エレミヤ書 5 – JCB & PCB

Japanese Contemporary Bible

エレミヤ書 5:1-31

5

正しい者はいない

1エルサレム中の通りを駆け巡れ。

高い所も低い所も探して、正直で公平を愛している者が

一人でもいるかどうか、調べてみなさい。

あらゆる広場を探して、そのような者が

ただの一人でもいたら、わたしはこの都を滅ぼさない。

2彼らは、誓いを立てる時でもうそをつく。」

3主よ。あなたは真実以外のものを受け入れません。

神は罰を加えて、正直になることを期待したのに、

彼らは少しも変わりませんでした。

彼らを打ったのに、

彼らは罪から離れようともしませんでした。

彼らは、顔を岩のように堅くし、

どんなことがあっても悔い改めないと決心しています。

4私は思いました。

「無知で哀れな者に、いったい何を期待できよう。

神の道を知らないのだから、

神に従うことなどどうしてできるだろう」と。

5「今度は、身分の高い人のところへ行って

話してみよう。

指導者なら、主の道に通じ、

罪を犯せばさばきが来ることを知っているだろうから。」

ところが彼らも、神を完全に拒絶したのです。

6「だからこそ、わたしは怒って、

彼らに『森のライオン』を送る。

『荒野の狼』は彼らに襲いかかり、

『ひょう』が町々の周りをうろつくので、

一歩でも町から出ようものなら引き裂かれる。

彼らの罪は数えられないほど多く、

わたしへの背信は、はなはだしいからだ。

7これでは、どうして赦すことができようか。

おまえたちの子どもでさえ、わたしに背き、

神とは似ても似つかぬものを拝んでいる。

わたしは彼らが満腹になるまで食べさせたのに、

彼らは、これ見よがしに姦淫の罪を犯し、

町の売春宿に押しかけた。

8彼らは丸々と太った、さかりのついた馬で、

隣の妻を慕っていななく。

9このようなことを、わたしが罰しないでおくだろうか。

このような国に、報復しないでおくだろうか。

10ぶどう園へ行き、

手当たり次第ぶどうの木を引き抜け。

だが、ごくわずかの木は残しておくのだ。

枝を切り落とせ。主のものではないからだ。」

11イスラエルとユダの民はわたしを踏みつけたと、

主は言います。

12彼らは平気でうそをつきました。

「神がわれわれに手を出すはずはない。

災いが降りかかるはずはない。

ききんも戦争もあるものか。

13預言者は、

神の権威のないことばをしゃべりまくるだけだ。

彼らの言う滅びの宣言は、われわれにではなく、

彼ら自身に下るのだ。」

14彼らがこのように言ったので、

天の軍勢の主は、預言者たちにこう告げます。

「わたしは、おまえたちのことばを燃える火とし、

彼らを火のついたたきぎのように焼き尽くす。

15ああ、イスラエルよ。

わたしは遠い国の民を連れて来て、

おまえを攻めさせる。

それは大昔から強大な国(古バビロニヤ帝国)で、おまえには彼らの話すことばが通じない。

16彼らの武器には恐ろしい威力があり、

一人一人は大勇士だ。

17彼らは、おまえの刈り入れた穀物と子らのパンを略奪し、

おまえの羊の群れ、家畜の群れ、ぶどう、いちじくを食べ、

安全だと思っていた城壁のある町々に侵入し、

略奪する。

18しかし、わたしはおまえたちを根絶やしにはしない。

19おまえの同胞が『どうして主はこんなことをするのか』と尋ねたら、こう答えなさい。『あなたがたは神を捨て、自分の国でほかの神々に身も心もささげました。だから今度は、その神々の国々で、外国人の奴隷になるのです。』

