1Mijn zoon, denk aan wat ik heb gezegd en houd mijn geboden voor ogen bij alles wat je doet.
2Gehoorzaamheid aan mijn geboden zal je het leven geven, dus moet mijn wet alles voor je betekenen.
3Leg die wet nooit opzij, maar berg haar diep in je hart.
4Beschouw de wijsheid als je zuster en het verstand als een goede vriend.
5Dan kunnen zij je beschermen tegen die vrouw die niet van jou is, die vreemdelinge die jou met lieve woordjes tracht te paaien.
6Ik keek uit mijn raam, door mijn tralievenster,
7en zag, terwijl ik mijn ogen langs de onverstandigen liet gaan, een jongen die erg dom bezig was.
8Hij liep over straat, naderde haar woning en liep er naartoe.
9Het schemerde, het was bijna nacht.
10Een vrouw kwam hem tegemoet, gekleed zoals bij haar beroep paste, doortrapt en op haar hoede.
11Zij was ongezeglijk en losbandig en verbleef maar zelden in haar eigen huis.
12Soms liep ze door de stad, soms hing ze op een straathoek rond.
13Zij vloog hem om de hals, kuste hem en zei met een stalen gezicht:
14‘Ik had beloofd dankoffers te brengen en vandaag ben ik mijn belofte nagekomen.
15Daarom was ik op zoek naar jou en, gelukkig, ik heb je gevonden!
16Ik heb de mooiste zachte tapijten op mijn bed gelegd, een prachtig bewerkt bed heb ik, met het fijnste Egyptische linnen.
17En daar overheen heb ik mirre, aloë en kaneel gesprenkeld.
18Dus laten we elkaar beminnen, het hoofd op hol jagen, de hele nacht en met plezier de liefde bedrijven.
19Mijn man is niet thuis en komt voorlopig ook niet terug.
20Hij heeft flink wat geld meegenomen en zei mij dat het nog wel even duurde voor hij weer thuiskwam.’
21Voor haar stortvloed van woorden ging hij door de knieën, haar vleiend gepraat miste zijn uitwerking niet.
22Hij liep haar achterna, als een koe naar het slachthuis, als een misdadiger op weg naar het schavot,
23als een vogel die snel op de strik afvliegt, zonder te beseffen dat dat hem het leven kost, totdat de pijn hem als een mes door het lichaam gaat.
24Wel, kinderen, luister naar mij!
25Laat je hart niet afdwalen naar haar levenswijze, zet geen voet op de weg die zij volgt.
26Want zij heeft al heel wat gewonden neergeslagen en de lijst van haar slachtoffers is lang.
27Haar huis leidt rechtstreeks naar de dood.
Advertencia contra la mujer adúltera
1Hijo mío, pon en práctica7:1 pon en práctica. Lit. guarda. mis palabras
y atesora mis mandamientos.
2Cumple con mis mandatos, y vivirás;
cuida mis enseñanzas como a la niña de tus ojos.
3Llévalos atados en los dedos;
anótalos en la tablilla de tu corazón.
4Di a la sabiduría: «Tú eres mi hermana»,
y a la inteligencia: «Eres de mi sangre».
5Ellas te librarán de la mujer ajena,
de la adúltera y de sus palabras seductoras.
6Desde la ventana de mi casa
miré a través de la celosía.
7Me puse a ver a los inexpertos,
y entre los jóvenes observé
a uno de ellos falto de juicio.7:7 falto de juicio. Lit. falto de corazón.
8Cruzó la calle, llegó a la esquina,
y se encaminó hacia la casa de esa mujer.
9Caía la tarde. Llegaba el día a su fin.
Avanzaban las sombras de la noche.
10De pronto la mujer salió a su encuentro,
con toda la apariencia de una prostituta
y con solapadas intenciones.
11(Como es escandalosa y descarada,
nunca hallan sus pies reposo en su casa.
12Unas veces por las calles, otras veces por las plazas,
siempre está al acecho en cada esquina).
13Se prendió de su cuello, lo besó,
y con todo descaro le dijo:
14«Tengo en mi casa sacrificios de comunión,
pues hoy he cumplido mis votos.
15Por eso he venido a tu encuentro;
te buscaba, ¡y ya te he encontrado!
16Sobre la cama he tendido
multicolores linos egipcios.
17He perfumado mi lecho
con aroma de mirra, áloe y canela.
18Ven, bebamos hasta el fondo la copa del amor;
¡disfrutemos del amor hasta el amanecer!
19Mi esposo no está en casa,
pues ha emprendido un largo viaje.
20Se ha llevado consigo la bolsa del dinero,
y no regresará hasta el día de luna llena».
21Con palabras persuasivas lo convenció;
con lisonjas de sus labios lo sedujo.
22Y él en seguida fue tras ella,
como el buey que va camino al matadero;
como el ciervo7:22 ciervo (Siríaca; véase también LXX); necio (TM). que cae en la trampa,7:22 Texto de difícil traducción.
23hasta que una flecha le abre las entrañas;
como el ave que se lanza contra la red,
sin saber que en ello le va la vida.
24Así que, hijo mío, escúchame;
presta7:24 hijo mío, escúchame; presta. Lit. hijos míos, escuchadme; prestad. atención a mis palabras.
25No desvíes tu corazón hacia sus sendas,
ni te extravíes por sus caminos,
26pues muchos han muerto por su causa;
sus víctimas han sido innumerables.
27Su casa lleva derecho al sepulcro;
¡conduce al reino de la muerte!
