1Van David.
Ik prijs de Here, Hij ondersteunt mij.
Hij maakt mij klaar voor de strijd,
gereed om aan te vallen.
2God betoont mij zijn goedheid en liefde.
Hij beschermt mij.
Hij bevrijdt mij en geeft mij een schuilplaats.
Achter Hem kan ik schuilen.
Hij laat mij volken overwinnen.
3Here, hoe is het mogelijk
dat U zelfs naar kleine mensen omziet?
Waarom zijn zij U zoveel waard?
4Zoals een ademtocht voorbijglijdt
en in het niets verdwijnt,
vliegt ook een mensenleven voorbij.
5Here, kom uit uw hoge hemel naar beneden
en raak de vulkanen aan zodat zij uitbarsten.
6Zwaai uw bliksemschichten in het rond,
schiet uw pijlen af zodat zij in verwarring raken.
7Kom met uw macht uit de hoge hemel
en verlos mij uit dit grote gevaar,
uit de macht van vreemde volken.
8Liegen en bedriegen is voor hen zo gewoon.
9Mijn God, ik wil voor U
een prachtig, nieuw lied zingen.
Onder begeleiding van de harp
zal ik psalmen voor U zingen.
10U geeft koningen de overwinning
en verlost mij, uw dienaar David,
van de vreemde overheersing.
11Verlos mij uit de overheersing
van de vreemde volken,
zij liegen en bedriegen
alsof geen waarheid bestaat.
12Laat onze zonen opgroeien
als sterke jonge mannen
en onze jonge vrouwen worden
als de fraaiste beeldhouwwerken.
13Geef ons voldoende voedselvoorraden,
van alles wat wij nodig hebben.
Laat onze schaapskudden enorm groot worden.
14Laat ons vee gezonde jongen werpen.
Laat er vrede in het land zijn
en geen aanleiding tot paniek of vluchten.
15Het volk dat zo kan leven,
is een gelukkig volk!
Het volk dat de Here God aanbidt,
is een gelukkig volk!
Psalmul 144
Al lui David.
1Binecuvântat să fie Domnul, Stânca mea,
Cel Ce‑mi deprinde mâinile pentru luptă
și degetele pentru război,
2Binefăcătorul2 Vezi nota de la 5:7. meu, Fortăreața mea,
Întăritura mea, Izbăvitorul meu,
Scutul meu și Cel în Care mă adăpostesc,
Cel Care‑mi supune poporul!
3Doamne, ce este omul, ca să iei cunoștiință de el,
și fiul omului, ca să te gândești la el?
4Omul este ca o suflare,
iar zilele lui sunt ca umbra care trece.
5Doamne, pleacă‑Ți cerurile și coboară;
atinge munții, ca să fumege!
6Aprinde fulgerul și împrăștie‑i pe dușmanii mei;
aruncă săgețile Tale și pune‑i pe fugă!
7Întinde‑Ți mâna din înălțime!
Scapă‑mă și izbăvește‑mă
din apele cele mari,
din mâna fiilor celui străin,
8a căror gură vorbește nimicuri8, 11 Sau: minciuni.
și a căror dreaptă este înșelătoare!
9Dumnezeule, Îți voi cânta o cântare nouă!
Voi cânta spre lauda Ta cu lira cu zece coarde,
10Ție, Care le dai regilor victoria,
Care îl scapi pe David, robul Tău, de o sabie distrugătoare!
11Numai scapă‑mă, izbăvește‑mă
din mâna fiilor celui străin,
a căror gură vorbește nimicuri
și a căror dreaptă este înșelătoare!
12Atunci fiii noștri, în tinerețea lor,
vor fi ca niște plante bine crescute.
Fiicele noastre vor fi ca niște stâlpi sculptați
pentru structura unui palat.
13Grânarele noastre vor fi pline,
gemând de tot felul de roade.
Turmele noastre ni se vor înmulți cu miile
și cu zecile de mii pe pășunile noastre.
14Vitele noastre vor fi bine hrănite;14 Sensul versului ebraic este nesigur.
nu vom avea parte nici de spărturi de ziduri,
nici de înrobire,
nici de țipăt pe ulițele noastre.
15Ferice de poporul care are parte de acestea!
Ferice de poporul al cărui Dumnezeu este Domnul!