17
1私の病は重く、死の一歩手前です。
墓は口を開いて私を迎えます。
2あざける者が私を取り巻き、
右を見ても左を見ても、彼らの姿が目につきます。
3-4私の潔白を証明してくれる者は、
どこにもいないのでしょうか。
ああ神よ、だれも私を理解しないよう仕向けたのは、
あなたです。
だから、お願いします。
彼らが勝ち誇らないようにしてください。
5わいろをもらって友人を告発するような者の
子どもたちは、目が衰えて見えなくなる。
6神は私を物笑いの種にした。
人々は私の顔につばを吐く。
7あまりの情けなさに、目は涙にかすむ。
今の私は昔の影にすぎない。
8公正な人がいたら、私を見て驚くだろう。
しかし最後には、潔白な人は不信心な者の先頭に立つ。
9正しい人は躍進を続け、
心のきよい人はいっそう力を増し加える。
10みんな、頼むから帰ってくれないか。
だれも、理解できていないのだ。
11私の古き良き時代は終わった。
希望は失せ、夢は破れた。
12夜を昼、昼を夜だと人は言う。
とんでもない錯覚だ。
13-14死ねば、暗闇の中に入り、
墓をわが父と言い、うじ虫をわが母、わが姉妹と呼ぶ。
15そうなったら、私の望みはどうなるのだ。
だれが、望みを見つけてくれるのか。
16それは、私とともに墓に下る。
ちりの中で共に憩うようになるのだ。」
1“Madali na lang ako mapatay; daw sa mabugto na ang akon ginhawa. Handa na ang lulubngan para sa akon. 2Ginalibutan ako sang mga manugtamay. Bulgar gid ang ila pagtamay sa akon. 3O Dios, buligi ako nga mahilway ako. Wala na sang iban nga makabulig sa akon kundi ikaw lang. 4Ginlipdan mo ang panghunahuna sang akon mga abyan agod indi sila makaintiendi. Gani indi sila pagtuguti nga magmadinalag-on sa ila nga pag-akusar sa akon. 5Pareho sila sa tawo nga nagaluib sa iya mga abyan para makakuwarta, nga amo ang kabangdanan sang pag-antos17:5 pag-antos: sa literal, pagkabulag. sang iya kabataan.
6“Ginhimo ako sang Dios nga kaladlawan sang mga tawo, kag ginaduplaan nila ako sa guya. 7Nagapalangdulom na ang akon panulok sa kasubo; daw kalag na ako kaniwang. 8Ang mga tawo nga nagakabig sang ila kaugalingon nga matarong nagakatingala sa sining natabo sa akon. Ginapakamalaot nila ako subong sa isa ka indi diosnon nga tawo. 9Para sa ila ang matarong nga tawo malig-on sa iya nga pagkabuhi kag nagabaskog pa gid. 10Pero ginahangkat ko sila sa pag-usisa liwat sa akon. Sigurado nga masapwan ko nga wala sing bisan isa sa ila nga nakaintiendi. 11Madali na lang matapos ang akon mga inadlaw. Napaslawan ang akon mga plano kag mga handom. 12Pero nagasiling sila nga basi mangin maayo man ang akon kahimtangan sa palaabuton. Siling nila, ‘Sa pihak sang kadulom may magaabot nga kasanag.’ 13Kon maglaom gid man ako, ang akon lauman amo ang makaestar na sa lugar sang mga patay. Gusto ko na iplastar ang akon hiligdaan sa sining madulom nga lugar. 14Kabigon ko na ang lulubngan nga akon amay, kag kabigon ko ang mga ulod nga magaut-ot sa akon nga akon iloy kag mga utod nga babayi. 15May paglaom pa bala ako? Sin-o ang makasiling nga may paglaom pa ako? 16Ang akon paglaom magaupod sa akon sa lugar sang mga patay. Magaupod kami didto sa idalom sang duta.”
