15
勝利の歌
1その時、モーセとイスラエル人は主をたたえる歌をうたいました。
「主の勝利をたたえ、心から喜び歌おう。主は馬も人も、海に投げ込んだ。
2主は私の力、私の歌、私の救いだ。私は、私の神、主をたたえよう。先祖の神、主をあがめよう。
3主は兵士。まことに主と呼ぶにふさわしい。
4主はエジプト王の戦車と軍勢を滅ぼした。えり抜きの将校たちもおぼれ死んだ。
5水にのまれ、石のように海の底へ沈んだ。
6おお、主の右の手は力と栄光に満ち、敵を粉みじんに打ち砕く。
7その輝かしい御力によって、主は立ち向かう敵をすべて滅ぼした。主の怒りの火は激しく、彼らはわらのように燃え尽きた。
8主が息を吹きかけると、水は真っ二つに分かれた！ 水は壁となってそそり立ち、海を二つに分けた。
9敵は言った。『あとを追え。彼らを滅ぼせ。剣のえじきにし、戦利品を分け合おう。』
10だが、それもつかの間、風が巻き上がり、海が彼らをのみ込んだ。彼らは大海に沈んだ、まるで鉛のように。
11主のような神がほかにいるだろうか。主のようにすばらしく、聖なる方がほかにいるだろうか。奇跡を行われる主のようにたたえられ、恐れられる神がほかにいるだろうか。
12主が手を伸ばすと、大地は彼らをのみ込んだ。
13自ら買い取った国民を、主は導いてくださった。聖なる地に優しく導いてくださった。
14国々はこの話を聞いておののく。ペリシテ人は恐れ、
15エドムの王たちは驚きまどい、モアブの君たちは震え上がり、カナン人は恐怖のとりことなった。
16だれもが驚き恐れた。主の大きな力を恐れ、敵もわれわれを襲わない。主が買い取った国民は、何の心配もなく外国人の間を通る。
17主はその国民を導き、神の山に植えてくださる。畏れ多くも、主ご自身の地、われわれのために備えてくださった聖なる地に。
18主は永遠に世界を治める。」
19ファラオの馬と騎手と戦車が、海の中を進もうとした時、水の壁はくずれ、彼らの頭上に覆いかぶさったのです。しかしイスラエル人は、乾いた地を渡りました。
20アロンの姉で女預言者のミリヤムが、タンバリンを手に、女たちの先頭に立って踊り始めました。
21ミリヤムは歌いました。
「主の勝利をたたえ、心から喜び歌おう。
主は馬も人も海に投げ込んだ。」
マラの水
22このあとモーセは人々を率いて、紅海からさらにシュルの荒野へ出ました。三日間、水のない日が続きました。 23やっとマラに着きましたが、水はあるものの苦くてとても飲めません。それで、マラ〔「苦い」の意〕という名がついたのです。 24人々はモーセに不平を言い立てました。「何とかしてくれ！ のどが渇いて死にそうだ。」
25モーセは主に助けを求めました。すると、主は彼に一本の木を示し、それを水に投げ入れなさいと命じるのです。そのとおりにすると、水は甘くなりました。
このマラで、主はモーセを試みました。 26「もしもあなたがわたしに従い、正しいことを行うなら、エジプト人を悩ませた病気であなたが苦しまなくてすむようにしよう。わたしはあなたを癒やす主である。」
27こうして一行がエリムに着くと、そこには泉が十二と、なつめやしの木が七十本ありました。その泉のそばで、彼らは野営しました。
Ang Awit ni Moises
1Unya miawit si Moises ug ang mga Israelinhon niini nga awit ngadto sa Ginoo:
“Awitan ko ang Ginoo tungod kay nagmadaogon gayod siya.
Gitambog niya sa dagat ang mga kabayo ug ang mga nagsakay niini.
2Ang Ginoo mao ang nagahatag kanako ug kusog,
ug siya ang akong awit.
Siya ang nagluwas kanako.
Siya ang akong Dios, ug dayegon ko siya.
Siya ang Dios sa akong amahan,15:2 amahan: o, katigulangan. ug pasidunggan ko siya.
3Ginoo ang iyang ngalan, ug usa siya ka manggugubat.
4Gitambog niya sa dagat ang mga karwahe ug mga sundalo sa hari sa Ehipto.
Nangalumos sa Pulang Dagat ang pinakamaayong mga opisyal sa hari.
5Nangalumos sila sa lawom nga tubig;
naunlod sila sa kinahiladman nga daw bato.
6Labihan gayod ang imong gahom, O Ginoo;
pinaagi niini gidugmok mo ang mga kaaway.
