang mga importante gid nga mga abilidad. Kag karon itudlo ko sa inyo ang labing maayo sa tanan.
