1Here, U bent de enige
die het recht heeft wraak te nemen.
Kom met uw licht naar ons toe.
2U bent de grote rechter van deze aarde.
Sta op en spreek uw oordeel uit
over alle hoogmoedige mensen.
3Hoelang mogen de ongelovigen
nog blij zijn dat zij het wel alleen kunnen, Here?
4Zij spreken smalend en hooghartig,
al die zondaars denken
dat zij het hoogste woord kunnen voeren.
5Zij lopen uw volk onder de voet, Here.
Zij onderdrukken uw land.
6Zij plegen moord en doodslag
onder de vreemdelingen, de weduwen en wezen.
7Zij denken bij zichzelf:
‘De Here ziet het toch niet,
ach, Jakobs God heeft wel iets anders te doen.’
8Laten alle onverstandigen maar eens opletten.
Dwazen, ga uw hersens maar eens gebruiken!
9Denkt u nu echt dat God, die het oor maakte,
Zelf niet horen kan?
Of dat de Maker van het oog
Zelf niets ziet?
10Hij leert de volken hoe zij moeten leven,
daarom zal Hij hen ook straffen.
Hij geeft de mensen immers alles wat zij nodig hebben?
11De Here weet precies wat in de mensen omgaat:
het is allemaal nutteloos.
12Gelukkig is de man die door U wordt getuchtigd, Here.
Die van U onderricht krijgt in uw wetten.
13Hij zal rust ervaren in moeilijke tijden,
zelfs als zijn vijand een val voor hem opzet.
14De Here laat zijn volk niet in de steek,
Hij blijft naar hen omzien.
15Er zal weer eerlijk recht worden gesproken
en alle oprechte mensen zullen zich daarbij aansluiten.
16Wie verdedigt mij tegen deze slechte mensen?
Wie komt voor mij op tegen deze zondaars?
17Als de Here mij niet had geholpen,
had niemand meer iets van mij gehoord.
18Juist toen ik dacht dat ik het niet meer aankon,
ervoer ik de kracht van uw goedheid en liefde, Here.
19Terwijl allerlei gedachten in mij omgingen,
waren het juist uw troostwoorden die mij opbeurden.
20Zou U iets te maken hebben met de plaats waar de zonde zetelt?
Waar men zogenaamd uit eerlijkheid het grootste onheil aanricht?
21Dat soort mensen loert op het leven van de oprechte mensen,
zij veroordelen onschuldigen.
22Maar ik vond mijn toevlucht bij de Here,
Hij was mij tot een burcht.
Mijn God is mijn rots.
23Hij heeft hun het kwaad vergolden.
Hij vernietigde hen in hun zonde.
Hij is de Here, onze God.
Salmo 94
1Señor, Dios de las venganzas;
Dios de las venganzas, ¡manifiéstate!94:1 ¡manifiéstate! Lit. resplandece.
2Levántate, Juez de la tierra,
y dales su merecido a los soberbios.
3¿Hasta cuándo, Señor, hasta cuándo
habrán de ufanarse los impíos?
4Todos esos malhechores son unos fanfarrones;
a borbotones escupen su arrogancia.
5A tu pueblo, Señor, lo pisotean;
¡oprimen a tu herencia!
6Matan a las viudas y a los extranjeros;
a los huérfanos los asesinan.
7Y hasta dicen: «El Señor no ve;
el Dios de Jacob no se da cuenta».
8Entended esto, gente necia;
¿cuándo, insensatos, lo vais a comprender?
9¿Acaso no oirá el que nos puso las orejas,
ni podrá ver el que nos formó los ojos?
10¿Y no habrá de castigar el que corrige a las naciones
e instruye en el saber a todo el mundo?
11El Señor conoce los pensamientos humanos,
y sabe que son absurdos.
12Dichoso aquel a quien tú, Señor, corriges;
aquel a quien instruyes en tu ley,
13para que enfrente tranquilo los días de aflicción
mientras al impío se le cava una fosa.
14El Señor no rechazará a su pueblo;
no dejará a su herencia en el abandono.
15El juicio volverá a basarse en la justicia,
y todos los rectos de corazón lo seguirán.
16¿Quién se levantó a defenderme de los impíos?
¿Quién se puso de mi parte contra los malhechores?
17Si el Señor no me hubiera brindado su ayuda,
muy pronto me habría quedado en mortal silencio.
18Apenas decía: «Mis pies resbalan»,
cuando ya tu amor, Señor, venía en mi ayuda.
19Cuando en mí la angustia iba en aumento,
tu consuelo llenaba mi alma de alegría.
20¿Podrías ser amigo de reyes corruptos94:20 de reyes corruptos. Lit. del trono corrupto.
que por decreto fraguan la maldad,
21que conspiran contra la gente honrada
y condenan a muerte al inocente?
22Pero el Señor es mi protector,
es mi Dios y la roca en que me refugio.
23Él les hará pagar por sus pecados
y los destruirá por su maldad;
¡el Señor nuestro Dios los destruirá!
