6
栄誉を受けるモルデカイ
1-2さてその夜のこと、王はどうしても寝つくことができませんでした。しばらく読書でもしようかと、書庫から王国の記録文書を持って来させました。読み進むうち、ある項目に目が行きました。門の警備に当たっていた役人ビグタンとテレシュが企てた、王の暗殺未遂事件のところです。計画が未然に防げたのはモルデカイの手柄だとありました。
3王は、そばにいた者に尋ねました。「このモルデカイに何かほうびを取らせたか。」「何も取らせてはおりません。」 4「誰か外庭で勤務についている者はいないか。」王がこう言った時、例の絞首台にモルデカイをつるす許可を得ようと、ハマンが城の外庭にさしかかりました。 5家来は答えました。「ハマン様がお見えです。」「ちょうどよい。ここへ呼べ。」
6ハマンが来ると、王はさっそく話を切り出しました。「ほうびを取らせたい者がいるのだが、どんな栄誉を与えたらよいものか。」ハマンは心のうちで思いました。「きっと私のことだ。私以外に、陛下が栄誉を与えたいと思う者などいるはずがないではないか。」 7-8そこで、わくわくしながら意見を述べました。「陛下ご着用の王衣、それにご愛馬と王冠をお取りそろえください。 9そして、最も身分の高い貴族の一人にその人の世話をさせてください。つまり陛下の服を着せ、ご愛馬に乗せ、くつわを取らせて通りを引いて行かせるのです。その時、その者に『陛下のお心にかなう人は、このような栄誉を受けるのだ！』と皆に聞こえるように言わせてはいかがでしょう。」 10「名案だ！」 王は思わずひざを打ちました。「大至急、王衣を持って来させ、私の馬を引いて来て、そのとおりにしてくれ。栄誉を受けるのは宮廷務めのユダヤ人モルデカイだ。今言ったことを、そっくりそのまま実行するのだ。」
11ハマンはしぶしぶモルデカイに王衣を着せ、王の愛馬に乗せ、くつわを取って通りを引き歩きながら、「王のお心にかなう人は、このような栄誉を受けるのだ！」と叫びました。 12モルデカイは勤務に戻りましたが、おさまらないのはハマンです。何とも言えないみじめな気持ちで家に逃げ帰りました。 13妻のゼレシュや取り巻きたちに事の次第を話すと、一同は頭をかかえるばかりでした。「まずいですね。モルデカイがユダヤ人だと陛下に知れた以上、あの男を亡き者にする計画は台無しです。それどころか、いつまでもモルデカイを目の敵にしていたら、かえって命取りになります。」
14皆があれこれ知恵をしぼり、善後策を講じている最中に、王の使いが来て、エステルの設けた宴へ出向くようモルデカイをせき立てました。
โมรเดคัยได้รับการยกย่อง
1คืนนั้นกษัตริย์บรรทมไม่หลับ จึงรับสั่งให้นำบันทึกพงศาวดารในรัชกาลของพระองค์มาอ่านถวาย 2มีตอนหนึ่งบันทึกว่าโมรเดคัยได้เปิดโปงแผนการของบิกธานาและเทเรชข้าราชสำนักทั้งสองซึ่งเป็นยามเฝ้าประตู ที่คบคิดกันจะลอบปลงพระชนม์กษัตริย์เซอร์ซีส
3กษัตริย์ตรัสถามว่า “เราได้ปูนบำเหน็จอะไรแก่โมรเดคัยบ้างสำหรับความดีความชอบนั้น?”
มหาดเล็กกราบทูลว่า “ยังไม่มีเลยพระเจ้าข้า”
4กษัตริย์ตรัสถามว่า “มีใครอยู่ในราชสำนักบ้าง?” ขณะนั้นฮามานเพิ่งจะเข้ามาที่ลานชั้นนอกของพระราชวัง หมายจะมากราบทูลกษัตริย์ขอให้แขวนคอโมรเดคัยบนตะแลงแกงที่ตนได้สร้างขึ้น
5มหาดเล็กจึงทูลว่า “ฮามานยืนอยู่ข้างนอกพระเจ้าข้า”
กษัตริย์ตรัสบัญชาว่า “เรียกเขาเข้ามา”
6เมื่อฮามานมาเข้าเฝ้า กษัตริย์ตรัสถามเขาว่า “เราควรทำอะไรบ้างสำหรับคนที่เราอยากยกย่องเชิดชู?”
ฮามานรำพึงว่า “นอกจากเราแล้วจะมีใครอีกเล่าที่กษัตริย์อยากจะยกย่องเชิดชู?” 7ฉะนั้นฮามานจึงกราบทูลว่า “สำหรับผู้ที่กษัตริย์พอพระทัยจะยกย่อง 8ขอให้นำฉลองพระองค์ที่กษัตริย์เคยทรง และนำม้าทรงซึ่งมีเครื่องประดับประจำพระองค์บนหัวนั้นออกมา 9แล้วรับสั่งให้เจ้านายสูงสุดท่านหนึ่งจัดการแต่งตัวให้บุคคลที่กษัตริย์พอพระทัยจะยกย่องนั้น และให้เจ้านายผู้นั้นเดินนำหน้าม้าทรงที่เขาขี่ไปตามถนนหนทางในเมืองพลางประกาศว่า ‘ผู้ที่กษัตริย์พอพระทัยจะยกย่องเชิดชูสมควรได้รับสิ่งนี้!’ ”
10กษัตริย์บัญชาฮามานว่า “จงไปทันที นำเสื้อคลุมกับม้าทรงของเราไปทำอย่างที่เจ้าเสนอให้แก่โมรเดคัยชาวยิวผู้นั่งอยู่ที่ประตูพระราชวัง ทำตามที่เจ้าเสนอมา อย่าให้ขาดแม้แต่สิ่งเดียว”
11ฮามานจึงนำฉลองพระองค์ไปสวมให้แก่โมรเดคัย ให้เขาขึ้นม้าทรงและจูงไปตามถนนหนทางในเมือง และร้องตะโกนว่า “ผู้ที่กษัตริย์พอพระทัยจะยกย่องเชิดชูสมควรได้รับสิ่งนี้!”
12หลังจากนั้นโมรเดคัยก็กลับไปที่ประตูพระราชวัง ส่วนฮามานผลุนผลันกลับบ้าน คลุมศีรษะด้วยความทุกข์โศก 13และเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้เศเรชผู้เป็นภรรยากับเพื่อนทุกคนฟัง
บรรดาที่ปรึกษาและเศเรชภรรยาของเขากล่าวว่า “เพราะเหตุที่โมรเดคัยเป็นชาวยิว ดังนั้นการที่ท่านหมดอำนาจลงต่อหน้าเขา ท่านก็จะสู้เขาไม่ได้ แล้วท่านจะต้องเป็นฝ่ายย่อยยับแน่นอน!” 14ขณะที่กำลังคุยเรื่องนี้กันอยู่ ขันทีของกษัตริย์ก็มาเร่งฮามานให้ไปยังงานเลี้ยงซึ่งเอสเธอร์ทรงจัดขึ้น
