1Een psalm van Asaf.
God is zeker goed voor zijn volk Israël,
Hij is goed voor alle mensen die een zuiver hart bezitten.
2Wat mijzelf betreft:
bijna had ik het rechte pad verlaten,
bijna was ik uitgegleden.
3Dat komt doordat ik jaloers was op de trotse mensen,
toen ik zag hoe voorspoedig de ongelovigen leefden.
4Zij lijken geen problemen te kennen,
ook lichamelijk niet:
zij zien er gezond en weldoorvoed uit.
5Zij weten niet wat zorgen zijn
en niemand legt hun een strobreed in de weg.
6Daarom dragen zij hun trots als een halsketting
en pronken zij met geweld alsof het dure kleren zijn.
7Hun gezicht is pafferig van het vet.
Zij verbeelden zich van alles.
8Zij steken overal de spot mee
en spreken kwaadaardig
over het onderdrukken van andere mensen.
Hun taal is gezwollen, trots en uit de hoogte.
9Zij zetten een grote mond op tegen God
en verachten de mensen.
10Het volk houdt rekening met hen
en zij profiteren ervan.
11Zij zeggen: ‘God kan niet alles weten.
De Allerhoogste heeft wel iets anders te doen
dan Zich met ons te bemoeien.’
12Kijk, zo leven nu de ongelovigen.
Zonder zorgen worden zij alleen maar rijker en rijker.
13Voor niets heb ik zuiver geleefd,
mij ver gehouden van onrecht.
14De hele dag word ik gekweld,
elke morgen voel ik mijn straf.
15Als ik echter net zo had gehandeld en gesproken,
hoorde ik niet meer bij U.
16Ik heb mij het hoofd gebroken hoe dit mogelijk was.
In mijn ogen was het onbegrijpelijk en onaanvaardbaar.
17Maar uiteindelijk ging ik Gods huis binnen
en zag hoe het met de ongelovigen afliep.
18Werkelijk, U laat hen op gladde wegen lopen en uitglijden.
U laat hen ten slotte ineenstorten en een ruïne worden.
19In een oogwenk veranderen zij
en bekijkt ieder hen met afgrijzen.
Dan zijn ze weg, omgekomen door rampen.
20Zoals een droom na het ontwaken niet echt blijkt te zijn,
zo ontkent U, Here, hun bestaan
als U erbij wordt betrokken.
21Toen bitterheid in mijn hart opkwam
en ik opstandig en geprikkeld was,
22reageerde ik als een dwaas zonder inzicht.
Ik gedroeg mij onredelijk tegenover U.
23Toch zal ik altijd bij U blijven,
U houdt mij stevig vast.
24Door uw raadgevingen zal ik mij laten leiden
en wanneer ik eenmaal sterf,
mag ik in uw heerlijkheid bij U komen.
25Wie of wat heb ik, buiten U, nog nodig?
Als ik U heb, heb ik verder niets nodig
en verlang ik niets meer.
Noch op aarde, noch in de hemel.
26Al zou ik geestelijk en lichamelijk bezwijken,
mijn hart vertrouwt op God,
Hij is mijn rots.
Voor eeuwig houdt Hij mij vast.
27Het is duidelijk: wie niet met U leven,
gaan hun ondergang tegemoet.
U vernietigt ieder die U verlaat en andere goden dient.
28En ik? Ik ben gelukkig als ik dicht bij God ben.
De Almachtige Here is mijn toevluchtsoord.
Ik wil iedereen over uw werk vertellen.
제 3 권
(73－89)
잘 사는 악인들의 종말
(아삽의 시)
1참으로 하나님은
이스라엘에 선을 베푸시며
그 중에서도 마음이 깨끗한 자에게
선을 베푸시는구나.
2그러나 나는 발을 잘못 디뎌
거의 미끄러질 뻔하였으니
3이것은 내가 악인들이
잘 되는 것을 보고
교만한 자들을 질투하였음이라.
4그들이 일평생 아무런 고통도 없이
건강하게 지내며
5다른 사람들과 같이
어려움을 당하거나
병으로 고생하는 일도 없으니
6교만을 목걸이로 삼고
폭력을 옷으로 삼는구나.
7그들의 마음은 악을 토하고
그들의 탐욕은
하늘 높은 줄 모른다.
8그들이 남을 조롱하며
악한 말을 하고
거만을 부리며
은근히 남을 위협하는구나.
9그들이 입으로
하늘에 있는 하나님을 대적하고
혀로 땅에 있는 사람들에게
악담하니
10그의 백성이 그들에게 돌아가서
73:10 원문의 뜻이 분명치 않다.그들의 악한 영향을 그대로 받아
11“하나님이 어떻게 알겠는가?
73:11 또는 ‘지극히 높은 자에게 지식이 있으랴’가장 높으신 분이라도
세상에서 일어나는 일을
다 알 수는 없다” 하는구나.
12이 악인들을 보아라.
이들은 언제나 편안한 생활을 하고
그들의 재산은 날로 늘어만 간다.
13내가 깨끗한 마음으로 살고
죄를 짓지 않은 것이 허사구나.
14나는 종일 괴로움을 당하며
아침마다 벌을 받았다.
15내가 만일 이런 것을 말했다면
73:15 또는 ‘주의 아들들의 시대를 대하여 궤휼을 행하였으리이다’주의 백성들에게
반역자가 되었을 것입니다.
16내가 이 모든 문제를 이해하기가
무척 힘들었으나
17내가 하나님의 성소에
들어갔을 때
악인들의 최후를 깨달았습니다.
18주께서 그들을
미끄러운 곳에 두셔서
파멸에 밀어 넣으시므로
19그들이 순식간에 멸망하여
끔찍한 종말에 이릅니다.
20그들은 아침이 되면 사라지는
꿈과 같은 자들입니다.
그래서 주께서 일어나시면
그들이 꿈처럼 사라질 것입니다.
21내 마음이 괴롭고 아플 때
22내가 어리석고 무식하여
주 앞에 짐승같이 되었습니다.
23그러나 내가 항상
주를 가까이하므로
주께서 내 오른손을 붙드셨습니다.
24주는 나를
주의 교훈으로 인도하시니
후에는 영광으로
나를 영접하실 것입니다.
25하늘에서는 나에게
주밖에 없습니다.
내가 주와 함께 있는데
이 세상에서
무엇을 더 바라겠습니까?
26내 몸과 마음은
쇠약해질 수 있습니다.
그러나 하나님은
내 마음의 반석이시며
73:26 또는 ‘영원한 분깃이시라’내가 필요로 하는 전체입니다.
27주를 멀리하는 자는 망할 것입니다.
주께 신실치 못한 자를
주는 멸망시키셨습니다.
28그러나 나에게는
하나님을 가까이하는 것이
정말 좋은 일입니다.
내가 여호와 하나님을
나의 피난처로 삼았으니
주께서 행하신 모든 일을
널리 전하겠습니다.
