1Wie schuilt bij God, de Allerhoogste,
kan rustig slapen,
want de Almachtige beschermt hem.
2Ik getuig daarvan en zeg tegen de Here:
U bent mijn toevlucht,
bij U ben ik veilig en geborgen.
U bent mijn God
en ik vertrouw alleen op U.
3Hij beschermt u tegen verraderlijke vallen
en houdt vreselijke ziekten ver van u.
4Onder zijn vleugels vindt u
bescherming en een toevluchtsoord.
Zijn trouw is uw schild
en weert de aanvallen van de tegenstander.
5U hoeft niet te vrezen
voor de angsten van de nacht,
noch voor de scherpe aanvallen overdag.
6En ook niet voor de pest,
die zich in de duisternis verspreidt
of voor de vernietiging
die in de middag toeslaat.
7Al sneuvelen duizend mensen aan uw linkerkant
of tienduizend rechts van u,
u wordt gered.
8U zult het zelf zien,
de straf treft alleen de ongelovigen.
9U, Here, bent mijn toevluchtsoord.
U hebt God, de Allerhoogste,
als beschermer gekozen.
10Tegenslag zal u niet treffen
en ziekten zullen ver van u blijven.
11Hij zal zijn engelen bevelen
voor u te zorgen en u te beschermen,
waar u ook gaat.
12Zij zullen u op handen dragen
en u zult niet struikelen.
13Zelfs als u een leeuw tegenkomt
of op een adder trapt,
gebeurt er niets.
14De Here zegt:
Ik zal hem verlossen,
omdat hij zoveel van Mij houdt.
Ik zal hem beschermen,
omdat hij Mij kent en mijn naam eert.
15Als hij Mij roept,
zal Ik hem antwoord geven.
Als hij het moeilijk heeft,
zal Ik bij hem zijn.
Ik zal hem bevrijden
en in ere herstellen.
16Ik zal hem een lang leven geven
en hem mijn grootheid tonen.
Un refuge sûr
1Qui s’abrite auprès du Très-Haut,
repose sous la protection ╵du Tout-Puissant.
2Je dis à l’Eternel91.2 L’ancienne version grecque a : il dira. : ╵« Tu es mon refuge et ma forteresse,
mon Dieu en qui je me confie ! »
3C’est lui qui te délivre du filet ╵de l’oiseleur,
et de la peste qui fait des ravages.
4Il te couvre sous son plumage,
tu es en sécurité sous son aile,
sa fidélité te protège ╵comme un grand bouclier.
5Tu n’as donc pas à craindre ╵les terreurs de la nuit,
ni les flèches qui volent ╵dans la journée,
6ou bien la peste ╵qui rôde dans l’obscurité,
ou encore le coup fatal ╵qui frappe à l’heure de midi.
7Que mille tombent à côté de toi,
et dix mille à ta droite,
toi, tu ne seras pas atteint.
8Il te suffira de regarder de tes yeux
pour constater ╵la rétribution des méchants.
9Oui, tu es mon refuge ╵ô Eternel !
Si toi, tu fais ╵du Très-Haut ton abri,
10aucun malheur ne t’atteindra,
nulle calamité ╵n’approchera de ta demeure ;
11car à ses anges, ╵il donnera des ordres à ton sujet
pour qu’ils te protègent sur tes chemins91.11 Les v. 11-12 ont été cités par Satan à Jésus lors de la tentation (Mt 4.6 ; Lc 4.10-11). Sur les anges chargés de veiller sur les hommes, voir Gn 24.7 ; Ex 23.20 ; Ps 34.8..
12Ils te porteront sur leurs mains,
de peur que ton pied ne heurte une pierre.
13Tu pourras marcher sur le lion ╵et la vipère,
et piétiner ╵le jeune lion et le serpent91.13 Voir Lc 10.19..
14Oui, celui qui m’est attaché, ╵je le délivrerai
et je protègerai ╵celui qui entretient ╵une relation avec moi.
15Lui, il m’invoquera, ╵et je lui répondrai,
je serai avec lui ╵au jour de la détresse,
je le délivrerai ╵et je l’honorerai,
16je le comblerai d’une longue vie
et lui ferai expérimenter mon salut.
