Spreuken 26 – HTB & CARST

Het Boek

Spreuken 26:1-28

1Eer past net zomin bij een dwaas als sneeuw past bij de zomer en regen bij de oogsttijd.

2Een ongegronde vervloeking treft geen doel, hij zweeft weg als een mus, vliegt op als een zwaluw.

3De zweep is er voor het paard, het bit is er voor de ezel en de roe is er voor de rug van de dwaas.

4Ga niet in op de woorden van een dwaas, anders verlaagt u zich tot zijn niveau.

5Weerleg de woorden van een dwaas, anders denkt hij misschien dat hij nog gelijk heeft ook.

6Wie zijn woorden laat overbrengen door een dwaas, maakt het zichzelf moeilijk en berokkent zich schade.

7Een spreuk in de mond van een dwaas is net zo kreupel als de slappe benen van een verlamde.

8Wie een steen in de slinger vastbindt, zodat hij niet kan worden geworpen, doet hetzelfde als iemand die een dwaas aanzien geeft.

9Een dronkaard kan net zomin omgaan met een doorn in zijn hand als een dwaas met een spreuk.

10Wie dwazen en onbekenden in dienst neemt, lijkt op een boogschutter die in het wilde weg schiet.

11Zoals een hond terugkeert naar zijn eigen braaksel, houdt de dwaas vast aan zijn onverstand.

12Hebt u een man gezien die zichzelf als wijs beschouwt? Welnu, van een dwaas mag u meer verwachten dan van hem.

13De luiaard gebruikt alle mogelijke uitvluchten, desnoods beweert hij dat een gevaarlijke leeuw op straat loopt.

14Zoals een deur op zijn scharnieren draait, zo draait de luiaard zich om in zijn bed.

15De luiaard houdt zijn handen liever in zijn zakken, hij is nog te beroerd om ermee te eten.

16De luiaard acht zichzelf wijzer dan alle verstandige mensen om hem heen.

17Een voorbijganger die zich in een ruzie mengt die hem niet aangaat, is net zo gevaarlijk bezig als iemand die een hond uitdaagt.

18Wie zonder aanleiding als een razende zijn pijlen en bedreigingen om zich heenwerpt,

19is te vergelijken met iemand die zijn naaste bedriegt en dan zegt: ‘Ach, ik deed het toch voor de grap?’

20Zonder hout gaat het vuur uit, zo houdt ook de ruzie op als de roddelaar verdwijnt.

21Zoals kolen het vuur doen opgloeien en hout het vuur laat vlammen, zo laat een ruziezoeker ruzies opvlammen.

22Naar de woorden van een roddelaar wordt gretig geluisterd. Zij zetten zich vast in het gemoed van de toehoorders.

23Een boosaardig hart achter vriendelijk klinkende woorden is als een waardeloos voorwerp, overtrokken met een laagje zilver.

24Wie haatdragend is, laat dat van buiten niet merken, maar in zijn hart gaat heel wat anders om.

25Geloof zijn smeekbeden niet, want u zou gruwen als u in zijn hart kon kijken.

26Ook al tracht iemand zijn haatgevoelens te maskeren, zijn kwade voornemens zullen aan het licht komen.

27Wie een kuil graaft voor een ander, zal er zelf invallen. Wie iemand met een steen wil verpletteren, zal zelf onder die steen terechtkomen.

28Een leugenaar haat degene tegen wie hij zich keert en gladde praatjes richten een mens te gronde.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Мудрые изречения 26:1-28

1Словно летом снег, словно в жатву дождь,

так и слава не подобает глупцу.

2Как упорхнувший воробей, как улетевшая ласточка,

так и незаслуженное проклятие уйдёт в пустоту.

3Плеть – для коня, узда – для осла,

а розга – для спин глупцов!

4Если отвечаешь глупцу на его глупости,

то сам ему уподобляешься.

5А если не отвечаешь глупцу на его глупости,

то он возомнит себя мудрецом.

6Что ноги себе отрезать или терпеть насилие,

то посылать известие через глупца.

7Неровно ступают ноги хромого,

так и мудрое изречение в устах глупца.

8То же, что камень к праще привязывать, –

глупому почести воздавать.

9Как колючая ветка в руках у пьяного,

так и мудрое изречение в устах у глупца.

10Что лучник, ранящий всех без разбора,

так и нанимающий глупца или первого встречного.

11Как собака возвращается на свою блевотину,

так и глупец повторяет свою глупость.

12Видишь человека, который мнит себя мудрым?

На глупца больше надежды, чем на него.

13Лентяй говорит: «На дороге лев!

Лев бродит на улицах!»

14Дверь поворачивается на петлях,

а лентяй ворочается на постели.

15Запустит лентяй руку в блюдо,

и уже чересчур утомлён, чтобы до рта донести.

16Лентяй умнее в своих глазах,

чем семь человек, отвечающих осмотрительно.

17Что хватающий за уши пса,

то прохожий, ввязывающийся в чужую ссору.

18Как безумец, что сыплет кругом

горящие стрелы и сеет смерть,

19так и тот, кто обманывает ближнего,

а потом говорит: «Я только пошутил».

20Без дров угасает огонь;

без сплетен гаснет раздор.

21Что уголь для жара и дрова для огня,

то вздорный человек для разжигания ссоры.

22Слова сплетен – как лакомые куски,

что проходят вовнутрь чрева.

23Что глазурь, покрывающая26:23 Или: «Что нечистое серебро, покрывающее». глиняный горшок,

то ласковые уста при злобном сердце.

24Враг лицемерит в словах,

а в сердце таит коварство.

25Пусть его речь приятна – не доверяй ему:

семь мерзостей у него в сердце;

26пусть ненависть скрыта притворством,

всё равно на людях злоба врага откроется.

27Роющий яму, сам в неё упадёт;

на катящего камень в гору камень и скатится.

28Лживый язык ненавидит тех, кого губит;

льстивые уста готовят крушение.