1Een lied van David.
Mijn hele wezen is op U gericht, Here!
2Laat mij niet in de steek, Here,
want ik vertrouw helemaal op U.
Zorg dat mijn vijanden mij niet overwinnen.
3Niemand die in God gelooft en op Hem vertrouwt,
zal in Hem teleurgesteld worden.
Maar zij die zich onverschillig van u afkeren,
zullen de nederlaag lijden.
4Toont U mij de paden waarover ik gaan moet, Here.
Wilt U de wegen wijzen die U goed voor mij vindt?
5Wijst U mij de weg van uw waarheid.
Ik wil van U leren, want U bent de God
van wie ik mijn hulp verwacht.
Op U vestig ik mijn hoop, elke dag van mijn leven.
6Wilt U naar mij kijken
met ogen vol genade en vergeving,
met eeuwige liefde en vriendelijkheid?
7Wilt U voorbijgaan aan de zonden
die ik in mijn jeugd begaan heb, Here!
8De Here is goed
en graag bereid hun die dreigen te verdwalen,
de juiste weg te tonen.
9Hij zal de beste weg tonen aan hen
die zich in hun afhankelijkheid tot Hem richten.
10Als wij Hem dan gehoorzamen,
zal elk pad waarop Hij ons leidt,
getooid zijn met zijn liefdevolle goedheid en waarheid.
11Maar Here! Ik heb zoveel zonden begaan!
Och, wilt U die vergeven tot eer van uw naam?
12Waar is de man die ontzag heeft voor de Here?
God zal hem leren hoe hij steeds de juiste keus kan maken.
13Hij mag leven onder Gods zegen
en zijn kinderen zullen het land in bezit nemen.
14De vriendschap met God is
voor hen die Hem eerbied bewijzen.
Zij zullen de geheimen, verborgen in zijn beloften, leren kennen.
15Ik kijk voortdurend op naar de Here om zijn hulp te vragen,
want alleen Hij kan mij redden.
16Kom toch, Here en toon mij uw genade,
want ik ben eenzaam en diep wanhopig.
17Mijn zorgen nemen toe,
lost U ze toch voor mij op!
18Kijk eens wat een zorgen ik heb!
Voelt U mijn pijn?
Vergeef mij mijn zonden!
19Ziet U hoeveel vijanden ik heb
en hoe hartgrondig zij mij haten?
20Red mij uit hun handen en bevrijd mij uit hun macht!
Och, laat toch nooit van mij gezegd kunnen worden
dat ik vergeefs op U heb gehoopt!
21Voorzie mij van godsvrucht en integriteit
alsof het mijn lijfwachten zijn,
want ik verwacht dat U mij zult beschermen.
22O God, wilt U Israël bevrijden uit alle moeilijkheden?
Dwom 25
Dawid dwom.
1Awurade, me Nyankopɔn, wo mu na mede me werɛ hyɛ.
2Wo so, me Nyankopɔn, na mede me ho to,
mma mʼanim ngu ase,
na mma mʼatamfo nso nni me so nkonim.
3Wɔn a wɔde wɔn ho to wo so no mu biara
anim rengu ase da,
mmom, wɔn a wɔyɛ kɔntɔnkye kwa no
anim begu ase.
4Kyerɛ me wʼakwan, Awurade,
na minhu wʼatempɔn.
5Fa wo nokware no so kyerɛkyerɛ me,
efisɛ woyɛ Onyankopɔn, me Gyefo,
na mʼani da wo so daa nyinaa.
6Kae, Awurade, wo mmɔborɔhunu ne wo dɔ kɛse
a ɛwɔ hɔ fi tete no.
7Nkae me mmabun bere mu bɔne
ne mʼatuatew akwan;
kae me sɛnea wʼadɔe te,
Awurade, efisɛ wuye.
8Awurade ye na ɔteɛ;
enti ɔkyerɛkyerɛ nnebɔneyɛfo nʼakwan.
9Ɔde ahobrɛasefo fa ɔkwan pa so
na ɔkyerɛ wɔn nʼapɛde.
10Awurade akwan nyinaa yɛ ɔdɔ ne nokwaredi
ma wɔn a wodi nʼapam mu ahyɛde so.
11Awurade, me bɔne so de,
nanso wo din nti, fa kyɛ me.
12Enti hena ne onipa a osuro Awurade?
Ɔbɛkyerɛ no ɔkwan a wabɔ ama no.
13Obedi yiye wɔ ne nkwanna mu,
na nʼasefo afa asase no sɛ wɔn agyapade.
14Awurade da nʼatirimsɛm adi kyerɛ wɔn a wosuro no;
na ɔma wohu nʼapam.
15Mʼani da Awurade so daa,
efisɛ ɔno nko ara na obeyi mʼanan afi afiri mu.
16Dan wʼani hwɛ me, na dom me,
efisɛ meyɛ ankonam na meyɛ mmɔbɔ.
17Me koma mu dadwen adɔɔso;
yi me dadwen fi me so.
18Hwɛ me haw ne mʼahohiahia
na yi me bɔne nyinaa fi me so.
19Hwɛ sɛnea mʼatamfo adɔɔso
ne ɔtan kɛse a wɔde tan me!
20Bɔ me nkwa ho ban na gye me;
mma mʼanim ngu ase,
efisɛ me guankɔbea ne wo.
21Ma trenee ne nokware mmɔ me ho ban,
efisɛ mʼani da wo so.
22Gye Israel, Onyankopɔn,
fi wɔn haw nyinaa mu.
