Psalmen 109 – HTB & HLGN

Het Boek

Psalmen 109:1-31

1Een psalm van David voor de koordirigent.

Mijn God, die ik loof,

blijf niet langer zwijgen.

2Mijn tegenstanders hebben

bedrieglijke taal tegen mij gesproken,

dingen die tegen uw wil ingaan.

Zij liegen.

3De haat druipt van hun woorden af

en zij zijn opstandig tegen mij,

zonder enige reden.

4Ik heb hen liefgehad,

maar als dank keren zij zich tegen mij.

Ik wend mij echter tot U,

alleen door gebed wil ik dit oplossen.

5In plaats van goed

spreken zij kwaad over mij

en geven mij haat

als beloning voor al mijn liefde.

6Stel een ongelovige rechter

over mijn tegenstander aan

en laat de aanklager naast hem staan.

7Laat het hof hem maar schuldig verklaren.

Zijn gebed wordt hem tot zonde.

8Laat hem jong sterven

en laat een ander zijn taak overnemen.

9Zijn kinderen zullen wezen worden

en zijn vrouw gaat het leven verder als weduwe door.

10Laten zijn kinderen maar overal ronddwalen

en bedelen voor de kost,

zij zullen overal weggejaagd worden.

11De man bij wie hij schulden heeft,

zal zijn bezit opeisen,

laten vreemdelingen maar plunderen

wat hij met veel moeite bij elkaar verzamelde.

12Ik hoop dat er niemand is

die hem nog enige liefde bewijst,

dat niemand zorgt

voor zijn tot wees geworden kinderen.

13Zijn nageslacht moet worden uitgeroeid,

zijn naam mag in de volgende generatie al niet meer bestaan.

14De zonden van zijn ouders en voorouders

moeten de Here voor ogen blijven staan.

15Laat de Here Zich deze voortdurend herinneren,

want dan zal Hij elke herinnering aan hen vernietigen.

16Want mijn tegenstander piekerde er niet over

om wie dan ook maar liefde te bewijzen.

Integendeel, hij vervolgde de armen,

de ellendigen en de zwakken om hen te doden.

17Laten de vloeken die hij zo graag uitsprak

maar over hemzelf komen.

Hij wilde niet over de zegen praten:

laat die nu dan ook maar ver van hem blijven.

18De vloek was als een mantel om hem heen:

laat die hem nu helemaal vervullen,

tot hij er ziek van wordt.

19Laat die vloek nu maar helemaal om hem heen zijn,

als een riem die hij dag en nacht draagt.

20Ik hoop dat de Here mijn tegenstanders

op deze manier zal belonen,

dat dit zal gebeuren

met ieder die kwaad van mij spreekt.

21Here, mijn God, wilt U met mij omgaan

tot eer van uw naam?

Red mij toch, want ik weet

hoe groot uw goedheid en liefde zijn.

22Zelf ben ik er ellendig aan toe

en ik ben arm.

Mijn hart ligt als een gewond dier in mijn lichaam.

23Als een langer wordende schaduw

zal ik straks verdwijnen,

ik word weggeschud

alsof ik een lastige sprinkhaan ben.

24Doordat ik niet eet,

trillen mijn knieën

en ik ben mager geworden.

25Ik ben een bespotting voor anderen.

Wie mij ziet,

bekijkt mij hoofdschuddend.

26Here, mijn God,

help mij toch en bevrijd mij.

Dat past immers bij uw goedheid en uw liefde?

27Dan zullen anderen erkennen

dat U dit hebt gedaan.

Here, zij zullen dan zeggen

dat uw hand mij behulpzaam was.

28Ook al vervloeken zij mij,

wilt U mij zegenen?

En als zij zich boven mij willen stellen,

wilt U hen dan te schande zetten?

Laat ik mij in U verheugen.

29Overdek mijn tegenstanders met schaamte

en laat hun schande hen omhullen.

30Zelf zal ik hardop de Here loven en prijzen,

velen zullen het horen.

31Want God helpt de armen

en verlost hen van hun onderdrukkers.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 109:1-31

Salmo 109Salmo 109 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Reklamo sang Tawo nga Ara sa Kalisod

1O Dios, nga akon ginadayaw, sabta ang akon pagpanawag sa imo.

2Kay ginaakusar ako sang malaot kag dayaon nga mga tawo.

Nagahambal sila sang binutig parte sa akon.

