1Een psalm van David, die hij schreef in de woestijn van Juda.
2God, mijn God, ik zoek U overal,
mijn hart dorst naar U.
Ook mijn lichaam verlangt naar U
in dit dorre, droge land, waar geen water is.
3Ik heb U in uw heiligdom gezien,
ik zag uw kracht en majesteit.
4Uw goedheid en trouw overtreffen het leven zelf.
Ik zal met mijn mond uw naam grootmaken.
5Mijn leven lang wil ik U prijzen,
mijn handen naar U opheffen wanneer ik bid.
6Er is niets anders waarnaar ik verlang,
er komen prachtige lofliederen over mijn lippen,
7ook ʼs nachts als ik wakker lig en over U nadenk.
8Want U bent mij altijd te hulp gekomen.
Ik jubel het uit vanuit de beschermde plaats
waar U mij in leven houdt.
9Alles in mij richt zich op U.
Ik kan niet zonder U,
uw hand houdt mij vast.
10Maar de mensen die op mijn ondergang uit zijn,
zullen in de diepte van de aarde worden neergelaten.
11Zij zullen omkomen door het zwaard
en ten prooi vallen aan de wilde dieren.
12Maar de koning verheugt zich in God,
ieder die bij Hem zweert,
zal reden tot vreugde hebben
en zich op Hem kunnen beroemen,
want Hij brengt de leugenaar tot zwijgen.
Dwom 63
Dawid dwom. Ɛberɛ a ɔwɔ Yuda Ɛserɛ so no na ɔtoeɛ.
1Ao, Onyankopɔn, wone me Onyankopɔn
Mehwehwɛ wo anibereɛ so;
wo ho sukɔm de me kra,
me onipadua ani agyina wo,
wɔ asase a awo na ɛserɛ nni so,
baabi a nsuo nnie.
2Mahunu wo wɔ Kronkronbea hɔ
mahunu wo tumi ne wʼanimuonyam.
3Esiane sɛ, wʼadɔeɛ di mu sene nkwa enti
mʼano fafa bɛhyɛ wo animuonyam.
4Sɛ mete ase yi, mɛkamfo wo,
na wo din mu na mɛpagya me nsa.
5Me ɔkra bɛmee sɛdeɛ wadi aduane papa bi;
mede anofafa a ɛto dwom bɛyi wo ayɛ.
6Meda me mpa so a, mekae wo.
Anadwo dasuo mu nyinaa, medwene wo ho.
7Ɛfiri sɛ, wone ne ɔboafoɔ,
wo ntaban ase nwunu mu na mɛto dwom.
8Me kra bata wo ho;
na wo nsa nifa kura me mu.
9Wɔn a wɔpɛ me akum me no bɛsɛe;
wɔbɛkɔ asase ase tɔnn.
10Wɔbɛdane wɔn ama akofena
na wɔbɛyɛ aduane ama sakraman.
11Nanso ɔhene bɛdi ahurisie wɔ Onyankopɔn mu;
wɔn a wɔka ntam wɔ Onyankopɔn din mu nyinaa bɛkamfo no,
na wɔbɛmua atorofoɔ ano.
