1Furthermore David the king said unto all the congregation, Solomon my son, whom alone God hath chosen, is yet young and tender, and the work is great: for the palace is not for man, but for the LORD God. 2Now I have prepared with all my might for the house of my God the gold for things to be made of gold, and the silver for things of silver, and the brass for things of brass, the iron for things of iron, and wood for things of wood; onyx stones, and stones to be set, glistering stones, and of divers colours, and all manner of precious stones, and marble stones in abundance. 3Moreover, because I have set my affection to the house of my God, I have of mine own proper good, of gold and silver, which I have given to the house of my God, over and above all that I have prepared for the holy house, 4Even three thousand talents of gold, of the gold of Ophir, and seven thousand talents of refined silver, to overlay the walls of the houses withal: 5The gold for things of gold, and the silver for things of silver, and for all manner of work to be made by the hands of artificers. And who then is willing to consecrate his service this day unto the LORD?29.5 consecrate his service: Heb. fill his hand
6¶ Then the chief of the fathers and princes of the tribes of Israel, and the captains of thousands and of hundreds, with the rulers of the king’s work, offered willingly, 7And gave for the service of the house of God of gold five thousand talents and ten thousand drams, and of silver ten thousand talents, and of brass eighteen thousand talents, and one hundred thousand talents of iron. 8And they with whom precious stones were found gave them to the treasure of the house of the LORD, by the hand of Jehiel the Gershonite. 9Then the people rejoiced, for that they offered willingly, because with perfect heart they offered willingly to the LORD: and David the king also rejoiced with great joy.
10¶ Wherefore David blessed the LORD before all the congregation: and David said, Blessed be thou, LORD God of Israel our father, for ever and ever. 11Thine, O LORD, is the greatness, and the power, and the glory, and the victory, and the majesty: for all that is in the heaven and in the earth is thine; thine is the kingdom, O LORD, and thou art exalted as head above all. 12Both riches and honour come of thee, and thou reignest over all; and in thine hand is power and might; and in thine hand it is to make great, and to give strength unto all. 13Now therefore, our God, we thank thee, and praise thy glorious name. 14But who am I, and what is my people, that we should be able to offer so willingly after this sort? for all things come of thee, and of thine own have we given thee.29.14 be able: Heb. retain, or, obtain strength29.14 of thine…: Heb. of thine hand 15For we are strangers before thee, and sojourners, as were all our fathers: our days on the earth are as a shadow, and there is none abiding.29.15 abiding: Heb. expectation 16O LORD our God, all this store that we have prepared to build thee an house for thine holy name cometh of thine hand, and is all thine own. 17I know also, my God, that thou triest the heart, and hast pleasure in uprightness. As for me, in the uprightness of mine heart I have willingly offered all these things: and now have I seen with joy thy people, which are present here, to offer willingly unto thee.29.17 present: Heb. found 18O LORD God of Abraham, Isaac, and of Israel, our fathers, keep this for ever in the imagination of the thoughts of the heart of thy people, and prepare their heart unto thee:29.18 prepare: or, stablish 19And give unto Solomon my son a perfect heart, to keep thy commandments, thy testimonies, and thy statutes, and to do all these things, and to build the palace, for the which I have made provision.
20¶ And David said to all the congregation, Now bless the LORD your God. And all the congregation blessed the LORD God of their fathers, and bowed down their heads, and worshipped the LORD, and the king. 21And they sacrificed sacrifices unto the LORD, and offered burnt offerings unto the LORD, on the morrow after that day, even a thousand bullocks, a thousand rams, and a thousand lambs, with their drink offerings, and sacrifices in abundance for all Israel: 22And did eat and drink before the LORD on that day with great gladness. And they made Solomon the son of David king the second time, and anointed him unto the LORD to be the chief governor, and Zadok to be priest.
