1Een psalm van David.
2Ik voel mij veilig en rustig bij U, mijn God!
Ik verlang ernaar voor U lofliederen te zingen.
3Vooruit, harp en citer!
Nog voor de zon opkomt, wil ik al spelen.
4In tegenwoordigheid van alle volken, Here,
wil ik U prijzen en eren.
Voor vreemde volken wil ik psalmen over U zingen.
5Uw goedheid en liefde zijn onmetelijk,
zij gaan hoger dan het blauw van de hemel.
Uw trouw is net zo min op te meten
als de afstand tot de wolken.
6Maak Uzelf maar groot
tot in alle hemelen, mijn God.
Uw macht en majesteit
zullen over de hele wereld worden gezien.
7Wilt U ons antwoorden?
Wilt U ons de overwinning bezorgen,
zodat uw volgelingen worden bevrijd?
8God heeft in zijn heilige woning gesproken
en ik juich over zijn antwoord.
Ik zal Sichem verdelen
en het dal van Sukkot opmeten.
9Gilead en Manasse zijn van mij
en Efraïm is mijn helm.
Juda is de staf waarmee ik regeer.
10Moab is mijn wasbak,
Edom vertrap ik met mijn sandalen
en over Filistea triomfeer ik.
11Wie brengt mij naar de versterkte vesting?
Wie begeleidt mij naar Edom?
12U bent het, o God,
U die ons eerst had verstoten.
Wilt U, o God, optrekken met onze legers?
13Help ons tegen de vijand,
want hulp van mensen stelt niets voor.
14Met de hulp van God
kunnen wij dapper strijden,
Hij zal onze vijanden verslaan.
Hjælp mod fjenden
1En sang af David.
2Jeg er fuld af tillid til dig, Gud,
jeg vil synge og spille til din ære.
3Jeg vil gribe min harpe og lyre,
når befrielsens sol står op.108,3 Mere ordret: „Rejs dig ved morgenrøden.” Da solens lys driver nattens mørke på flugt, er morgenrøden et billede på det øjeblik, befrielsen kommer.
4Jeg vil takke dig, Herre, blandt folkeslagene,
jeg vil synge din pris for de fremmede.
5Din trofasthed fylder universet,
din godhed når til skyerne.
6Herre, lad din storhed fylde himmelrummet,
lad din herlighed komme over hele jorden.
7Hør min bøn og gør brug af din magt,
så dit elskede folk kan blive reddet.
8Gud har talt fra sin helligdom:
„Med glæde vil jeg udstykke Sikem,
jeg vil udmåle Sukkots dal.
9Gilead tilhører mig,
Manasse er min ejendom.
Kongerne kommer fra Juda,
og dygtige krigere fra Efraim.
10Moabitterne skal tjene mig
og edomitterne være mine slaver.
Jeg vinder sejr over filistrene.”
11Hvem tager med os til den befæstede by?
Hvem vil gå med os mod Edom?
12Herre, har du forkastet os?
Hvorfor drager du ikke med os i krig?
13Hjælp os dog mod vore fjender,
for menneskers hjælp er intet værd.
14Med Guds hjælp vinder vi sejr,
for han vil trampe vore fjender ned.