20ユダとイスラエルに告げなさい。

21目があっても見えず、耳があっても聞こえない、

愚かで思慮のない者たちよ。

22よく聞くがいい。

おまえたちには、

わたしを尊敬する気持ちが少しもないのか。

わたしの前に出ても恐れおののかないとは、

いったいどうしたことか。

わたしは永遠の命令を出して、

世界中の海岸線を決めた。

だから、たとえ海の波がとどろき、逆巻いても、

最後の一線を越えることはない。

このような神を、恐れもせず、

あがめもしないことが許されるだろうか。

23-24ところが、わたしの民はわたしに背き、

偶像礼拝に走った。

わたしは、春と秋には雨を降らせ、

刈り入れの時を与える神なのに、

彼らはわたしを敬いもせず、恐れもしない。

25そこでわたしは、このような四季の恵みを

いっさい彼らから遠ざけた。

何もかも彼らの罪のためだ。

26わたしの民のうちに、

人を待ち伏せして血祭りにあげる悪人がいる。

彼らは暗がりに隠れている猟師のようで、

罠をしかけておく。

27彼らの家は、鶏がいっぱいいる鳥小屋のように、

悪だくみであふれ返る。

その結果はどうなっただろうか。

今彼らは名を上げて、金持ちになり、

28ごちそうをたらふく食べ、

周りの人にもてはやされている。

彼らの悪事は際限がなく、みなしごを正しく扱わず、

貧しい者の権利をないがしろにしている。

29わたしは腕組みしたまま見ているだけで、

手を下さないだろうか。

このような国を罰しないでおくだろうか。

30実に恐ろしいことが、この国に起こっている。

31祭司はまやかしの預言者の意のままになり、

民は、そうなることを喜んでいる。

おまえたちは必ず滅びる。

その時はどうするつもりなのだ。」

Persian Contemporary Bible

ارميا 5:1-31

گناه اورشليم

1خداوند می‌فرمايد: «تمام كوچه‌های اورشليم را بگرديد. بر سر چهارراه‌ها بايستيد. همه جا را خوب جستجو كنيد! اگر بتوانيد حتی يک شخص با انصاف و درستكار پيدا كنيد، من اين شهر را از بين نخواهم برد! 2اين قوم حتی به نام من قسم می‌خورند!»

3ای خداوند، تو به يک چيز اهميت می‌دهی و آن راستی و درستی است. تو سعی كردی ايشان را اصلاح كنی، اما آنها نخواستند؛ هر چند ايشان را زدی، ولی دردی احساس نكردند! روی خود را از سنگ هم سختتر كرده‌اند و نمی‌خواهند توبه كنند.

4آنگاه گفتم: «از اشخاص فقير و نادان چه انتظاری می‌شود داشت؟ آنها از راهها و فرمانهای خدا چيزی نمی‌فهمند! پس چطور می‌توانند دستورات او را اطاعت كنند؟ 5بنابراين نزد رهبران ايشان رفته و با آنها وارد گفتگو خواهم شد، زيرا آنها راههای خداوند و دستورات او را می‌دانند.» ولی ديدم كه ايشان هم از پيروی خدا برگشته و عليه او سر به طغيان برداشته‌اند.

6به همين دليل شيرهای درندهٔ جنگل به جان ايشان خواهند افتاد، گرگهای بيابان به ايشان حمله خواهند كرد و پلنگها در اطراف شهرهايشان كمين خواهند كرد تا هر كس را كه بيرون برود، پاره‌پاره كنند؛ زيرا گناهانشان از حد گذشته و بارها از خدا روی برگردانده‌اند.

7خداوند می‌گويد: «ديگر چگونه می‌توانم شما را ببخشم؟ چون حتی فرزندانتان مرا ترک گفته‌اند و آنچه را كه خدا نيست می‌پرستند. من خوراک به آنها دادم تا سير بشوند، ولی به جای تشكر، غرق زناكاری شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف كردند. 8آنها مثل اسبان سير و سرحالی هستند كه برای جفت مادهٔ همسايهٔ خود شيهه می‌كشند. 9آيا برای اين كارهای شرم‌آور تنبيه‌شان نكنم؟ آيا نبايد از چنين قومی انتقام بگيرم؟ 10پس ای دشمنان به تاكستان‌هايشان هجوم ببريد و خرابشان كنيد! ولی به کلی نابود نكنيد. شاخه‌هايشان را قطع كنيد، چون از آن خداوند نيستند.»

