106
1ハレルヤ。
主の恵み深さを感謝します。
その愛は、いつまでも変わることがありません。
2栄光に輝く主の奇跡を、
一つ残らず書き留めることのできる人が
いるでしょうか。
だれが、あなたを十分に賛美し尽くせましょう。
3公平と正義と思いやりとを身につけている人々には、
幸福が訪れます。
4ああ主よ。
あなたの民に祝福と救いを注がれるとき、
私にも目を留めてください。
5この身をも、選ばれた民の繁栄にあずからせ、
彼らと同じ喜びに浸り、
ご栄光を共に味わわせてください。
6私たちも先祖と同じように、
はなはだしく悪の道にそれました。
7私たちの先祖はエジプトで、
あれほどの奇跡を目撃しながら、感動することもなく、
たちまち数々の恵みを忘れてしまいました。
それどころか、紅海のほとりで、
神に逆らったのです。
8しかし、そんな人々をも、主はお救いになりました。
それは、ご自身の名誉を守り、
お力を全世界に知らせるためでした。
9神が紅海に命じると、海は二つに裂け、
まるで荒野のように乾ききった、
一本の道ができたのです。
10こうして、主は人々を敵の手から救い出し、
11そののちすぐに水を元に戻して、
敵を一人残らずおぼれさせました。
12ここまで来て、ようやく先祖たちは神を信じ、
堅く閉じていた口を開いて、賛美の歌を歌いました。
13しかし、たちまち元に戻ってしまったのです。
彼らは神を無視して行動し、
14もっとおいしいものを食べたいと注文をつけました。
こうして、もはや赦しを頂くことができない時点まで、
神の忍耐を試したのです。
15主は欲しがるものをお与えになりましたが、
彼らの心を空虚になさいました。
16人々は、モーセと、主が祭司に任命したアロンを
ねたんだのです。
17そのため、大地は口をあけてダタンとアビラムと、
アビラムの友人たちをのみ込みました。
18しかも、天から降って来た火は、
悪者どもを焼き尽くしたのです。
19-20それは、彼らが栄光に輝く神より、
草を食べる牛の像を選んだことへの罰でした。
21-22エジプトと紅海のほとりで
大きな奇跡をなさった神の顔に、
彼らは泥を塗ったのです。
23神は、
人々を滅ぼそうとなさいましたが、
選ばれた人モーセが間に入ってとりなしました。
怒りを静め、人々を滅ぼさないでほしいと
神に嘆願したのです。
24彼らは、神の祝福の約束を信じず、
約束の地に入ることを拒みました。
25おのおのの天幕で口をとがらせ、嘆き悲しみ、
主の命令を全く無視したのです。
26そこで主は、彼らを荒野で殺し、
27その子孫を遠い国へ追い散らすことになさったのです。
28そのあと私たちの先祖は、
ペオルでのバアル礼拝に加わり、
死人にまでいけにえをささげました。
29こうして、神の怒りは極限に達し、
恐ろしい災いが下りました。
30ピネハスが、災いを引き起こした張本人たちを
処刑すると、神の罰は収まりました。
31このピネハスの適切な処置は歴史に残ることでしょう。
32イスラエルはメリバでも主を怒らせ、
モーセを窮地に追い込みました。
33そのため怒りに燃えたモーセは、
思わず軽率なことを口にしてしまったのです。
34イスラエルの民は、主の命令に逆らい、
カナンに住む外国人を滅ぼさなかったばかりか、
35いっしょになって悪の道に励みました。
36その地の偶像にいけにえをささげ、
神には目もくれませんでした。
37-38彼らは、
わが子をカナンの偶像の悪霊にささげることまで行い、
罪のない者の血を流し、国土を汚したのです。
39偶像を愛することは、
神の目から見れば姦淫の罪であり、
自分自身を汚すことになりました。
40主の怒りは激しく燃え上がり、
神は彼らを嫌悪なさいました。
41-42そのためイスラエルは、
外国人に踏みにじられるようになったのです。
彼らは敵に支配され、抑圧されました。
43主はそのような奴隷状態から、
彼らを何度お救いくださったことでしょう。
しかし人々は、反抗的な態度を続け、
自らの罪ゆえに自滅していったのです。
44それでもなお、主はその叫びを聞き、
その苦境を思いやってくださいました。
45愛の主は、以前の約束を思い出してあわれみ、
46敵でさえ、捕虜となったイスラエル人を
あわれむように配慮してくださいました。
47ああ神である主よ、お救いください。
各地に散らされた人々を再び集めてください。
私たちは、躍り上がって喜び、
感謝と賛美をささげたいのです。
48イスラエルの神である主は、
永遠から永遠まで賛美を受けるにふさわしいお方です。
人々が口々に、「アーメン」と言いますように。
ハレルヤ。
Salmo 106
Ang Kabutihan ng Dios sa Kanyang mga Mamamayan
1Purihin nʼyo ang Panginoon!
Magpasalamat kayo sa kanya dahil siyaʼy mabuti;
ang kanyang pag-ibig ay walang hanggan.
2Walang makapagsasabi at makapagpupuri nang lubos sa makapangyarihang gawa ng Panginoon.
3Mapalad ang taong gumagawa nang tama at matuwid sa lahat ng panahon.
4Panginoon, alalahanin nʼyo ako kapag tinulungan nʼyo na ang inyong mga mamamayan;
iligtas nʼyo rin ako kapag iniligtas nʼyo na sila,
5upang akoʼy maging bahagi rin ng kaunlaran ng inyong bansang hinirang,
at makadama rin ng kanilang kagalakan,
at maging kasama nila sa pagpupuri sa inyo.
6Kami ay nagkasala sa inyo katulad ng aming mga ninuno;
masama ang aming ginawa.
