1Een psalm van Asaf.
De Here, de enig ware God, neemt het woord
en roept naar de hele aarde, van oost tot west.
2God komt
met een ongelooflijke, prachtige glans
vanuit Jeruzalem naar ons toe.
3God is in aantocht en zal niet zwijgen,
omdat Hij móet spreken.
Een laaiend vuur gaat voor Hem uit
en om Hem heen davert een storm.
4God roept tot in de hemelen
en naar de aarde
om zijn volk te onderwijzen.
5Laten mijn volgelingen bijeenkomen,
zij die mijn verbond erkennen
en Mij hun offers brengen.
6De hemel zelf laat horen
wat recht en gerechtigheid is,
want God is de enige rechter.
7‘Luister, mijn volk!
Israël, Ik zal nu spreken
en tegen u getuigen.
Ik ben God, uw God.
8Ik wijs u niet terecht
omdat u verzuimd zou hebben
Mij offers te brengen.
Want Ik heb al uw brandoffers gezien.
9Uit uw stallen neem ik geen stieren aan
en ook geen bokken.
10Alle dieren in het bos zijn al van Mij,
het vee dat op de berghellingen graast
en al de rijkdom aan rundvee.
11Alle vogels die op de bergen nestelen,
ken Ik
en wat door het veld loopt,
is al van Mij.
12Wanneer Ik honger heb,
zal Ik u niet te hulp roepen,
want alles op de hele wereld
is van Mij.
13Eet Ik soms het vlees van geofferde stieren?
Drink Ik soms bloed van geofferde bokken?
14Breng lof en eer aan God:
dat is pas een echt offer!
Kom uw beloften na
die u aan de Allerhoogste hebt gedaan.
15Roep Mij te hulp in moeilijke tijden,
dan zal Ik u redden
en u zult Mij loven en prijzen.’
16Maar tegen de ongelovige zegt God:
‘Waarom bemoeit u zich met mijn wetten?
Waarom spreekt u over mijn verbond?
17U bent immers alleen maar ongehoorzaam
en laat mijn woord links liggen.
18U speelt onder één hoedje met de dieven,
overspel is u niet vreemd.
19In uw drift slaat u de vreselijkste taal uit
en met uw mond bedriegt u.
20U keert zich zelfs tegen uw eigen broer,
u roddelt over uw moeders andere zoon.
21Terwijl u dit deed,
zweeg Ik in alle talen.
Nu verbeeldt u zich dat Ik met u ben
en net zo denk als u.
22Ongelovige, die God vergeet,
laat dit alles goed tot u doordringen,
want anders zal Ik u vernietigen
en kan niemand u meer redden.
23Wie Mij eert,
brengt het ware offer.
Aan wie die weg gaat
zal Ik laten zien wat mijn heil inhoudt.’
Salmo 50Salmo 50 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.
Ang Matuod nga Pagsimba
1Ang Ginoo, nga makagagahom nga Dios, nagahambal kag nagapanawag sa mga tawo sa bisan diin nga parte sang kalibutan.
2Nagasilak siya halin sa Zion,50:2 Zion: ukon, Jerusalem. ang siyudad nga wala gid deperensya ang iya katahom.
3Magaabot ang Dios kag indi siya maghipos lang.
Sa una niya may makahalalit nga kalayo kag sa iya palibot may mabaskog nga bagyo.
4Ginatawag niya ang kalangitan kag ang kalibutan nga magsaksi sa iya nga paghukom sa iya katawhan.
5Nagasiling siya, “Patipuna sa akon ang akon matutom nga katawhan nga naghimo sing kasugtanan sa akon paagi sa paghalad.”
6Nagapahayag ang kalangitan sang pagkamatarong sang Dios,
kay siya ang nagahukom.
7Nagasiling pa ang Dios, “Kamo nga akon katawhan, pamatii ninyo ang akon isiling.
Ako ang Dios, nga inyo Dios;
magasaksi ako kontra sa inyo nga mga taga-Israel.
8Wala ko kamo ginasaway sa inyo mga paghalad,
ukon sa inyo mga halad nga ginasunog nga inyo permi ginahalad.
9Pero wala ako nagakinahanglan sang inyo turo nga mga baka kag mga kanding,
10kay akon ang tanan nga sapat:
ang mga sapat sa kagulangan,
ang mga baka sa linibo ka mga bukid,
11ang tanan nga pispis sa mga bukid,
kag ang mga sapat sa latagon.
12Kon gutumon ako indi ko kamo pagpangayuan sang pagkaon,
tungod kay akon ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.
13Nagakaon bala ako sang karne sang turo nga baka ukon nagainom sang dugo sang kanding? Siyempre wala.
14Ang ihalad ninyo sa akon, nga Labing Mataas nga Dios, amo ang pagpasalamat,
kag tumana ninyo ang inyo mga promisa sa akon.
15Magpanawag kamo sa akon sa tion sang kalisod,
kay luwason ko kamo,
kag dayawon ninyo ako.”
16Pero sa mga malaot amo ini ang ginasiling sang Dios,
“Wala kamo sang kinamatarong sa pagmitlang sang akon mga sugo kag kasugtanan.
17Ginakaugtan ninyo ang akon pagdisiplina sa inyo;
wala ninyo ginasapak ang akon mga ginahambal.
18Kon may makita kamo nga makawat nagapakig-abyan kamo sa iya,
kag nagapakig-upod man kamo sa mga nagapanginbabayi kag nagapanginlalaki.
19Nagahambal kamo sing malain
kag maabtik kamo maghambal sing binutig.
20Ginapakalain ninyo permi ang inyo mga utod.
21Sang ginhimo ninyo ini nga mga butang, naghipos lang ako,
kag naghunahuna kamo nga pareho lang ako sa inyo.
Pero sabdungon ko kamo kag ipakita ko sa inyo kon daw ano kamo kalaot.
22“Pamatii ninyo ini, kamo nga nalipat sa Dios,
kay kon indi, laglagon ko kamo nga wala sing may makaluwas sa inyo.
23Ang nagahalad sa akon sing pagpasalamat nagapadungog sa akon,
kag ang nagabantay sang iya pagginawi luwason ko.”