هشدار خداوند

11خداوند می‌فرمايد: «مردم اسرائيل و مردم يهودا به من خيانت بزرگی كرده‌اند؛ 12ايشان مرا انكار كرده و گفته‌اند: خدا با ما كاری ندارد! هيچ بلايی بر سر ما نخواهد آمد! نه قحطی خواهد شد و نه جنگ! 13انبیا، همگی طبلهای توخالی هستند و كلام خدا در دهان هيچيک از ايشان نيست؛ بلايی كه ما را از آن می‌ترسانند، بر سر خودشان خواهد آمد!»

14از اين رو خداوند قادر متعال به من چنين فرمود: «برای اين گونه سخنان است كه من كلام خود را در دهان تو ای ارميا، مانند آتش می‌سازم و اين قوم را همانند هيزم می‌گردانم تا ايشان را بسوزاند.»

15خداوند می‌فرمايد: «ای بنی‌اسرائيل، من قومی را از دور دست بر ضد تو خواهم فرستاد، قومی نيرومند و قديمی را كه زبانشان را نمی‌فهمی. 16كمانداران آنها همه جنگجويانی نيرومندند كه بدون ترحم می‌كشند. 17آنها خرمن تو را غارت كرده، نان فرزندانت را خواهند برد؛ گله‌های گوسفند و رمه‌های گاو، انگور و انجير تو را به يغما برده، شهرهای حصاردارت را كه خيال می‌كنی در امن و امانند، تاراج خواهند كرد. 18اما در آن زمان هم باز شما را به کلی از ميان نخواهم برد.

19«پس اگر از تو ای ارميا بپرسند: چرا خداوند ما را دچار اين بلايا می‌كند؟ در پاسخ بگو: همانطور كه شما خدا را فراموش كرديد و در سرزمين خود خدايان بيگانه را پرستيديد، به همان ترتيب بيگانگان را در سرزمينی كه از آن شما نيست خدمت و بردگی خواهيد كرد.»

20خداوند می‌فرمايد كه به اهالی يهودا و به قوم اسرائيل چنين اعلام نماييد:

21«ای قوم نادان و بی‌فهم كه چشم داريد، ولی نمی‌بينيد؛ گوش داريد، ولی نمی‌شنويد، اين را بشنويد: 22آيا نبايد به من احترام بگذاريد؟ آيا نبايد در حضور من، ترس وجودتان را فرا گيرد؟ من كه شن را به عنوان قانونی جاودانی، حد درياها قرار دادم؛ اگرچه درياها خروش برآورند و امواجشان به تلاطم آيند، از اين حد نمی‌توانند بگذرند!»

23‏-24خداوند می‌فرمايد: «قوم من دلی سركش و طغيانگر دارند. ايشان ياغی شده و مرا ترک گفته‌اند، و هيچگاه حرمت مرا نگه نداشته‌اند، هر چند من باران را در بهار و پاييز به ايشان عطا كردم، و فصل كشت و برداشت محصول را برای آنان تعيين نمودم. 25برای همين است كه اين بركات نيكو را از ايشان گرفته‌ام؛ گناه، ايشان را از تمام اين بخشش‌ها محروم كرده است.

26«در ميان قوم من اشخاص بدكاری وجود دارند كه همچون شكارچيانی كه برای شكار كمين می‌گذارند، ايشان هم برای انسان دام می‌گذارند. 27همانطور كه شكارچی قفس خود را پر از پرنده می‌كند، ايشان نيز خانه‌های خود را از نقشه‌های فريبكارانه و غارتگرانه پركرده‌اند، به همين دليل است كه اكنون قدرتمند و ثروتمند هستند. 28خوب می‌خورند و خوب می‌پوشند و رفتار بدشان حد و اندازه‌ای ندارد؛ نه به داد يتيمان می‌رسند و نه حق فقيران را به آنها می‌دهند. 29بنابراين من ايشان را مجازات خواهم كرد و از چنين قومی انتقام خواهم گرفت!

30«اتفاق عجيب و هولناكی در اين سرزمين روی داده است: 31انبیا پيامهای دروغين می‌دهند و كاهنان نيز بنا بر گفتهٔ ايشان عمل می‌نمايند، قوم من هم از اين وضع راضی‌اند. اما بدانيد كه چيزی به نابودی شما نمانده است؛ آنگاه چه خواهيد كرد؟»