1Een waardevol lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: ‘De duif op verre eilanden.’
2Wees mij nabij, o God,
en geef mij uw genade,
want de mensen trappen mij tegen de grond.
De hele dag brengen mijn tegenstanders
mij in het nauw.
3Mijn vijanden tergen mij de hele dag.
Tallozen staan nu boven mij
en strijden tegen mij.
4Juist als alles mij angst aanjaagt,
stel ik op U mijn vertrouwen.
5Op U, mijn God.
Ik prijs uw woord.
Ik vertrouw op God en ken geen angst,
wat zouden mensen mij kunnen aandoen?
6Zij verdraaien voortdurend mijn woorden,
zij beramen kwade plannen tegen mij.
7Zij willen mij overvallen en bespioneren mij.
Zij letten op elke stap die ik zet
in de hoop mij te kunnen doden.
8Zouden zij die zoveel slechts en zoveel zonden doen,
kunnen ontkomen? O God, vernietig hen.
9U neemt mijn zwerftochten waar
en kent elke traan die ik stort.
Alles staat immers in uw boek?
10Als ik U te hulp roep,
zullen mijn vijanden terugdeinzen.
Ik weet zeker dat God mij zal helpen.
11Ik loof en prijs het woord van God.
Ik loof en prijs het woord van de Here.
12Ik vertrouw op God en ken geen angst.
Wat zou een mens mij kunnen aandoen?
13Ik heb U geloften gedaan, o God.
Ik zal ze nakomen met offers
waarmee ik U zal loven en prijzen.
14Want U hebt mij bevrijd van de dood,
mij het leven teruggegeven.
U hebt mij weer in ere hersteld.
Nu mag ik weer leven voor Gods aangezicht
in zijn licht, dat leven geeft.
Песнь 56
(Заб. 107:2-6)
1Дирижёру хора. На мотив «Не погуби»56:1 Не погуби – вероятно, зачин, начальные слова текста или названия песни (возможно, на основании Ис. 65:8). Возможно, такое замечание запрещало удалять заголовок или сам текст песни. То же в песнях 57, 58 и 74.. Мольба Давуда, когда он убежал от Шаула в пещеру56:1 См. 1 Цар. 22:1-2; 24:1-23..
2Аллах, помилуй меня, помилуй!
У Тебя я ищу прибежища.
Я укроюсь в тени Твоих крыльев,
пока не пройдёт беда.
3Я взываю к Богу Высочайшему,
к Аллаху, вершащему замысел Свой обо мне.
4Он пошлёт помощь с небес и спасёт меня,
посрамит гонителя моего; Пауза
пошлёт Аллах милость Свою и верность.
5Львы меня окружили,
я лежу среди хищных зверей –
средь людей, чьи зубы – копья и стрелы,
чьи языки – наточенные мечи.
6Выше небес будь превознесён, о Аллах;
над всей землёй да будет слава Твоя!
7Для ног моих они сеть раскинули;
сникла от горя моя душа.
На пути моём они вырыли яму,
но сами в неё упали. Пауза
8Сердце моё твёрдо, Аллах, сердце моё твёрдо.
Буду петь и славить Тебя.
9Пробудись, моя душа!
Пробудитесь, лира и арфа!
Я проснусь на заре.
10Восхвалю Тебя, Владыка, среди народов,
воспою Тебя среди племён,
11потому что милость Твоя велика, до самых небес,
и верность Твоя достигает облаков.
12Выше небес будь превознесён, о Аллах;
над всей землёй да будет слава Твоя!
