詩篇 77 – JCB & APSD-CEB

Japanese Contemporary Bible

詩篇 77:1-20

77

1私は声がかれ果てるまで主を呼び続けます。

どうか耳を傾けてください。

2苦悶に沈みながら、あえぐように助けを求めています。

夜通し祈り、天に手を差し伸べて嘆願しています。

祈りが聞かれるまでは、

喜びなど私には関係がありません。

3神のことを思い巡らしてはうめき、

気が遠くなるほど、

あなたの助けを待ちわびています。

4神からの答えがあるまでは、眠ることもできません。

それどころか、悲しみのあまり、

もう祈りのことばさえ出てこないのです。

5私は、とうに終わった

古き良き時代のことを思い起こします。

6あのころは、夜になると

喜びの歌が自然に口から出てきました。

この、たましいのあまりにも大きな変わりようは、

どうしたことでしょう。

7主は永久に私を吐き捨てて、

二度と好意を向けてくださらないのでしょうか。

8主の恵みは永遠に過ぎ去り、

約束も果たされないのでしょうか。

9受けるに値しない者に注いでくださった恵みを

忘れてしまわれたのでしょうか。

怒って戸を閉め、愛を隠してしまわれたのでしょうか。

10「これが運命なのだ。神の祝福はのろいに変わった」

と、私は自分に言い聞かせました。

11ずっと昔、主のなさった多くの奇跡を思い起こします。

12あのころのすばらしい恵みが、

いつまでも頭から離れないのです。

どうして、忘れることができましょうか。

13ああ神よ。あなたの道はきよい道です。

あなたのように力に満ちたお方は、ほかにありません。

14あなたは奇跡を行う神で、

今でも恐るべき力を発揮なさいます。

15かつて、あなたはその力強さで、

ヤコブとヨセフの子孫である私たちを

救い出してくださいました。

16紅海は、あなたを見るなり縮み上がり、

海の底まで揺さぶられました。

17雨が降り、いなずまが走り、雷がとどろき渡りました。

18雷鳴とともにつむじ風が巻き起こり、

いなずまが世界を照らし出すと、

大地はわななき、揺れ動きました。

19あなたの道は海の底に敷かれていました。

そんな所に道があろうとは、

誰ひとり知らなかったのです。

20あなたはモーセとアロンを指導者とし、

あなたの民をその道づたいに、

羊の群れを牧するように導いたのでした。

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 77:1-20

Salmo 7777:0 Salmo 77 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro nga si Jedutun. Ang awit ni Asaf.

Kalipay sa Panahon sa Kalisod

1Misinggit ako sa pagpakitabang sa Dios aron madunggan niya ako.

2Sa panahon sa kalisod nagaampo ako sa Ginoo.

Sa panahon sa kagabhion wala ako ginakapoy sa pagbayaw sa akong mga kamot sa pag-ampo,

apan wala gihapon ako malipay.

3Kon mamalandong ako sa Dios,

makapanghupaw ako ug mawad-an ug paglaom.

4Wala niya ako pakatulga;

dili ako makasulti tungod kay nahasol ako.

5Gihunahuna ko ang mga adlaw nga nanglabay ug ang dugay nang mga katuigan.

6Kon gabii, lawom kaayo ang akong gihunahuna.77:6 lawom kaayo ang akong gihunahuna: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac, apan sa Hebreo, ginahinumdoman ko ang akong awit, o ginahinumdoman ko ang awit nga bahin kanako.

Namalandong ako ug mao kini ang gipangutana ko sa akong kaugalingon:

7“Isalikway na lang ba ako sa Ginoo sa hingpit?

Dili na ba gayod siya malipay kanako?

8Nawala na ba gayod ang iyang paghigugma kanako?

Dili na ba gayod niya tumanon ang iyang saad?

9Nalimot na ba siya sa pagpakita ug kalooy?

Wala na ba siyay kalooy tungod sa iyang kasuko?”

10Unya miingon ako, “Ang gikasakit sa akong buot mao nga ang Labing Halangdong Dios wala na nagatabang.”

11Ginoo, hinumdoman ko ang imong mga buhat.

Oo, hinumdoman ko ang mga milagro nga gipanghimo mo kaniadto.

12Hunahunaon ko ug pamalandongan ang tanan mong gamhanang mga buhat.

13O Dios, ang imong pamaagi lahi kaysa uban.

Walay dios nga sama kanimo kagamhanan.

14Ikaw ang Dios nga nagahimo ug mga milagro.

Gipakita mo ang imong gahom sa mga katawhan.

15Pinaagi sa imong gahom giluwas mo ang imong katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ug ni Jose.

16Ang katubigan, O Dios, daw sama sa tawo nga sa dihang nakakita kanimo nahadlok ug nangurog.

17Mihatag ug ulan ang langit;

nagdalogdog ug nagpangilat sa bisan asang dapit.

18Madungog ang dinahunog sa dalogdog diha sa bagyo;

ang mga kilat mipadan-ag sa kalibotan;

ug natay-og ang kalibotan.

19Gilatas mo ang dagkong mga balod sa dagat,

apan wala makita kon asa ka miagi.77:19 wala makita kon asa ka miagi: sa literal, wala makita ang imong mga tunob.

20Gigiyahan mo ang imong katawhan nga daw panon sa mga karnero, pinaagi kang Moises ug kang Aaron.