7Nang silaʼy nasa Egipto, hindi nila pinansin ang kahanga-hangang mga ginawa ninyo.
Nilimot nila ang mga kabutihang ipinakita nʼyo sa kanila,
at silaʼy naghimagsik sa inyo doon sa Dagat na Pula.
8Ngunit iniligtas nʼyo pa rin sila,
upang kayo ay maparangalan
at maipakita ang inyong kapangyarihan.
9Inutusan ng Panginoon ang Dagat na Pula na matuyo, at itoʼy natuyo;
pinangunahan niya ang kanyang mga mamamayan na makatawid na parang lumalakad lamang sa disyerto.
10Iniligtas niya sila sa kanilang mga kaaway.
11Tinabunan niya ng tubig ang kanilang mga kaaway,
at walang sinumang nakaligtas sa kanila.
12Kaya naniwala sila sa kanyang mga pangako,
at umawit sila ng mga papuri sa kanya.
13Ngunit muli nilang kinalimutan ang kanyang mga ginawa,
at hindi na nila hinintay ang kanyang mga payo.
14Doon sa ilang, sinubok nila ang Dios dahil sa labis nilang pananabik sa pagkain.
15Kaya ibinigay niya sa kanila ang kanilang hinihiling,
ngunit binigyan din sila ng karamdaman na nagpahina sa kanila.
16Sa kanilang kampo, nainggit sila kay Moises at kay Aaron na itinalagang maglingkod sa Panginoon.
17Kaya bumuka ang lupa sa kinaroroonan ni Datan at ni Abiram at ng kanilang sambahayan at silaʼy nilamon.
18At may apoy pang naging kasunod na tumupok sa kanilang masasamang tagasunod.
19Doon sa Horeb ay gumawa ang mga taga-Israel ng gintong baka
at sinamba nila ang dios-diosang ito.
Itoʼy ginawa nilang dios at kanilang sinamba.
20Ang kanilang dakilang Dios ay pinalitan nila ng imahen ng toro na kumakain ng damo.
21-22Kinalimutan nila ang Dios na nagligtas sa kanila at gumawa ng mga kamangha-manghang bagay at himala roon sa Egipto na lupain ng mga lahi ni Ham, at doon sa Dagat na Pula.
23Nilipol na sana ng Dios ang kanyang mga mamamayan kung hindi namagitan si Moises na kanyang lingkod.
Pinakiusapan ni Moises ang Panginoon na pigilan niya ang kanyang galit upang hindi sila malipol.
24Tinanggihan nila ang magandang lupain dahil hindi sila naniwala sa pangako ng Dios sa kanila.
25Nagsipagreklamo sila sa loob ng kanilang mga tolda at hindi sumunod sa Panginoon.
26Kaya sumumpa ang Panginoon na papatayin niya sila doon sa ilang,
27at ikakalat ang kanilang mga angkan sa ibang mga bansa at nang doon na sila mamatay.
28Inihandog nila ang kanilang mga sarili sa dios-diosang si Baal doon sa bundok ng Peor,
at kumain sila ng mga handog na inialay sa mga patay.
29Ginalit nila ang Panginoon dahil sa kanilang masasamang gawa,
kaya dumating sa kanila ang salot.
30Ngunit namagitan si Finehas,
kaya tumigil ang salot.
31Ang ginawang iyon ni Finehas ay ibinilang na matuwid,
at itoʼy hindi makakalimutan ng mga tao magpakailanman.
32Doon sa Bukal sa Meriba, ginalit ng mga taga-Israel ang Panginoon,
kaya sumama ang loob ni Moises sa kanilang ginawa.
33Dahil nasaktan ang damdamin ni Moises, nakapagsalita siya ng mga salitang hindi na niya napag-isipan.
34Hindi pinatay ng mga taga-Israel ang mga taga-Canaan taliwas sa utos ng Panginoon.
35Sa halip, nakisama pa sila sa kanila at sumunod sa kanilang mga kaugalian.
36Sinamba rin nila ang kanilang mga dios-diosan, at ito ang nagtulak sa kanila sa kapahamakan.
37Inihandog nila ang kanilang mga anak sa mga demonyo
38na mga dios-diosan ng Canaan.
Dahil sa pagpatay nila sa walang malay nilang mga anak, dinungisan nila ang lupain ng Canaan
39pati ang kanilang mga sarili.
Dahil sa kanilang ginawang iyon, nagtaksil sila sa Dios katulad ng babaeng nakikiapid.
40Kaya nagalit ang Panginoon sa kanyang mga mamamayan,
at silaʼy kanyang kinasuklaman.
41Ipinaubaya niya sila sa mga bansang kanilang kaaway,
at sinakop sila ng mga bansang iyon.
42Inapi sila at inalipin ng kanilang mga kaaway.
43Maraming beses silang iniligtas ng Dios,
ngunit sinasadya nilang maghimagsik sa kanya,
kaya ibinagsak sila dahil sa kanilang kasalanan.
44Ngunit kapag silaʼy tumatawag sa Dios, tinutulungan pa rin niya sila sa kanilang mga kahirapan.
45Inaalaala ng Dios ang kanyang kasunduan sa kanila,
at dahil sa kanyang malaking pag-ibig sa kanila,
napawi ang kanyang galit.
46Niloob niya na silaʼy kaawaan ng mga bumihag sa kanila.
47Panginoon naming Dios iligtas nʼyo kami,
at muling tipunin sa aming lupain mula sa mga bansa,
upang makapagpasalamat kami at makapagbigay-puri sa inyong kabanalan.
48Purihin ang Panginoon, ang Dios ng Israel, magpakailanman.
At ang lahat ay magsabing,
“Amen!”
Purihin ang Panginoon!
