1Ik houd zoveel van de Here,
altijd hoort Hij mij als ik mij smekend tot Hem richt.
2Hij wil ook graag naar mij luisteren,
daarom zal ik nooit nalaten Hem aan te roepen.
3Toen de dood mij omknelde
en de angst voor de dood mij aangreep,
was ik wanhopig en vreselijk benauwd.
4Toch heb ik toen de naam van de Here geroepen.
Ik zei: ‘Och Here, red mij toch!’
5De Here is rechtvaardig en geeft genade voor recht.
God buigt Zich met liefde en medelijden over tot de mens.
6De Here zorgt voor eenvoudige mensen.
Hoe zwak ik ook was, toch heeft Hij mij bevrijd.
7Mijn hart kan weer helemaal tot rust komen,
omdat de Here voor mij heeft gezorgd.
8U hebt mij voor de kaken van de dood weggerukt,
mijn tranen gedroogd
en elke steen waarover ik kon struikelen
voor mij weggenomen.
9Ik leef dicht bij de Here
en ik mag leven!
10Ik bleef op Hem vertrouwen,
zelfs toen ik in grote moeilijkheden verkeerde,
11zelfs toen ik zo bang was
dat ik geen mens meer vertrouwde.
12Hoe kan ik iets voor de Here terugdoen?
Hij heeft zoveel goeds voor mij gedaan!
13Ik zal overal vertellen dat Híj mij heeft bevrijd.
Ik zal met eerbied spreken over de naam van de Here.
14Wat ik de Here heb beloofd,
zal ik ook doen in aanwezigheid van het hele volk.
15Als een van zijn volgelingen sterft,
raakt dat de Here heel diep.
16Werkelijk, Here, ik ben uw dienaar,
de zoon van uw dienares.
U hebt mij vrij gemaakt.
17Ik zal U lofoffers brengen
en uw naam aanroepen.
18Alles wat ik de Here heb beloofd,
zal ik nakomen.
Zijn hele volk zal het zien.
19Ik zal dat doen in de voorhof van het huis van de Here,
in het midden van Jeruzalem.
Prijs de Here!
زەبووری 116
1یەزدانم خۆشدەوێت،
چونکە گوێ لە دەنگ و لە پاڕانەوەم دەگرێت،
2چونکە گوێی خۆی بۆم شل کرد،
هەتا ماوم هەر لێی دەپاڕێمەوە.
3تۆڕی مەرگ دەوری دام،
ناخۆشی جیهانی مردووان کەوتە سەرم،
دەرد و تەنگانەم چێژت.
4بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە:
«ئەی یەزدان، تکات لێ دەکەم، گیانم دەرباز بکە!»
5یەزدان میهرەبان و ڕاستودروستە،
خودامان بە بەزەییە.
6یەزدان چاودێری خەڵکی ساکار دەکات،
کاتێک زەلیل بووم، ئەو ڕزگاری کردم.
7ئەی گیانی من، بگەڕێوە بۆ ئارامی خۆت،
چونکە یەزدان چاکەی بەسەرتدا باراند.
8تۆ گیانی منت لە مردن ڕزگار کرد،
چاوەکانم لە فرمێسک،
پێیەکانم لە خزان،
9تاکو دۆستایەتی یەزدان بکەم
لە خاکی زیندووان.
10باوەڕم هەبوو، بۆیە گوتم:
«من زۆر دەردەدارم!»
11من لە کاتی تۆقینەکەمدا گوتم:
«مرۆڤ هەموو درۆزنن!»
12چی بدەمەوە یەزدان،
بەرامبەر هەموو چاکەکانی بۆ من.
13جامی ڕزگاری بەرز دەکەمەوە و
بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە.
14نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم،
بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی.
15یەزدان مردنی خۆشەویستانی
لەلا سەنگینە.
16ئەی یەزدان، من بە ڕاستی خزمەتکاری تۆم،
من خزمەتکاری تۆم، کوڕی کەنیزەکەت،
تۆ کۆتەکانی منت کردەوە.
17قوربانی سوپاسگوزاری بۆ تۆ سەردەبڕم،
بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە.
18نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم،
بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی،
19لە حەوشەی ماڵی یەزداندا،
لە ناوەندی تۆدا، ئەی ئۆرشەلیم.
هەلیلویا!
