5
神殿の完成と契約の箱の安置
1こうして、ついに神殿が完成しました。そこでソロモン王は、父ダビデが主にささげたものを神殿の宝物倉に納めました。
2王はイスラエルの部族と氏族の長を全員エルサレムに召集し、契約の箱を、シオンと呼ばれるダビデの町の幕屋から新しい神殿に移しました。 3契約の箱の移動は、恒例の十月の仮庵の祭り（収穫を祝う祭り。ユダヤ人の三大祭の一つ）の日に行われました。 4-5イスラエルの指導者たちが見守る中で、レビ人が箱をかつぎ上げ、そのほかのきよい器具とともに運び出したのです。 6王をはじめ人々は、箱の前で羊や牛をいけにえにささげましたが、その数はあまりに多く、数えることができませんでした。
7-8それから祭司たちは、箱を神殿の奥の至聖所に運び入れ、ケルビムの翼の下に置きました。翼は、箱とかつぎ棒を覆うような形で広がっていました。 9そのかつぎ棒は長かったので、先端が前の部屋からは見えましたが、外からは見えませんでした。契約の箱は、この書が書かれている今日も、なおそこにあります。 10箱の中には、二枚の石板のほかは何もありませんでした。その石板は、主がエジプトを出たイスラエルの民と契約を結ばれた時、モーセがホレブ山（シナイ山）で箱に納めたものです。
11-12祭司たちはきよめの儀式をすませ、ふだんの務めとは関係なく、全員が式に参加しました。レビ人たちは、祭司たちが至聖所から出て来ると、すばらしい声で主を賛美しました。歌い手はアサフ、ヘマン、エドトンはじめ、その子らと兄弟たちで、全員が純白の美しい亜麻布をまとい、祭壇の東側に立っていました。合唱隊には、ラッパを吹く百二十人の祭司のほか、シンバルや琴や竪琴の演奏者が加わりました。 13-14合唱隊と演奏隊は一つとなって、「主はなんとすばらしい方！ そのいつくしみはとこしえまで！」と主を賛美し、感謝をささげました。すると、主の栄光がまぶしく光る雲となって神殿を包んだので、祭司たちはその務めを果たすことができなくなりました。
1وقتی كارهای خانهٔ خداوند تمام شد، سليمان، طلا و نقره و تمام ظرفهايی را كه پدرش داوود وقف خانهٔ خدا كرده بود به خزانهٔ خانهٔ خدا آورد.
صندوق عهد به خانهٔ خدا منتقل می‌شود
(اول پادشاهان 8:1-9)
2آنگاه سليمان پادشاه، تمام سران قبايل و طوايف قوم اسرائيل را به اورشليم دعوت كرد تا صندوق عهد خداوند را كه در صهيون، شهر داوود بود به خانهٔ خدا بياورند. 3همهٔ آنها در روزهای عيد خيمه‌ها در ماه هفتم در اورشليم جمع شدند. 4-5آنگاه كاهنان و لاويان صندوق عهد و خيمهٔ عبادت را با تمام ظروف مقدسی كه در آن بود، به خانهٔ خدا آوردند. 6آنگاه سليمان پادشاه و تمام بنی‌اسرائيل در برابر صندوق عهد خداوند جمع شدند و آنقدر گاو و گوسفند قربانی كردند كه نمی‌شد حساب كرد!
7سپس كاهنان، صندوق عهد را به درون قدس‌الاقداس خانهٔ خداوند بردند و آن را زير بالهای مجسمهٔ فرشته‌ها قرار دادند. 8مجسمهٔ فرشته‌ها طوری ساخته شده بود كه بالهايشان روی صندوق عهد خداوند و روی چوبهای حامل صندوق پهن می‌شد و آن را می‌پوشاند. 9چوبهای حامل آنقدر دراز بودند كه از داخل اتاق دوم يعنی قدس ديده می‌شدند، اما از حياط ديده نمی‌شدند. (اين چوبها هنوز هم در آنجا هستند.) 10در صندوق عهد چيزی جز دو لوح سنگی نبود. وقتی خداوند با قوم خود، پس از بيرون آمدن از مصر، در كوه حوريب عهد و پيمان بست، موسی آن دو لوح را در صندوق عهد گذاشت.
حضور پرجلال خداوند
11در آن روز، تمام كاهنان بدون توجه به نوبت خدمتشان، خود را تقديس5:11 تقديس يعنی جدا کردن، اختصاص دادن و مقدس ساختن. كردند. هنگامی كه كاهنان از قدس بيرون می‌آمدند 12دستهٔ سرايندگان لاوی به خواندن سرود پرداختند. سرايندگان عبارت بودند از: آساف، هيمان، يدوتون و تمام پسران و برادران ايشان كه لباس كتان بر تن داشتند و در سمت شرقی قربانگاه ايستاده بودند. صد و بيست نفر از كاهنان با نوای شيپور، و لاويان با سنج، عود و بربط، دستهٔ سرايندگان را همراهی می‌كردند. 13-14دستهٔ سرايندگان به همراهی نوازندگان شيپور، سنج و سازهای ديگر، خداوند را حمد و سپاس می‌گفتند. سرودی كه می‌خواندند اين بود: «خداوند نيكوست و محبتش بی‌پايان!»
در همان وقت، ناگهان ابری خانهٔ خداوند را پوشاند و حضور پرجلال خداوند آن مكان را فرا گرفت، به طوری كه كاهنان نتوانستند به خدمت خود ادامه دهند.