7Sa imong pagkagamhanan, gilaglag mo ang mga mikontra kanimo.
Gipatagamtam mo kanila ang imong kasuko nga mipuo kanila nga daw mga dagami nga gisunog.
8Sa usa mo lang ka paghuyop napundok ang tubig.
Natigom ang dakong bul-og sa tubig ug mibarog nga daw paril;
nimala ang yuta taliwala sa dagat.
9Nagpasigarbo ang kaaway nga nagkanayon,
‘Gukdon ko sila ug dakpon;
bahinon ko ang ilang mga kabtangan ug tagbawon ko ang akong kaugalingon niini.
Hulboton ko ang akong espada ug laglagon ko sila.’
10Apan sa usa mo lang ka paghuyop nalumos sila sa dagat.
Naunlod sila sa kinahiladman nga daw tingga.
11O Ginoo, kinsa sa mga dios ang sama kanimo?
Walay sama kanimo sa pagkabalaan ug pagkagamhanan.
Ikaw lang ang Dios nga nagahimo ug katingalahang mga butang!”
12“Pinaagi sa imong gahom15:12 Pinaagi sa imong gahom: sa literal, Giisa mo ang imong tuong kamot. gilamoy sa yuta ang among mga kaaway.
13Sa imong mapinadayonon nga gugma tultolan mo ang mga tawo nga imong giluwas.
Sa imong kusog, tultolan mo sila sa imong balaan nga puloy-anan.
14Madunggan kini sa mga nasod ug magkurog sila sa kahadlok.
Makulbaan gayod ang mga Filistihanon.
15Ang mga pangulo sa Edom ug Moab magakurog sa kahadlok,
ug ang mga pangulo15:15 pangulo: o, lumulupyo. sa Canaan daw malipong sa kahadlok.
16Oo, mangalisang gayod sila.
Pinaagi sa imong pagkagamhanan dili sila makalihok sama sa bato,
hangtod makalabay ang imong katawhan nga imong giluwas,15:16 giluwas: sa literal, gipalit. O Ginoo.
17Dad-on mo ang imong katawhan sa imong yuta,
ug ipahimutang mo sila sa bukid nga imong gipanag-iyahan—ang dapit nga gihimo mo nga imong pinuy-anan, O Ginoo,
ang templo nga ikaw mismo ang naghimo.
18Magahari ka, O Ginoo, sa walay kataposan.
19Ang mga Israelinhon naglakaw sa malang yuta taliwala sa dagat. Apan sa dihang milatas sa dagat ang mga kabayo sa hari ug ang iyang mga karwahe ug mga tigkabayo, gibalik sa Ginoo ang tubig ug natabonan sila.”
20Unya si Miriam nga propeta ug igsoon ni Aaron mikuhag tamborin ug gipangunahan ang mga babaye sa pagtamborin ug sa pagsayaw. 21Ug mao kini ang iyang awit kanila:
“Pag-awit kamo sa Ginoo tungod kay nagmadaogon gayod siya.
Gitambog niya sa dagat ang mga kabayo ug ang mga nagsakay niini.”
Ang Pait nga Tubig
22Gikan sa Pulang Dagat, gidala ni Moises ang mga Israelinhon sa kamingawan sa Shur. Tulo ka adlaw silang nagbaktas sa kamingawan ug wala gayod silay nakita nga tubig. 23Sa dihang nakaabot sila sa Mara, nakakita sila ug tubig, apan dili sila makainom kay pait ang tubig. (Mao kana nga ginganlan kining lugara nga Mara.15:23 Mara: Ang buot ipasabot sa Hebreo, mapait.) 24Tungod niini, mireklamo ang mga Israelinhon kang Moises, “Unsa na lay atong imnon niini?”
25Busa nagpakitabang si Moises sa Ginoo, ug gipakita sa Ginoo kaniya ang usa ka sanga sa kahoy. Gilabay kini ni Moises sa tubig ug nawala ang kapait sa tubig.
Didto naghatag ang Ginoo niini nga tulumanon ug sugo sa pagsulay kanila: 26“Kon mosunod kamo pag-ayo kanako, ang Ginoo nga inyong Dios, ug maghimo ug maayo sa akong atubangan ug motuman sa akong mga sugo ug mga tulumanon, dili ko ipadala kaninyo ang mga sakit nga gipadala ko sa mga Ehiptohanon, kondili kanunay ko kamo ayohon.”
27Mibiya sila sa Mara, ug miabot sila sa Elim, diin may 12 ka tuboran ug 70 ka palma, ug nagkampo sila didto duol sa tubig.
