1Een psalm van Asaf.
De Here, de enig ware God, neemt het woord
en roept naar de hele aarde, van oost tot west.
2God komt
met een ongelooflijke, prachtige glans
vanuit Jeruzalem naar ons toe.
3God is in aantocht en zal niet zwijgen,
omdat Hij móet spreken.
Een laaiend vuur gaat voor hem uit
en om Hem heen davert een storm.
4God roept tot in de hemelen
en naar de aarde
om zijn volk te onderwijzen.
5Laten mijn volgelingen bijeenkomen,
zij die mijn verbond erkennen
en Mij hun offers brengen.
6De hemel zelf laat horen
wat recht en gerechtigheid is,
want God is de enige rechter.
7‘Luister, mijn volk!
Israël, Ik zal nu spreken
en tegen u getuigen.
Ik ben God, uw God.
8Ik wijs u niet terecht
omdat u verzuimd zou hebben
Mij offers te brengen.
Want Ik heb al uw brandoffers gezien.
9Uit uw stallen neem ik geen stieren aan
en ook geen bokken.
10Alle dieren in het bos zijn al van Mij,
het vee dat op de berghellingen graast
en al de rijkdom aan rundvee.
11Alle vogels die op de bergen nestelen,
ken Ik
en wat door het veld loopt,
is al van Mij.
12Wanneer Ik honger heb,
zal Ik u niet te hulp roepen,
want alles op de hele wereld
is van Mij.
13Eet Ik soms het vlees van geofferde stieren?
Drink ik soms bloed van geofferde bokken?
14Breng lof en eer aan God:
dat is pas een echt offer!
Kom uw beloften na
die u aan de Allerhoogste hebt gedaan.
15Roep Mij te hulp in moeilijke tijden,
dan zal Ik u redden
en u zult Mij loven en prijzen.’
16Maar tegen de ongelovige zegt God:
‘Waarom bemoeit u zich met mijn wetten?
Waarom spreekt u over mijn verbond?
17U bent immers alleen maar ongehoorzaam
en laat mijn woord links liggen.
18U speelt onder één hoedje met de dieven,
overspel is u niet vreemd.
19In uw drift slaat u de vreselijkste taal uit
en met uw mond bedriegt u.
20U keert zich zelfs tegen uw eigen broer,
u roddelt over uw moeders andere zoon.
21Terwijl u dit deed,
zweeg Ik in alle talen.
Nu verbeeldt u zich dat Ik met u ben
en net zo denk als u.
22Ongelovige, die God vergeet,
laat dit alles goed tot u doordringen,
want anders zal Ik u vernietigen
en kan niemand u meer redden.
23Wie Mij eert,
brengt het ware offer.
Aan wie die weg gaat
zal Ik laten zien wat mijn heil inhoudt.’
Salmo 5050:0 Salmo 50 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni Asaf.
Ang Tinuod nga Pagsimba
1Ang Ginoo, nga makagagahom nga Dios, nagasulti ug nagatawag sa mga tawo sa tibuok kalibotan.
2Nagasidlak siya gikan sa Zion, ang siyudad nga hingpit sa iyang katahom.
3Moabot ang Dios ug dili siya magpakahilom.
Sa iyang unahan may nagadilaab nga kalayo, ug sa iyang palibot may kusog nga bagyo.
4Tawgon niya ang kalangitan ug ang kalibotan nga mosaksi sa iyang paghukom sa iyang katawhan.
5Moingon siya, “Tigoma dinhi kanako ang akong matinumanon nga mga katawhan nga naghimo ug kasabotan kanako pinaagi sa paghalad.”
6Nagapadayag ang kalangitan sa pagkamatarong sa Dios,
kay siya ang maghuhukom.
7Moingon pa ang Dios, “Kamong akong katawhan, pamatia ninyo ang akong isulti.
Ako ang Dios, nga inyong Dios;
magasaksi ako batok kaninyo nga mga taga-Israel.
8Wala ko kamo badlonga tungod sa inyong mga halad,
ug sa inyong mga halad nga sinunog nga inyo kanunayng gidala kanako.
9Wala ako magkinahanglan sa inyong mga torong baka ug kanding,
10kay akoa ang tanang mga mananap:
ang mga mananap sa kalasangan, ang mga baka sa linibong kabungtoran,
11ang tanang langgam sa kabukiran, ug mga mananap sa kaumahan.
12Kon gutomon ako dili ko kamo sultihan,
tungod kay akoa ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
13Mokaon ba ako sa karne sa mga torong baka
o moinom sa dugo sa mga kanding? Siyempre dili!
14Ihalad ninyo kanako, nga Labing Halangdong Dios, ang inyong pagpasalamat,
ug tumana ninyo ang inyong mga saad kanako.
15Tawag kamo kanako sa panahon sa kalisod,
kay luwason ko kamo,
ug dayegon ninyo ako.”
16Apan sa mga daotan, mao kini ang giingon sa Dios,
“Wala kamoy katungod sa paglitok sa akong mga tulumanon ug kasabotan.
17Gikasilagan ninyo ang akong pagdisiplina kaninyo;
gisalikway ninyo ang akong gipangsulti.
18Kon may makita kamong kawatan makighigala kamo kaniya,
ug makig-uban usab kamo sa mga mananapaw.
19Nagasulti kamog daotan ug abtik kamong mamakak.
20Kanunay kamong nagasulti ug daotan batok sa inyong igsoon.
21Sa dihang gihimo ninyo kining mga butanga, nagpakahilom lang ako,
ug naghunahuna kamo nga sama ako kaninyo.
Apan karon badlongon ko kamo,
ug ipakita ko kaninyo kon unsa kamo kadaotan.
22“Pamatia ninyo kini, kamo nga nalimot sa Dios,
kay kon dili, laglagon ko kamo ug walay makaluwas kaninyo.
23Ang nagahalad kanako ug pagpasalamat nagapasidungog kanako,
ug ang nagatuman sa akong mga pamaagi akong luwason.”