23Then Solomon sat on the throne of the LORD as king instead of David his father, and prospered; and all Israel obeyed him. 24And all the princes, and the mighty men, and all the sons likewise of king David, submitted themselves unto Solomon the king.29.24 submitted…: Heb. gave the hand under Solomon 25And the LORD magnified Solomon exceedingly in the sight of all Israel, and bestowed upon him such royal majesty as had not been on any king before him in Israel.
26¶ Thus David the son of Jesse reigned over all Israel. 27And the time that he reigned over Israel was forty years; seven years reigned he in Hebron, and thirty and three years reigned he in Jerusalem. 28And he died in a good old age, full of days, riches, and honour: and Solomon his son reigned in his stead. 29Now the acts of David the king, first and last, behold, they are written in the book of Samuel the seer, and in the book of Nathan the prophet, and in the book of Gad the seer,29.29 book: or, history: Heb. words 30With all his reign and his might, and the times that went over him, and over Israel, and over all the kingdoms of the countries.
Ang mga Regalo sa Pagpatindog sang Templo
1Dayon nagsiling si Haring David sa bug-os nga katilingban sang Israel, “Si Solomon nga akon anak nga ginpili sang Dios bataon pa kag wala sing eksperiensya. Dako ang buluhaton, kay ang patindugon nga bilding indi para sa tawo kundi para sa Ginoong Dios. 2Ginhimo ko ang tanan nga akon mahimo sa pagpreparar sang mga materyales para sa templo sang akon Dios—madamo nga bulawan, pilak, saway, salsalon, kahoy, malahalon nga mga bato nga onix, esmeralda, mga bato nga nagkalain-lain ang kolor, kag iban pa nga matahom nga mga bato kag mga marmol. 3Kag tungod sa akon dedikasyon sa templo sang akon Dios, ginahatag ko ang akon personal nga mga bulawan kag pilak para sa pagpatindog sini, wala labot sa mga materyales nga natipon ko na para sa balaan nga templo. 4Ang akon ihatag mga 100 ka tonelada nga bulawan halin sa Ofir, kag mga 250 ka tonelada nga pilak. Ini gamiton para inughaklap sa mga dingding sang templo, 5kag para sa tanan nga kagamitan nga pagahimuon sang mga platero. Karon, sin-o ang luyag maghatag para sa Ginoo?”
6Dayon naghatag sing kinabubut-on ang mga pangulo sang mga pamilya, mga pangulo sang mga tribo sang Israel, mga kumander sang linibo kag ginatos nga mga soldado, kag ang mga opisyal nga gintugyanan sa pagdumala sang mga pagkabutang sang hari. 7Naghatag sila para sa pag-obra sang templo sang Dios sing mga 175 ka tonelada nga bulawan, 10,000 ka bulawan nga kuwarta, 350 ka tonelada nga pilak, 630 ka tonelada nga saway, kag 3,500 ka tonelada nga salsalon. 8May mga naghatag man sang mga malahalon nga mga bato, kag gintago ini sa bodega sang templo sang Ginoo nga gindumalahan ni Jehiel nga kaliwat ni Gershon. 9Nalipay gid ang mga tawo sa ila mga pangulo kay naghatag sila sing kinabubut-on kag tinagipusuon para sa Ginoo. Puwerte man ang kalipay ni Haring David.
Ang Pangamuyo ni David
10Gindayaw ni David ang Ginoo sa atubangan sang bug-os nga katilingban. Siling niya,
“O Ginoo, Dios sang amon katigulangan nga si Jacob,29:10 Jacob: sa Hebreo, Israel. Amo man sa bersikulo 18. dalayawon ka sa wala sing katapusan. 11Gamhanan ka gid, talahuron, dungganon, kag dalayawon. Kay imo ang tanan nga butang sa langit kag sa duta. Ikaw ang hari, O Ginoo, kag labaw ka sa tanan. 12Ang manggad kag dungog naghalin sa imo. Ikaw ang nagadumala sang tanan nga butang. Gamhanan ka gid, kag ikaw ang nagapakusog kag nagapagamhanan sa kay bisan sin-o.
