1Een leerzaam gezang van de Korachieten voor de koordirigent.
2Zoals een hert naar water snakt,
zo verlang ik naar U, God.
3Mijn hele innerlijk verlangt naar de levende God,
wanneer zou ik voor Hem mogen verschijnen?
4Dag en nacht huil ik, ik proef alleen maar tranen,
omdat men voortdurend aan mij vraagt waar mijn God is.
5Eens ging ik aan het hoofd van een grote menigte
op weg naar het Huis van God.
Het was een feestvierende menigte.
Overal klonk gejuich en lofprijzing.
Daar zal ik aan terugdenken en mijzelf mee opbeuren.
6Waarom ben ik toch zo onrustig en terneergeslagen?
Ik moet alles alleen van God verwachten.
Ik zal Hem zeker weer lofprijzen, mijn Bevrijder en mijn God!
7Steeds opnieuw ben ik terneergeslagen.
Daarom dwing ik mijzelf aan U te denken
en aan het land bij de Jordaan en het Hermongebergte.
8Zoals het water klinkt en het bruisen van de rivieren,
zo treffen mij uw beproevingen.
9Overdag zal de goedheid en liefde van de Here bij mij zijn
en ʼs nachts zal ik tot Hem zingen,
bidden tot de God van mijn leven.
10Ik zal God, mijn rots, vragen:
‘Waarom vergeet U mij?
Waarom moet ik terneergeslagen rondlopen,
onderdrukt door mijn tegenstanders?’
11Mijn vijanden bespotten mij
en brengen mij de doodsteek toe
door de hele dag maar te zeggen:
‘Waar is uw God nu?’
12Waarom ben ik toch zo onrustig en terneergeslagen?
Ik wil op God vertrouwen,
eens zal ik Hem zeker weer loven,
want Hij is mijn bevrijder en mijn God!
제 2 권
(42－72)
하나님을 사모하는 영혼
(고라 자손의 교훈시. 성가대 지휘자를 따라 부른 노래)
1하나님이시여,
사슴이 시냇물을 갈망하듯이
내 영혼이 주를 갈망합니다.
2내 영혼이 살아 계신 하나님을
애타게 그리워하는데
내가 언제나 나아가서
하나님을 뵐 수 있을까?
3내가 밤낮 부르짖어
눈물이 내 음식이 되었으나
사람들은
“네 하나님이 어디 있느냐?”
하고 종일 나를 비웃는구나.
4내가 전에 기쁨의 찬송을 부르며
명절을 지키러 가는 군중들을
하나님의 집으로 곧잘 인도했는데
내가 지난 일을 생각하니
마음이 상하는구나.
5내 영혼아, 어째서 네가 낙심하며
내 속에서 불안해 하는가?
너는 네 희망을 하나님께 두어라.
나는 내 구원이 되시는
하나님을 찬양하리라.
6내 하나님이시여,
내 영혼이 내 속에서 낙심하므로
요단강이 흐르고
헤르몬산과 미살산이
우뚝 선 이 곳에서
내가 주를 기억합니다.
7주의 파도와 물결이 나를 엄습하고
슬픔의 홍수가 폭포같이
나에게 쏟아집니다.
8낮에는 여호와께서 나에게
한결같은 사랑을 베푸시니
밤에는 내가 그에게 찬송하고
내 생명의 하나님께 기도하리라.
9내가 나의 반석 되시는 하나님께
“어째서 나를 잊으셨습니까?
어째서 내가 내 원수들에게
이런 고통을
받아야 합니까?” 하나
10그들은 항상 나를 조롱하며
“네 하나님이 어디 있느냐?”
하고 말하니
내가 뼈에 사무치도록 괴롭구나.
11내 영혼아, 어째서 네가 낙심하며
내 속에서 불안해 하는가?
너는 네 희망을 하나님께 두어라.
나는 내 구원이 되시는
하나님을 찬양하리라.
