Psalmen 79 – HTB & NTLR

Het Boek

Psalmen 79:1-13

1Een psalm van Asaf.

O God, ongelovigen zijn bij ons binnengedrongen

en hebben uw heiligdom, de tempel, onteerd.

Zij hebben Jeruzalem vernield.

2De dode lichamen van uw dienaren

hebben zij als voedsel aan de vogels gegeven.

De wilde dieren hebben de lijken

van uw volgelingen te eten gekregen.

3Zij hebben hun bloed als water laten weglopen rondom Jeruzalem.

Niemand heeft hen begraven.

4De omwonenden spreken smalend over ons.

Onze buren bespotten ons en maken ons belachelijk.

5Hoelang moet dit nog duren, Here?

Hoelang zal uw toorn op ons blijven?

Uw jaloezie branden als een vuur?

6Vier uw toorn maar bot op de volken die U niet willen kennen,

over de landen waar men U niet eert en aanroept.

7Die hebben uw volk onder de voet gelopen

en Jeruzalem verwoest.

8Laat de zonden van onze voorouders

niet op onze hoofden neerkomen,

kom naar ons toe met uw vergeving en liefde,

wij zijn zo zwak geworden.

9O God die ons bevrijdt,

help ons toch ter wille van U Zelf.

Verlos ons

en doe onze zonden weg ter wille van uw naam.

10Dan kunnen de heidenen tenminste niet zeggen:

waar blijft hun God nu?

Toon ons hoe U wraak neemt op deze heidenen

wegens de dood van uw volgelingen.

11Luister naar het zuchten van de gevangenen,

red hen die ten dode zijn opgeschreven,

red hen door uw sterke arm.

12Straf de buurlanden zevenvoudig

voor de spot die zij met U dreven, Here.

13En wij—uw volk, dat door U wordt geleid—

zullen U altijd loven en prijzen.

Onze kinderen en kleinkinderen

zullen spreken over uw grootheid.

Nouă Traducere În Limba Română

Psalmii 79:1-13

Psalmul 79

Un psalm al lui Asaf.

1Dumnezeule, au intrat neamurile pe proprietatea Ta,

au întinat Templul Tău cel sfânt

și au prefăcut Ierusalimul în ruine!

2Au dat cadavrele robilor Tăi

ca hrană păsărilor cerului,

și carnea credincioșilor Tăi vietăților pământului.

3Le‑au vărsat sângele

așa cum se varsă apa împrejurul Ierusalimului

și nu s‑a găsit nimeni care să‑i îngroape.

4Am fost de disprețul vecinilor noștri,

de batjocura și de râsul celor ce ne înconjoară.

5Până când vei mai fi mânios, Doamne? Pentru totdeauna?

Până când va mai arde gelozia Ta ca focul?

6Varsă‑Ți mânia peste neamurile care nu Te cunosc

și peste regatele care nu cheamă Numele Tău,

7căci l‑au devorat pe Iacov

și i‑au nimicit locuința.

8Nu‑Ți aminti de nelegiuirile noastre dintâi8 Sau: de păcatele înaintașilor noștri.!

Grăbește‑Te să ne ieși înainte cu mila Ta,

căci suntem foarte nenorociți.

9Ajută‑ne, Dumnezeul mântuirii noastre,

pentru slava Numelui Tău!

Scapă‑ne și fă ispășire pentru păcatele noastre

datorită Numelui Tău!

10De ce să zică neamurile:

„Unde este Dumnezeul lor?“

Să se facă cunoscut printre neamuri, înaintea ochilor noștri,

răzbunarea pentru sângele vărsat al robilor Tăi!

11Fie să ajungă la Tine strigătul prizonierilor;

prin tăria brațului Tău, scapă‑i pe cei condamnați la moarte!

12Răsplătește‑le vecinilor noștri înșeptit în sânul lor

insulta cu care Te‑au insultat, Stăpâne!

13Atunci noi, poporul Tău, turma pășunii Tale,

Îți vom mulțumi mereu,

vom vesti laudele Tale din generație în generație!