God kiest Jeruzalem als woonplaats
1Toen ik om mij heen keek, zag ik een man met een meetlat in zijn hand. 2‘Waar gaat u heen?’ vroeg ik. ‘Ik ga Jeruzalem opmeten,’ zei hij. ‘Ik ga de stad opmeten om te zien hoe groot ze moet worden.’ 3Daarna liep de engel die met mij sprak, een andere engel tegemoet die zijn richting opkwam. 4‘Ga die jongeman vertellen,’ zei de andere engel, ‘dat Jeruzalem eens zó vol zal zijn dat er niet voor iedereen plaats is! Velen zullen buiten de stadsmuren wonen met hun grote kudden vee en toch zullen zij veilig zijn. 5Want de Here Zelf zal als een muur van vuur rondom hen en de stad zijn. En Hij zal met zijn macht en majesteit in haar wonen.’
6‘Gauw, vooruit, vlucht weg uit Babel,’ spoort de Here alle ballingen daar aan. ‘Ik heb u uiteengejaagd naar alle vier de windstreken, 7maar zal u weer bij elkaar brengen. Vooruit, vlucht nu naar Sion!’ 8De Here van de hemelse legers, vol macht en majesteit, heeft mij naar de volken gestuurd door wie u werd onderdrukt. Want wie u aanraakt, raakt zijn oogappel aan. 9Ik zal hen onder mijn vuist verpletteren en zij zullen een prooi worden voor hun knechten. Dan zult u weten dat de Here van de hemelse legers mij heeft gestuurd.
10‘Zing van vreugde, Jeruzalem! Want Ik kom in uw midden wonen,’ zegt de Here. 11‘In die tijd zullen talloze volken zich tot Mij bekeren en ook zij zullen mijn volk zijn en Ik zal bij hen wonen.’ Dan zult u weten dat de Here van de hemelse legers mij naar u heeft gestuurd. 12En Juda zal de erfenis van de Here in het heilige land zijn, want God zal er nogmaals voor kiezen Jeruzalem te troosten en allen die in haar wonen, te zegenen. 13Wees stil voor de Here, al wat leeft, want Hij gaat zijn heilige woning verlaten.
A Man With a Measuring Line
In Hebrew texts 2:1-13 is numbered 2:5-17. 1Then I looked up, and there before me was a man with a measuring line in his hand. 2I asked, “Where are you going?”
He answered me, “To measure Jerusalem, to find out how wide and how long it is.”
3While the angel who was speaking to me was leaving, another angel came to meet him 4and said to him: “Run, tell that young man, ‘Jerusalem will be a city without walls because of the great number of people and animals in it. 5And I myself will be a wall of fire around it,’ declares the Lord, ‘and I will be its glory within.’
6“Come! Come! Flee from the land of the north,” declares the Lord, “for I have scattered you to the four winds of heaven,” declares the Lord.
7“Come, Zion! Escape, you who live in Daughter Babylon!” 8For this is what the Lord Almighty says: “After the Glorious One has sent me against the nations that have plundered you—for whoever touches you touches the apple of his eye— 9I will surely raise my hand against them so that their slaves will plunder them.2:8,9 Or says after… eye: 9 “I… plunder them.” Then you will know that the Lord Almighty has sent me.
10“Shout and be glad, Daughter Zion. For I am coming, and I will live among you,” declares the Lord. 11“Many nations will be joined with the Lord in that day and will become my people. I will live among you and you will know that the Lord Almighty has sent me to you. 12The Lord will inherit Judah as his portion in the holy land and will again choose Jerusalem. 13Be still before the Lord, all mankind, because he has roused himself from his holy dwelling.”