3Permi nila ako ginahambalan sing malain bisan wala sing kabangdanan.

4Bisan nagapakig-abyan ako sa ila, ginakontra nila ako;

pero ginapangamuyuan ko sila.

5Ginabalusan nila ako sing malain sa maayo nga ginahimo ko sa ila,

kag ginabalusan nila ako sing kaakig sa akon pagpakig-abyan sa ila.

6Nagasiling sila,109:6 Nagasiling sila: Ang bersikulo 6-19 posible pulong sang mga kaaway kontra sa amo nga tawo ukon pulong sang tawo kontra sa iya mga kaaway. “Mangita kita sang malaot nga tawo nga magkontra kag mag-akusar sa iya sa korte.

7Kon hukman na siya, kabay pa nga magguwa nga may sala siya.

Kag kabay pa nga ang iya pangamuyo kabigon nga sala.

8Kabay pa nga indi magdugay ang iya kabuhi kag ihatag na lang sa iban ang iya katungdanan.

9Kabay pa nga mapatay na siya agod mailo ang iya mga kabataan kag mabalo ang iya asawa.

10Kabay pa nga bisan diin na lang magkadto ang iya mga kabataan nga nagapakilimos,

kag kabay pa nga palayason109:10 palayason: Amo ini sa Septuagint, pero sa Hebreo, mangita. sila bisan sa ila guba nga elistaran.

11Kabay pa nga kuhaon sang iya gin-utangan ang tanan niya nga pagkabutang,

kag kabay pa nga kuhaon sang mga dumuluong ang iya pinangabudlayan.

12Kabay pa nga wala sing may maluoy sa iya kag sa iya ilo nga mga kabataan kon mapatay na siya.

13Kabay pa nga magkalamatay ang iya mga kaliwat agod malimtan na sila sa masunod nga henerasyon.

14-15Kabay pa nga indi pagpatawaron kag indi pagkalimtan sang Ginoo ang sala sang iya mga ginikanan kag mga katigulangan;

kag kabay pa nga itugot sang Ginoo nga malimtan na sila sa kalibutan.

16Kay wala gid niya ginahunahuna ang paghimo sang maayo,

kundi ginahingabot niya kag ginapamatay ang mga kubos, mga imol, kag mga nadulaan sang paglaom.

17Luyag niya nga pakamalauton ang iban—kabay pa nga sa iya ina matabo.

Wala siya naluyag magbendisyon sa iban—kabay pa nga wala man sing may magbendisyon sa iya.

18Wala untat ang iya pagpakamalaot sa iban; daw bayo na ini nga iya ginasuksok.

Kabay pa nga ang iya pagpakamalaot magabalik sa iya pareho sang pagsulod sang tubig sa iya lawas ukon pareho sang pagpanalupsop sang lana sa iya mga tul-an.

19Kag kabay pa nga magpabilin ini sa iya nga daw sa bayo nga nagatabon sa iya lawas ukon daw sa paha nga ginapaha niya permi.”

20Ginoo, kabay pa nga amo ina ang imo isilot sa mga nagaakusar kag nagahambal sing malain sa akon.

21Pero buligi ako, Ginoong Dios, agod mapadunggan ka.

Luwasa ako tungod sang imo kaayo kag gugma.

22Kay kubos kag imol ako, kag nagasakit ang akon buot.

23Nagaamat-amat na dula ang akon kabuhi pareho sa landong kon gab-i.

Daw pareho ako sa apan nga ginkahig.

24Nagaluya ang akon tuhod tungod sa pagpuasa.

Puwerte na ako kaniwang.

25Nangin talamayon ako sa akon mga kaaway.

Nagalungo-lungo sila kon makita nila ako.

26Buligi ako, Ginoo, nga akon Dios;

luwasa ako suno sa imo gugma.

27Kag mabal-an sang akon mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas sa akon.

28Ginapakamalaot nila ako, pero ikaw magabendisyon sa akon.

Mahuy-an sila kon salakayon nila ako, pero ako nga imo alagad magakalipay.

29Sila nga nagaakusar sa akon matabunan sang kahuy-anan pareho sa bayo nga nagatabon sa lawas.

30Pasalamatan ko gid ang Ginoo;

dayawon ko siya sa atubangan sang madamo nga katawhan.

31Kay ginadepensahan niya ang mga tawo nga bululigan agod maluwas sila sa mga nagasentensya sa ila sang kamatayon.