13“Karon, O amon Dios, ginapasalamatan ka namon kag ginadayaw ang imo talahuron nga ngalan. 14Pero sin-o gid ako kag ang akon katawhan nga makahatag kami sing bugana pareho sini? Tanan nga butang nagahalin sa imo, kag ginahatag lang namon ang naghalin sa imo. 15Nakahibalo ikaw nga umalagi lang kami diri sa kalibutan pareho sang amon mga katigulangan. Ang amon kabuhi pareho sa landong nga wala nagapabilin.
16“O Ginoo nga amon Dios, ining tanan nga ginhatag namon sa pagpatindog sang templo para sa kadungganan sang imo balaan nga ngalan naghalin man sa imo. Imo ini tanan! 17O Dios ko, nahibaluan ko nga ginausisa mo ang amon tagipusuon kag nalipay ka kon makita mo nga matarong ini. Amo ina nga sinsero kag kinabubut-on ang paghatag ko sang sini nga mga butang. Kag bisan ang imo katawhan nga ari diri subong nakita ko nga nagahatag man sing kinabubut-on. Gani nalipay gid ako.
18“O Ginoo, ang Dios sang amon mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob, kabay pa nga ibutang mo permi ini nga handom sa tagipusuon sang imo katawhan, kag buligi sila nga magmatutom sa imo. 19Kag buligi man ang akon anak nga si Solomon nga mangin matutom gid siya sa pagtuman sang imo mga sugo, mga pagpanudlo, kag mga pagsulundan, kag sa paghimo sang tanan nga imo ginapatuman parte sa pagpatindog sang templo nga akon ginpreparar.”
20Dayon nagsiling si David sa bug-os nga katilingban, “Dayawa ninyo ang Ginoo nga inyo Dios.” Gani gindayaw nila ang Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan. Nagluhod sila kag nagduko sa pagpadungog sa Ginoo kag sa hari.
Ginkilala si Solomon Bilang Hari
21Pagkadason nga adlaw naghalad sila sa Ginoo sang mga halad nga ginasunog: 1,000 ka turo nga baka, 1,000 ka gulang nga karnero nga lalaki, kag 1,000 ka bataon nga karnero nga lalaki. Naghalad man sila sang mga halad nga ilimnon kag sang madamo pa nga mga halad para sa bug-os nga Israel. 22Nagkinaon sila kag nag-ininom nga malipayon sa presensya sang Ginoo sadto nga adlaw.
Kag sa liwat, gindeklarar nila nga hari si Solomon nga anak ni David. Ginhaplasan si Solomon sang lana sa presensya sang Ginoo bilang hari, kag ginhaplasan man si Zadok bilang pari. 23Gani nagpungko si Solomon sa trono sang Ginoo bilang hari sa pagbulos sa iya amay nga si David. Nagmainuswagon si Solomon, kag nagtuman sa iya ang bug-os nga Israel. 24Nagpromisa ang tanan nga opisyal, ang gamhanan nga mga tawo, kag ang tanan nga anak nga lalaki ni Haring David nga magpasakop sila kay Haring Solomon. 25Ginpabantog sang Ginoo si Solomon sa bug-os nga Israel kag ginhatagan niya siya sang kadungganan nga wala maangkon sang iban nga mga hari sa Israel.
Ang Pagkapatay ni David
26-27Naghari si David nga anak ni Jesse sa bug-os nga Israel sa sulod sang 40 ka tuig—7 ka tuig sa Hebron kag 33 ka tuig sa Jerusalem. 28Nagkabuhi siya sing malawig nga manggaranon kag dungganon. Napatay siya nga tigulang na gid, kag ginbuslan siya sang iya anak nga si Solomon bilang hari. 29Ang estorya parte sa paghari ni Haring David, halin sa ginsuguran hasta sa katapusan, nasulat sa mga libro sang mga propeta nga sila ni Samuel, Natan kag Gad. 30Nasulat dira kon paano siya naghari, ano siya kagamhanan, kag ang tanan nga natabo sa iya kag sa Israel, kag sa palibot nga mga ginharian.
